Maurice Kip
12 juli 1975 - 21 mei 2004
NON SCOLAE SED VITAE DISCIMUS
Maurice Kip was als docent Engels werkzaam op het van Lutterveltplein en was op het Staring College een bekend en geliefd persoon die op geheel eigen wijze met leerlingen en docenten omging.
Dag mijn lieve jongen,
Nog hou ik je vast, de afstand wordt groot.
Ik heb niet geleerd te leven met jouw dood.
Dus leef ik met de dag en jij sterft telkens weer.
We missen je zo.
Nog hou ik je vast, de afstand wordt groot.
Ik heb niet geleerd te leven met jouw dood.
Dus leef ik met de dag en jij sterft telkens weer.
We missen je zo.
Op 5 september 2013
om 14:55 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 14:55 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Al is het een maand geleden dat ik hier iets tegen je gezegd heb, het wil niet zeggen dat ik je vergeet mijn jongen. Dat weet je ook wel.Vandaag is het weer de 21ste en dus wil ik gewoon even zeggen dat ik aan je denk en nog altijd ontzettend van je hou.
Daarnaast MIS ik je nog elke dag. Af en toe heb ik van die momenten dat ik denk: het kan toch niet waar zijn dat ik Maurice nooit weer zie. Dan ben je heel dicht bij me. Ik voel je bijna persoonlijk dan. Ik kan dat gevoel niet omschrijven en uitleggen.
Is ook niet nodig, omdat het alleen van mezelf is.
Vandaag zal je vriendin ook zeker bellen. Wat is het toch fijn dat we nog altijd contact met haar hebben en ook op haar verjaardag zijn geweest. Dat geeft ons altijd het gevoel dat jij er ook nog altijd bijhoort. Als ouders doet het ons zoveel lieve jongen.
Ma is buiten aan het werk met een bloemstukje. Niet voor jou, maar voor jou zal er ook zeker bloemetje overblijven. Daar zorgt ze zo geweldig voor altijd.
Maar dat hoef ik je niet te vertellen. Net als van de bloemen van je oom die je ook nog altijd zo mist.
Ik wens je een fijne dag toe. Ga er vanuit dat het weer bij jou net zo mooi is als hier.De zon schijnt volop.
Associeer je daarom ook vandaag maar weer als "ons zonnetje".
Ik vergeet nooit dat je altijd zei: "Ik ga nog niet uit huis, want ik ben toch nog altijd het zonnetje in huis? Breng toch een hoop gezelligheid?
Gezelligheid kent geen tijd.Alleen is er nu heel andere vorm van gezelligheid mijn lieve jongen.
Hoe je dat als ouder ervaart, hoef ik hier gelukkig niet uit te leggen. Ik ga nu naar buiten waar de zon schijnt.
Jij bent en blijft onze zoon en "zon" die ons nog altijd warm gevoel geeft.
Kus van ma
Al is het een maand geleden dat ik hier iets tegen je gezegd heb, het wil niet zeggen dat ik je vergeet mijn jongen. Dat weet je ook wel.Vandaag is het weer de 21ste en dus wil ik gewoon even zeggen dat ik aan je denk en nog altijd ontzettend van je hou.
Daarnaast MIS ik je nog elke dag. Af en toe heb ik van die momenten dat ik denk: het kan toch niet waar zijn dat ik Maurice nooit weer zie. Dan ben je heel dicht bij me. Ik voel je bijna persoonlijk dan. Ik kan dat gevoel niet omschrijven en uitleggen.
Is ook niet nodig, omdat het alleen van mezelf is.
Vandaag zal je vriendin ook zeker bellen. Wat is het toch fijn dat we nog altijd contact met haar hebben en ook op haar verjaardag zijn geweest. Dat geeft ons altijd het gevoel dat jij er ook nog altijd bijhoort. Als ouders doet het ons zoveel lieve jongen.
Ma is buiten aan het werk met een bloemstukje. Niet voor jou, maar voor jou zal er ook zeker bloemetje overblijven. Daar zorgt ze zo geweldig voor altijd.
Maar dat hoef ik je niet te vertellen. Net als van de bloemen van je oom die je ook nog altijd zo mist.
Ik wens je een fijne dag toe. Ga er vanuit dat het weer bij jou net zo mooi is als hier.De zon schijnt volop.
Associeer je daarom ook vandaag maar weer als "ons zonnetje".
Ik vergeet nooit dat je altijd zei: "Ik ga nog niet uit huis, want ik ben toch nog altijd het zonnetje in huis? Breng toch een hoop gezelligheid?
Gezelligheid kent geen tijd.Alleen is er nu heel andere vorm van gezelligheid mijn lieve jongen.
Hoe je dat als ouder ervaart, hoef ik hier gelukkig niet uit te leggen. Ik ga nu naar buiten waar de zon schijnt.
Jij bent en blijft onze zoon en "zon" die ons nog altijd warm gevoel geeft.
Kus van ma
Op 21 augustus 2013
om 9:47 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 9:47 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Was ik de vorige keer te laat voorde 21ste van de maand. Ben nu heel erg vroeg. Het is nu precies 12 uur en dus de 21ste.
Vandaag met ma naar Den Haag geweest met de trein. Was niet warm. Dus lekker gereid.
Vanavond laat bij jou geweest om de bloemen te rangschikken en te verzorgen en de boel op te ruimen. Ter gelegenheid van je broers verjaardag hebben we de fles champagne van hem uitgegoten, omdat ma vond dat jij dit wel leuk zou vinden en passend in dit geval.
Was heel speciaal. Jij begrijpt waarom.
Ik ga nu naar bed.
Slaap je "daarboven" ook? Rare vragen kun je als achterblijver soms stellen Maurice. Die komen zo spontaan op door associatie.
Heel veel liefs.
Kus van ma.
Was ik de vorige keer te laat voorde 21ste van de maand. Ben nu heel erg vroeg. Het is nu precies 12 uur en dus de 21ste.
Vandaag met ma naar Den Haag geweest met de trein. Was niet warm. Dus lekker gereid.
Vanavond laat bij jou geweest om de bloemen te rangschikken en te verzorgen en de boel op te ruimen. Ter gelegenheid van je broers verjaardag hebben we de fles champagne van hem uitgegoten, omdat ma vond dat jij dit wel leuk zou vinden en passend in dit geval.
Was heel speciaal. Jij begrijpt waarom.
Ik ga nu naar bed.
Slaap je "daarboven" ook? Rare vragen kun je als achterblijver soms stellen Maurice. Die komen zo spontaan op door associatie.
Heel veel liefs.
Kus van ma.
Op 21 juli 2013
om 0:10 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 0:10 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Om tien voor twaalf gingen de laatste "feestgangers" weg. We hebben de hele dag en avond door bezoek gehad. Natuurlijk worden allerlei herinneringen opgehaald.
Maar zonder jou is het zo anders als vroeger. Het is voor ons nog erg fijn dat er zoveel mensen blijven komen. Sommige mensen snappen hier niets van, maar het is voor ons een schrale troost, maar het geeft ons erg veel steun.
We zitten nu even bij te komen van de dingen die vandaag gebeurd zijn. Gaan dan zo naar bed.
Ik hoop voor jou dat Wilma en andere collega's of vrienden morgen een heel fijn concert zullen hebben.
Ik hoop dat jij er ook deel van zult uitmaken mijn lieve jongen.
Ik hoef niet uit te leggen waarom.
Kus van ma.
Ze was weer een uitstekende "gastvrouw" voor je. Je had ook niet anders verwacht toch?
Om tien voor twaalf gingen de laatste "feestgangers" weg. We hebben de hele dag en avond door bezoek gehad. Natuurlijk worden allerlei herinneringen opgehaald.
Maar zonder jou is het zo anders als vroeger. Het is voor ons nog erg fijn dat er zoveel mensen blijven komen. Sommige mensen snappen hier niets van, maar het is voor ons een schrale troost, maar het geeft ons erg veel steun.
We zitten nu even bij te komen van de dingen die vandaag gebeurd zijn. Gaan dan zo naar bed.
Ik hoop voor jou dat Wilma en andere collega's of vrienden morgen een heel fijn concert zullen hebben.
Ik hoop dat jij er ook deel van zult uitmaken mijn lieve jongen.
Ik hoef niet uit te leggen waarom.
Kus van ma.
Ze was weer een uitstekende "gastvrouw" voor je. Je had ook niet anders verwacht toch?
Op 13 juli 2013
om 0:29 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 0:29 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Toeval?
Nee...zeker niet!
Zonder op de kalender te kijken, ineens realiseerde ik me dat het vandaag je geboortedag is... Ik kijk Robbie Williams: " Live at Knebworth". Voorbereiding op morgen, want dan ga ik naar Amsterdam Arena weer naar een concert van "jouw Robbie". Veel zin in, al zal er zo nu en dan vast een brokje in mijn keel komen. Net als gisteren toen ik met wat jongere collega's bij Annelies zat na te borrelen na ons personeeluitstapje. Het verhaal kwam bij jou uit en de heftige periode na je overlijden... Ik was al fan van Robbie, maar mede door jou nu toch extra bijzonder. Ben benieuwd hoeveel mensen met mij morgenavond allemaal aan jou denken. In ieder geval 4. Want ik las net dat Ina Sprick en haar dochter er zijn en ik ga ook met o.a. een oud leerlinge van je... Dag Angel...
Nee...zeker niet!
Zonder op de kalender te kijken, ineens realiseerde ik me dat het vandaag je geboortedag is... Ik kijk Robbie Williams: " Live at Knebworth". Voorbereiding op morgen, want dan ga ik naar Amsterdam Arena weer naar een concert van "jouw Robbie". Veel zin in, al zal er zo nu en dan vast een brokje in mijn keel komen. Net als gisteren toen ik met wat jongere collega's bij Annelies zat na te borrelen na ons personeeluitstapje. Het verhaal kwam bij jou uit en de heftige periode na je overlijden... Ik was al fan van Robbie, maar mede door jou nu toch extra bijzonder. Ben benieuwd hoeveel mensen met mij morgenavond allemaal aan jou denken. In ieder geval 4. Want ik las net dat Ina Sprick en haar dochter er zijn en ik ga ook met o.a. een oud leerlinge van je... Dag Angel...
Op 12 juli 2013
om 22:59 getekend door:
w.i.l.m.a.
Dit is niet ok
om 22:59 getekend door:
w.i.l.m.a.
Lieve Harm en Hennie,
We snappen zo goed wat je altijd schrijft Harm.
Je raakt ons met je woorden, precies zoals het is.
Fijn dat er nog steeds zoveel mensen voor jullie zijn.
Sterkte voor vandaag.
Liefs Trees en Jouk.
We snappen zo goed wat je altijd schrijft Harm.
Je raakt ons met je woorden, precies zoals het is.
Fijn dat er nog steeds zoveel mensen voor jullie zijn.
Sterkte voor vandaag.
Liefs Trees en Jouk.
Op 12 juli 2013
om 12:19 getekend door:
T.r.e.e.s. .e.n. .J.o.u.k.
Dit is niet ok
om 12:19 getekend door:
T.r.e.e.s. .e.n. .J.o.u.k.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag je tiende verjaardag zonder jou. In negen jaar dus. Vreemd eigenlijk.
Ma en ik hebben net bloemen bij je neergezet. Had je liever een ander cadeau gegeven.
Vandaag zullen weer verschillende mensen langskomen.
We zullen zien wat deze dag zal brengen mijn jongen. Ik zou je graag in het echt feliciteren, maar dat is nu het zekere in ons leven. Dat kan dus niet.
Niets in dit leven is zeker behalve de dood.
Daarom wordt dit onderwerp blijkbaar meestal verzwegen mijn jongen.
Kus van ma.
Vandaag je tiende verjaardag zonder jou. In negen jaar dus. Vreemd eigenlijk.
Ma en ik hebben net bloemen bij je neergezet. Had je liever een ander cadeau gegeven.
Vandaag zullen weer verschillende mensen langskomen.
We zullen zien wat deze dag zal brengen mijn jongen. Ik zou je graag in het echt feliciteren, maar dat is nu het zekere in ons leven. Dat kan dus niet.
Niets in dit leven is zeker behalve de dood.
Daarom wordt dit onderwerp blijkbaar meestal verzwegen mijn jongen.
Kus van ma.
Op 12 juli 2013
om 10:16 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 10:16 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Op dit moment zit ik met de laptop op schoot aan jou te denken. Morgen zou je jarig geweest zijn. Het is onvoorstelbaar voor ons dat je dan al 38 jaar zou worden. Onvoorstelbaar gewoon. Je blijft voor ons altijd 28. Zo lijkt het net 10 jaar geleden, maar het is nu negen jaar dus.
Denk in dit geval aan de periode dat ikzelf 38 jaar was. Jij was toen een jongetje van 10 jaar. Onvoorstelbaar gewoon. Wie had toen gedacht dat we je 18 jaar later zouden moeten missen. Je had voor mijn gevoel, net als ik, nog een heel leven voor je. Het mocht helaas niet zo zijn. In die 18 jaar na je tiende heb je heel wat meegemaakt. Denk nog vaak aan de periode dat je studeerde. Wat heb je het fijn gehad ook tijdens je studie in Engeland. Weet je nog van de rode kool waarover je ma belde? Kan een glimlach niet onderdrukken merk ik.
Wat heb je je best gedaan om je studie af te maken in de tijd die ervoor stond.
Kan vast wel een boek schrijven als ik alle herinneringen die je bij me oproept, zou gaan beschrijven.
Morgen krijgt je school in Lochem vakantie.
Ik vraag me wel eens af of je daar ook gebleven zou zijn of dat je andere baan had gezocht.
Of dat je erheen verhuisd zou zijn.
Maar het heeft geen enkele zin zullen andere mensen misschien zeggen. Maar ik wil, net als toen je 10 was, ook blijven dromen over wat er van je terecht zou komen. Je hebt schitterende jaren gehad in je werk. dat weten we allemaal. Gelukkig horen we dat af en toe nog weer. Zoals vorige week bij het toneel in Lochem.
Ik kijk nu rond. Vogels fluiten en vliegen achter elkaar aan. Ma zit een toneelboekje te lezen.
Ik was in gedachten verzonken en jij was bij me.
Helaas kan ik je niet aanraken. Had dat morgen graag gedaan. Morgen zullen er weer mensen komen bij ons ter ere van je verjaardag. Toch fijn dat ze dat doen. Leef je toch nog voort.
Knuffel en kus van ma.
Ze mist jouw knuffel enorm.
Op dit moment zit ik met de laptop op schoot aan jou te denken. Morgen zou je jarig geweest zijn. Het is onvoorstelbaar voor ons dat je dan al 38 jaar zou worden. Onvoorstelbaar gewoon. Je blijft voor ons altijd 28. Zo lijkt het net 10 jaar geleden, maar het is nu negen jaar dus.
Denk in dit geval aan de periode dat ikzelf 38 jaar was. Jij was toen een jongetje van 10 jaar. Onvoorstelbaar gewoon. Wie had toen gedacht dat we je 18 jaar later zouden moeten missen. Je had voor mijn gevoel, net als ik, nog een heel leven voor je. Het mocht helaas niet zo zijn. In die 18 jaar na je tiende heb je heel wat meegemaakt. Denk nog vaak aan de periode dat je studeerde. Wat heb je het fijn gehad ook tijdens je studie in Engeland. Weet je nog van de rode kool waarover je ma belde? Kan een glimlach niet onderdrukken merk ik.
Wat heb je je best gedaan om je studie af te maken in de tijd die ervoor stond.
Kan vast wel een boek schrijven als ik alle herinneringen die je bij me oproept, zou gaan beschrijven.
Morgen krijgt je school in Lochem vakantie.
Ik vraag me wel eens af of je daar ook gebleven zou zijn of dat je andere baan had gezocht.
Of dat je erheen verhuisd zou zijn.
Maar het heeft geen enkele zin zullen andere mensen misschien zeggen. Maar ik wil, net als toen je 10 was, ook blijven dromen over wat er van je terecht zou komen. Je hebt schitterende jaren gehad in je werk. dat weten we allemaal. Gelukkig horen we dat af en toe nog weer. Zoals vorige week bij het toneel in Lochem.
Ik kijk nu rond. Vogels fluiten en vliegen achter elkaar aan. Ma zit een toneelboekje te lezen.
Ik was in gedachten verzonken en jij was bij me.
Helaas kan ik je niet aanraken. Had dat morgen graag gedaan. Morgen zullen er weer mensen komen bij ons ter ere van je verjaardag. Toch fijn dat ze dat doen. Leef je toch nog voort.
Knuffel en kus van ma.
Ze mist jouw knuffel enorm.
Op 11 juli 2013
om 20:38 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 20:38 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vrijdagavond zijn ma en ik naar de openluchtvoorstelling in Lochem geweest. Daar hebben we je vriend Herman zien schitteren in een prachtig door hem vertolkte rol. Ma en ik hebben Diever wel eens bezocht met de voorstellingen, maar dit was voor ons weer een heel andere toneelervaring. Dat het spel onderbroken moest worden voor een heel nare ervaring met een bezoeker die uiteindelijk afgevoerd werd met ambulance, was echt heel jammer. Bij mij riep dat in verband met Lochem gelijk weer andere associaties op.
Maar al met al was het voor ons een geweldige ervaring en hebben we ook nog een paar andere mensen gesproken die jou hebben gekend en die dat vertelden.
Toen we bij de kassa kwamen en onze namen opgaven, omdat Herman kaartjes voor ons had gereserveerd, was er gelijk een man in die kassaruimte die vroeg of wij de ouders van Maurice Kip waren. Het was gelijk een opsteker voor ons. Zo voelde het gewoon. Bij de ingang werd je naam genoemd. Dit is juist zo fijn omdat ik Lochem altijd direct met jou associeer.
Na afloop heb ik weer een gesprek met hem gehad.Puur toevallig kwam ik hem weer tegen op het toneel na afloop. Hij vertelde dat hun zoon bij jou in de klas had gezeten en ook met deze zoon hebben we nog even kennis gemaakt. Ik kan je zeggen dat vader je een "toffe gozer" vond als leerkracht. Hij vertelde ook nog leuke anekdote over 10 minutengesprek met je.
Die laat ik nu maar weg. Maar was erg leuk en bij jou passend.
Natuurlijk hebben we ook met Hanny en Herman gesproken. Maar we weten zelf wel , als je zelf meedoet met toneel, alles heel hectisch is. Maar het was natuurlijk fijn hen te ontmoeten en even weer te spreken. We hebben afgesproken dat ze ons op een normale het hele openluchttheater een keer laten zien. Lijkt me echt heel fijn.
Natuurlijk hebben we ook met Wilma gesproken Maurice. Zij heeft, voor ons erg fijn en gezellig,bij ons gezeten tijdens de voorstelling en ons na afloop in het donker teruggebracht naar onze auto. Zoals je wel begrijpt, was dit avondje Lochem voor ma en mij heel speciaal.
Alleen al die route rijdend, die jij jaren hebt gevolgd, is voor ma en mij altijd emotioneel. We herkennen dan dingen onderweg waarover je wel verteld hebt of waar je bekeuring kreeg.
"Wat een afstand moest hij toch elke dag afleggen,"zeggen we vaak tegen elkaar onderweg.
Het was prachtig weer en een geweldige ervaring.
Ga nu eerst kopje koffie drinken met ma en dan gaan we naar Fokke. Het is prachtig weer nu.
Hebben jullie "daarboven"altijd mooi weer? Of "stormt"het daar ook wel eens? Ga daar niet vanuit.
Dag mijn lieve jongen.
Ik hou vreselijk veel van je en ik mis je nog ELKE DAG.
Kus van ma.
Vrijdagavond zijn ma en ik naar de openluchtvoorstelling in Lochem geweest. Daar hebben we je vriend Herman zien schitteren in een prachtig door hem vertolkte rol. Ma en ik hebben Diever wel eens bezocht met de voorstellingen, maar dit was voor ons weer een heel andere toneelervaring. Dat het spel onderbroken moest worden voor een heel nare ervaring met een bezoeker die uiteindelijk afgevoerd werd met ambulance, was echt heel jammer. Bij mij riep dat in verband met Lochem gelijk weer andere associaties op.
Maar al met al was het voor ons een geweldige ervaring en hebben we ook nog een paar andere mensen gesproken die jou hebben gekend en die dat vertelden.
Toen we bij de kassa kwamen en onze namen opgaven, omdat Herman kaartjes voor ons had gereserveerd, was er gelijk een man in die kassaruimte die vroeg of wij de ouders van Maurice Kip waren. Het was gelijk een opsteker voor ons. Zo voelde het gewoon. Bij de ingang werd je naam genoemd. Dit is juist zo fijn omdat ik Lochem altijd direct met jou associeer.
Na afloop heb ik weer een gesprek met hem gehad.Puur toevallig kwam ik hem weer tegen op het toneel na afloop. Hij vertelde dat hun zoon bij jou in de klas had gezeten en ook met deze zoon hebben we nog even kennis gemaakt. Ik kan je zeggen dat vader je een "toffe gozer" vond als leerkracht. Hij vertelde ook nog leuke anekdote over 10 minutengesprek met je.
Die laat ik nu maar weg. Maar was erg leuk en bij jou passend.
Natuurlijk hebben we ook met Hanny en Herman gesproken. Maar we weten zelf wel , als je zelf meedoet met toneel, alles heel hectisch is. Maar het was natuurlijk fijn hen te ontmoeten en even weer te spreken. We hebben afgesproken dat ze ons op een normale het hele openluchttheater een keer laten zien. Lijkt me echt heel fijn.
Natuurlijk hebben we ook met Wilma gesproken Maurice. Zij heeft, voor ons erg fijn en gezellig,bij ons gezeten tijdens de voorstelling en ons na afloop in het donker teruggebracht naar onze auto. Zoals je wel begrijpt, was dit avondje Lochem voor ma en mij heel speciaal.
Alleen al die route rijdend, die jij jaren hebt gevolgd, is voor ma en mij altijd emotioneel. We herkennen dan dingen onderweg waarover je wel verteld hebt of waar je bekeuring kreeg.
"Wat een afstand moest hij toch elke dag afleggen,"zeggen we vaak tegen elkaar onderweg.
Het was prachtig weer en een geweldige ervaring.
Ga nu eerst kopje koffie drinken met ma en dan gaan we naar Fokke. Het is prachtig weer nu.
Hebben jullie "daarboven"altijd mooi weer? Of "stormt"het daar ook wel eens? Ga daar niet vanuit.
Dag mijn lieve jongen.
Ik hou vreselijk veel van je en ik mis je nog ELKE DAG.
Kus van ma.
Op 7 juli 2013
om 9:38 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 9:38 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Zoals Anjo ons altijd opbelt op de 21ste, zo schrijf ik altijd een aantal woorden aan jou.
Vorige week zei ik al tegen ma dat dit nu niet was gebeurd. Niet dat dat erg is, maar het kwam er die dag gewoon niet van. Ma en ik zijn samen die dag op een crematie geweest in Assen, samen met Fokke. Daar hele dag verder gebleven en 's avonds hadden we hier buurtbarbecue. Dat heb je ook nog meegemaakt in het begin. Was best luk weer. Alleen het weer liet ons wat in de steek.
Deze afgelopen week was ook best weer spannend., Ga er maar vanuit dat je dat met je "geestesoog" hebt kunnen waarnemen.
We missen je op zulke momenten erg mijn jongen. Ik moest eerlijk gezegd weer denken aan de situatie van 2003 waarin je voor me opkwam. Ik hoef daar gelukkig niet op in te gaan. Afwachten maar, zullen we zeggen.
Deze week hier de laatste schoolweek. In Lochem moeten ze nog een week.
Komend weekend is daar in Lochem ook een toneelvoorstelling in de buitenlucht waarin je grote vriend Herman een hoofdrol heeft.
Van Wilma kregen we een mailtje en we gaan als het goed is, een voorstelling bezoeken. Hebben we met Herman overlegd. Voor ma en mij gevoelsmatig altijd heel apart natuurlijk, omdat de herinneringen aan jou dan zo dichtbij zijn.
Als ik het woord Lochem hoor, associeer ik het ogenblikkelijk met jou.
Maar nu we Herman zullen zien, zal dit ook heel anders zijn, omdat we in onze herinneringen altijd zijn duidelijk hoorbare stem weer horen, denkend aan jouw afscheid. Knuppel en kast komen dan weer boven.
De honkbalknuppel zie ik staan hier in de kamer. Die houdt ma nog altijd voor je in ere. Samen met je baseballpet.
Ik zit nu even alleen in de kamer te mijmeren.
Laptop op schoot. Wacht tot ma weer thuis komt van de pedicure.
Kijk naar de knuppel, naar je pet, naar de herdenkingsboeken hier.
Ik mis je mijn jongen.
Straks weer grote vakantie. Voor jou altijd?
Je vader,
Zoals Anjo ons altijd opbelt op de 21ste, zo schrijf ik altijd een aantal woorden aan jou.
Vorige week zei ik al tegen ma dat dit nu niet was gebeurd. Niet dat dat erg is, maar het kwam er die dag gewoon niet van. Ma en ik zijn samen die dag op een crematie geweest in Assen, samen met Fokke. Daar hele dag verder gebleven en 's avonds hadden we hier buurtbarbecue. Dat heb je ook nog meegemaakt in het begin. Was best luk weer. Alleen het weer liet ons wat in de steek.
Deze afgelopen week was ook best weer spannend., Ga er maar vanuit dat je dat met je "geestesoog" hebt kunnen waarnemen.
We missen je op zulke momenten erg mijn jongen. Ik moest eerlijk gezegd weer denken aan de situatie van 2003 waarin je voor me opkwam. Ik hoef daar gelukkig niet op in te gaan. Afwachten maar, zullen we zeggen.
Deze week hier de laatste schoolweek. In Lochem moeten ze nog een week.
Komend weekend is daar in Lochem ook een toneelvoorstelling in de buitenlucht waarin je grote vriend Herman een hoofdrol heeft.
Van Wilma kregen we een mailtje en we gaan als het goed is, een voorstelling bezoeken. Hebben we met Herman overlegd. Voor ma en mij gevoelsmatig altijd heel apart natuurlijk, omdat de herinneringen aan jou dan zo dichtbij zijn.
Als ik het woord Lochem hoor, associeer ik het ogenblikkelijk met jou.
Maar nu we Herman zullen zien, zal dit ook heel anders zijn, omdat we in onze herinneringen altijd zijn duidelijk hoorbare stem weer horen, denkend aan jouw afscheid. Knuppel en kast komen dan weer boven.
De honkbalknuppel zie ik staan hier in de kamer. Die houdt ma nog altijd voor je in ere. Samen met je baseballpet.
Ik zit nu even alleen in de kamer te mijmeren.
Laptop op schoot. Wacht tot ma weer thuis komt van de pedicure.
Kijk naar de knuppel, naar je pet, naar de herdenkingsboeken hier.
Ik mis je mijn jongen.
Straks weer grote vakantie. Voor jou altijd?
Je vader,
Op 3 juli 2013
om 10:15 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 10:15 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag is het 19 juni. Het is de verjaardag van "onze Jan". Hebben jullie elkaar al ontmoet?
Voor onze voorstellingen die we er hierover hebben, moet dat natuurlijk wel. Ik hoop dat hij zijn woordje daarboven weer goed kan doen. Was op het laatst van zijn leven hier minder mooi. Raar eigenlijk dat jullie twee, die allebei jonger zijn dan ik, hier niet meer zijn. Jij als mijn zoon en hij als mijn jonger broertje. We verschilden ruim 7 jaar. Vandaar dat hij altijd als mijn "broertje" heeft gevoeld.Wat een gekke redenering eigenlijk, maar het is natuurlijk puur gevoelsmatig. Ik realiseer me nu dat hij vandaag 59 zou zijn geworden.En het gekke is dat jij voor mij altijd 28 zult blijven. De tijd staat in dit geval gewoon stil. Straks in juli zul je al 38 zijn. Onvoorstelbaar gewoon.
Voor ma en mij was het echt fijn om de reactie van Manon ook te lezen.
Zij gaat gelukkig ook gewoon op haar gevoel af en verwoordt die gevoelens op een heel fijne manier.Blij dat ze je een toffe docent noemt. Zo bijzonder ook dat Angels bij haar ook nog altijd een speciale plek inneemt.
helemaalomdat ze je dan als zo positief ervaart.
Vandaag en gisteren waren warme dagen. Echt vakantieweer. De grote vakantie nadert al weer.
Een schooljaar is zo weer ten einde.
Natuurlijk komen dan weer allerlei herinneringen bij me op. Vooral de reis dwars door Amerika die je in gedachten al helemaal had gemaakt.
Moet in dit geval ook aan Jelte en Gretha denken. Daar was je geweest om ervaringen te beluisteren. Op hun reis naar het noorden vergeten ze jou ook nog steeds niet en brengen je trouw een bloemetje.
Lieve jongen, er zijn van die dagen dat ik je vreselijk mis. Je weet waarom. Dan missen we je steun en zorgzaamheid.
Ook nu is dat het geval.
We weten dat je "van boven" zeker je best zult doen om "dichtbij" ons te zijn.
Kus van ma.
Vandaag is het 19 juni. Het is de verjaardag van "onze Jan". Hebben jullie elkaar al ontmoet?
Voor onze voorstellingen die we er hierover hebben, moet dat natuurlijk wel. Ik hoop dat hij zijn woordje daarboven weer goed kan doen. Was op het laatst van zijn leven hier minder mooi. Raar eigenlijk dat jullie twee, die allebei jonger zijn dan ik, hier niet meer zijn. Jij als mijn zoon en hij als mijn jonger broertje. We verschilden ruim 7 jaar. Vandaar dat hij altijd als mijn "broertje" heeft gevoeld.Wat een gekke redenering eigenlijk, maar het is natuurlijk puur gevoelsmatig. Ik realiseer me nu dat hij vandaag 59 zou zijn geworden.En het gekke is dat jij voor mij altijd 28 zult blijven. De tijd staat in dit geval gewoon stil. Straks in juli zul je al 38 zijn. Onvoorstelbaar gewoon.
Voor ma en mij was het echt fijn om de reactie van Manon ook te lezen.
Zij gaat gelukkig ook gewoon op haar gevoel af en verwoordt die gevoelens op een heel fijne manier.Blij dat ze je een toffe docent noemt. Zo bijzonder ook dat Angels bij haar ook nog altijd een speciale plek inneemt.
helemaalomdat ze je dan als zo positief ervaart.
Vandaag en gisteren waren warme dagen. Echt vakantieweer. De grote vakantie nadert al weer.
Een schooljaar is zo weer ten einde.
Natuurlijk komen dan weer allerlei herinneringen bij me op. Vooral de reis dwars door Amerika die je in gedachten al helemaal had gemaakt.
Moet in dit geval ook aan Jelte en Gretha denken. Daar was je geweest om ervaringen te beluisteren. Op hun reis naar het noorden vergeten ze jou ook nog steeds niet en brengen je trouw een bloemetje.
Lieve jongen, er zijn van die dagen dat ik je vreselijk mis. Je weet waarom. Dan missen we je steun en zorgzaamheid.
Ook nu is dat het geval.
We weten dat je "van boven" zeker je best zult doen om "dichtbij" ons te zijn.
Kus van ma.
Op 19 juni 2013
om 16:13 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 16:13 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Het is alweer 9 jaar terug dat ik hier wat schreef en eigenlijk per toeval dat ik hier nu ben. Ik moet wat achter laten zegt mijn gevoel.
En meteen komen er weer leuke momenten uit de lessen naar boven. Een toffe docent met humor en flauwe grappen!
Mijn gedachten dwalen vaak naar u af zodra het nummer Angels wordt gedraaid. Dit nummer is en zal altijd aan u verbonden zijn.
En elke keer als ik het hoor sta ik weer even stil bij het feit dat u een geweldige docent was!!
En meteen komen er weer leuke momenten uit de lessen naar boven. Een toffe docent met humor en flauwe grappen!
Mijn gedachten dwalen vaak naar u af zodra het nummer Angels wordt gedraaid. Dit nummer is en zal altijd aan u verbonden zijn.
En elke keer als ik het hoor sta ik weer even stil bij het feit dat u een geweldige docent was!!
Op 12 juni 2013
om 22:22 getekend door:
M.a.n.o.n.
Dit is niet ok
om 22:22 getekend door:
M.a.n.o.n.
Dag mijn lieve jongen,
Even tijd om te overpeinzen.
Vandaag veel bezoek gehad. Zowel van mensen die jou hebben gekend als van mensen die jou niet persoonlijk hebben gekend, maar door verhalen.
Was voor ma en mij natuurlijk erg fijn, maar af en toe heel erg emotioneel. Zeker als je jonge vrienden van je weer ziet. Dan komt alles weer boven van vroeger. Vele gedachten flitsen dan door onze hoofden. De laatste visite is tegen 7 uur weggegaan en toen even met ma bij jou geweest. Een prachtige bloemenzee was het weer, Veel mooie bloemen gebracht bij je. Ma zorgt er altijd goed voor dat het er prachtig uitziet. Je weet dat ze dat met liefde doet. Maar nu zag het er nog veel mooier uit. Alleen jammer dat het miezerde.
Ik verwacht zo nog weer bezoek en kan tussen de bedrijven door even naar je schrijven.
We hebben natuurlijk ook met liefde de reacties van de andere mensen van je school gelezen.
Super wat ze na 9 jaar nog over je schrijven en het hier laten weten. We weten dat het voor jou bedoeld is, maar het ontroert ma en mij natuurlijk heel erg. Geweldig dat ze de moeite nemen om hun gevoelens naar jou toe duidelijk te maken hier. Met al deze mensen had je zeker een heel speciale band en met ieder op een eigen manier.
Ook het maandelijkse telefoontje van je superfijne collega-vriendin uit Borculo heeft natuurlijk weer plaatsgevonden. Ik weet zeker dat je knarsetandend aan de zijlijn hebt meegekeken, maar dat je nu blij bent voor haar.
Ik weet zeker dat je voor haar in de bres was gesprongen, omdat jullie op jullie manier van elkaar hielden.
Voor nu een kus en een knuffel van ma.
Even tijd om te overpeinzen.
Vandaag veel bezoek gehad. Zowel van mensen die jou hebben gekend als van mensen die jou niet persoonlijk hebben gekend, maar door verhalen.
Was voor ma en mij natuurlijk erg fijn, maar af en toe heel erg emotioneel. Zeker als je jonge vrienden van je weer ziet. Dan komt alles weer boven van vroeger. Vele gedachten flitsen dan door onze hoofden. De laatste visite is tegen 7 uur weggegaan en toen even met ma bij jou geweest. Een prachtige bloemenzee was het weer, Veel mooie bloemen gebracht bij je. Ma zorgt er altijd goed voor dat het er prachtig uitziet. Je weet dat ze dat met liefde doet. Maar nu zag het er nog veel mooier uit. Alleen jammer dat het miezerde.
Ik verwacht zo nog weer bezoek en kan tussen de bedrijven door even naar je schrijven.
We hebben natuurlijk ook met liefde de reacties van de andere mensen van je school gelezen.
Super wat ze na 9 jaar nog over je schrijven en het hier laten weten. We weten dat het voor jou bedoeld is, maar het ontroert ma en mij natuurlijk heel erg. Geweldig dat ze de moeite nemen om hun gevoelens naar jou toe duidelijk te maken hier. Met al deze mensen had je zeker een heel speciale band en met ieder op een eigen manier.
Ook het maandelijkse telefoontje van je superfijne collega-vriendin uit Borculo heeft natuurlijk weer plaatsgevonden. Ik weet zeker dat je knarsetandend aan de zijlijn hebt meegekeken, maar dat je nu blij bent voor haar.
Ik weet zeker dat je voor haar in de bres was gesprongen, omdat jullie op jullie manier van elkaar hielden.
Voor nu een kus en een knuffel van ma.
Op 21 mei 2013
om 20:34 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 20:34 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Lieve Maurice,
Vandaag is het alweer 9 jaar geleden dat iedereen afscheid van je moest nemen. Ik kwam een tekst tegen die ik wel heel passend vond.
'Missing someone isn't about how long it has been since you've seen them or the amount of time since you've talked. It's about that very moment when you find yourself doing something and wishing they were right there by your side.'
Het is tekenend hoe jij als persoon was dat er ook na 9 jaar zo nu en dan zulke momenten voorbij komen.
Vandaag is het alweer 9 jaar geleden dat iedereen afscheid van je moest nemen. Ik kwam een tekst tegen die ik wel heel passend vond.
'Missing someone isn't about how long it has been since you've seen them or the amount of time since you've talked. It's about that very moment when you find yourself doing something and wishing they were right there by your side.'
Het is tekenend hoe jij als persoon was dat er ook na 9 jaar zo nu en dan zulke momenten voorbij komen.
Op 21 mei 2013
om 16:28 getekend door:
J.a.n.n.a.
Dit is niet ok
om 16:28 getekend door:
J.a.n.n.a.
Lieve maurice,
Alweer 9 jaar geleden. Het is nog steeds als de dag van gisteren. Nog steeds niet te geloven dat je niet meer in ons midden bent. Je blijft nog altijd in onze gedachten als een fijne collega en goede vriend.
Alweer 9 jaar geleden. Het is nog steeds als de dag van gisteren. Nog steeds niet te geloven dat je niet meer in ons midden bent. Je blijft nog altijd in onze gedachten als een fijne collega en goede vriend.
Op 21 mei 2013
om 15:22 getekend door:
h.e.r.m.a.n.&.h.a.n.n.y.
Dit is niet ok
om 15:22 getekend door:
h.e.r.m.a.n.&.h.a.n.n.y.
Lieve Maurice,
Het is nu 9 jaar geleden dat er een top leraar is heen gegaan.
Ik mis je nog elke dag. Je was de beste leraar ever. Rip Maurice.
Je kleine blonde Lochemse luchtalarm
Het is nu 9 jaar geleden dat er een top leraar is heen gegaan.
Ik mis je nog elke dag. Je was de beste leraar ever. Rip Maurice.
Je kleine blonde Lochemse luchtalarm
Op 21 mei 2013
om 14:46 getekend door:
L.i.n.d.a. .(.k.l.e.i.n.e. .b.l.o.n.d.e. .l.o.c.h.e.m.s.e. .l.u.c.h.t.a.l.a.r.m.).
Dit is niet ok
om 14:46 getekend door:
L.i.n.d.a. .(.k.l.e.i.n.e. .b.l.o.n.d.e. .l.o.c.h.e.m.s.e. .l.u.c.h.t.a.l.a.r.m.).
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag is het dan weer zo ver dat het een 21ste mei is. Negen jaar geleden voltrok zich de "ramp".
Ander woord kan ik er op dit moment ook niet verzinnen. Als ik hier ook schrijf, doe ik dat ook vaak vanuit mijn hart en denk achteraf ook dikwijls: " Wat heb je nu weer gezegd of geschreven?" Als ik hier ben, ben ik bij jou. Soms schrijf ik ook dingen die ik achteraf toch weer weghaal. omdat ik me dan opeens realiseer dat er ook andere mensen zijn die dit lezen en het daarom toch maar beter is om die gevoelens van dat moment voor me zelf te houden en ik weet dan ook dat jij het weet of zult voelen.
Moest net even lachen om die " Kip met hanenpoten". Ik snap wel wat er bedoeld wordt. Het zal ook wat afhangen van de snelheid waarmee en de situatie waarin het geschreven is. Gelukkig hebben wij ook nog heel wat spreuken in het Engels van jou die aan de muur van je lokaal hingen. Een daarvan is letterlijk gekopieerd en op je graf gegraveerd.In letters van bladgoud. Dat zijn dus "hanenpoten van een Kip in goud." Komt omdat je voor ons en veel anderen een " gouden" jongen was?
Helaas is het niet allemaal goud wat er blinkt.
Dat is ook vaak de buitenkant.
Van binnen zullen we vaak aan je denken vandaag. Er zullen weer mensen bij ons op bezoek komen. " Ter ere van jou."
Klinkt heel vreemd in mijn oren, maar nu ik daarover nadenk is het wel zo.
Zo word je voor ons in elk geval " levendig" gehouden. Dat je een levendig persoon was, blijkt gelukkig nog uit het verhaaltje van Wilma over het briefje met je hanenpoten. Voor ons als ouders klinkt het als muziek in de oren.
Fijn dat er nog zoveel mensen, waaronder veel van je oud-leerlingen zijn, die allemaal op hun manier van je houden en hebben gehouden.
Mijn hart schiet vol. Dat merkje.
Je vader zal vooruit proberen te kijken lieve jongen. Maar vandaag is het verleden even belangrijker.
Extra kus van ma en een dikke knuffel. Die van jou mist ze nog altijd letterlijk.
Vandaag is het dan weer zo ver dat het een 21ste mei is. Negen jaar geleden voltrok zich de "ramp".
Ander woord kan ik er op dit moment ook niet verzinnen. Als ik hier ook schrijf, doe ik dat ook vaak vanuit mijn hart en denk achteraf ook dikwijls: " Wat heb je nu weer gezegd of geschreven?" Als ik hier ben, ben ik bij jou. Soms schrijf ik ook dingen die ik achteraf toch weer weghaal. omdat ik me dan opeens realiseer dat er ook andere mensen zijn die dit lezen en het daarom toch maar beter is om die gevoelens van dat moment voor me zelf te houden en ik weet dan ook dat jij het weet of zult voelen.
Moest net even lachen om die " Kip met hanenpoten". Ik snap wel wat er bedoeld wordt. Het zal ook wat afhangen van de snelheid waarmee en de situatie waarin het geschreven is. Gelukkig hebben wij ook nog heel wat spreuken in het Engels van jou die aan de muur van je lokaal hingen. Een daarvan is letterlijk gekopieerd en op je graf gegraveerd.In letters van bladgoud. Dat zijn dus "hanenpoten van een Kip in goud." Komt omdat je voor ons en veel anderen een " gouden" jongen was?
Helaas is het niet allemaal goud wat er blinkt.
Dat is ook vaak de buitenkant.
Van binnen zullen we vaak aan je denken vandaag. Er zullen weer mensen bij ons op bezoek komen. " Ter ere van jou."
Klinkt heel vreemd in mijn oren, maar nu ik daarover nadenk is het wel zo.
Zo word je voor ons in elk geval " levendig" gehouden. Dat je een levendig persoon was, blijkt gelukkig nog uit het verhaaltje van Wilma over het briefje met je hanenpoten. Voor ons als ouders klinkt het als muziek in de oren.
Fijn dat er nog zoveel mensen, waaronder veel van je oud-leerlingen zijn, die allemaal op hun manier van je houden en hebben gehouden.
Mijn hart schiet vol. Dat merkje.
Je vader zal vooruit proberen te kijken lieve jongen. Maar vandaag is het verleden even belangrijker.
Extra kus van ma en een dikke knuffel. Die van jou mist ze nog altijd letterlijk.
Op 21 mei 2013
om 9:49 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 9:49 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
9 jaar...
In mijn vorige bericht zei ik al: het lijkt nog gisteren.
Trouwens gisteren weer eens over je gehad. Met oud-leerlingen Henrieke B, oftewel Hennie B. Ze had bij het opruimen ivm een verhuizing een briefje gevonden met een krabbel van jou erop. Natuurlijk ging het dus over je kenmerkende handschrift, ofwel de "hanepoten"... Een Kip met hanepoten. Hoe grappig is dat!
Ze zal het briefje ongetwijfeld goed bewaren!
Good old times... 9 years ago...
In mijn vorige bericht zei ik al: het lijkt nog gisteren.
Trouwens gisteren weer eens over je gehad. Met oud-leerlingen Henrieke B, oftewel Hennie B. Ze had bij het opruimen ivm een verhuizing een briefje gevonden met een krabbel van jou erop. Natuurlijk ging het dus over je kenmerkende handschrift, ofwel de "hanepoten"... Een Kip met hanepoten. Hoe grappig is dat!
Ze zal het briefje ongetwijfeld goed bewaren!
Good old times... 9 years ago...
Op 20 mei 2013
om 23:41 getekend door:
W.i.l.m.a.
Dit is niet ok
om 23:41 getekend door:
W.i.l.m.a.
Lieve Harm en Hennie,
Harm wat heb je je gevoelens weer goed en mooi op papier gezet.
Zo goed beschreven. Ik hoop dat het je ook troost geeft om op deze manier zo dicht bij Maurice te komen.
21 mei-2004
De dag dat alles anders werd.
Voor altijd!
Nabij
Al de dagen
van ons leven
hopen wij
dat de warmte
van de zon
de mist van de pijn
en verdriet
verdrijven zal
een bloem
een gebaar
kan voor ons een
zonnestraaltje zijn
een bron
van vriendschap
een bemoediging
die sterk maakt!
Heel veel Sterkte!
Trees en Jouk.
Harm wat heb je je gevoelens weer goed en mooi op papier gezet.
Zo goed beschreven. Ik hoop dat het je ook troost geeft om op deze manier zo dicht bij Maurice te komen.
21 mei-2004
De dag dat alles anders werd.
Voor altijd!
Nabij
Al de dagen
van ons leven
hopen wij
dat de warmte
van de zon
de mist van de pijn
en verdriet
verdrijven zal
een bloem
een gebaar
kan voor ons een
zonnestraaltje zijn
een bron
van vriendschap
een bemoediging
die sterk maakt!
Heel veel Sterkte!
Trees en Jouk.
Op 20 mei 2013
om 11:52 getekend door:
T.r.e.e.s. .e.n. .J.o.u.k.
Dit is niet ok
om 11:52 getekend door:
T.r.e.e.s. .e.n. .J.o.u.k.
Goedemorgen mijn lieve "vriend".
Al noem ik je altijd mijn lieve jongen, je bent en was altijd al een volwassen man. Voor ma en mij was je onze jongen, omdat je ons kind was natuurlijk.
Andere mensen zoals je leerlingen ,keken weer op een heel andere manier tegen jou aan.
Maar als je over dingen na gaat denken, ben je toch ook een echte vriend voor ons geweest.
Je was behulpzaam als het erop aan kwam en we konden gesprekken voeren en discussiëren.
Af en toe kan ik (gelukkig) je stem nog eens horen via de voicemail. Soms is het per ongeluk, maar ook wel eens bewust, omdat ik dan gewoon je stem graag weer eens wil horen.
Ma en ik missen eigenlijk nog elke dag jouw manier van binnenkomen van je werk en je manier van begroeten. Voor ma en mij nog altijd een dierbare herinnering die we koesteren en af toe hoor ik die imiteren.
Wilma is wel naar de Keiweek geweest, lees ik. Ik weet dat je nu zou zeggen: "Zonder Wilma zou de Keiweek niet doorgaan!"
En er zeker smakelijk bij lachen.
Vandaag is het Tweede Pinksterdag. De motoren in Staphorst zullen ronken.
Jammer dat we die van jou niet meer kunnen horen "ronken".
Die herinnering blijft.
Ik zie je zo vaak in gedachten nog altijd de straat uitrijden om aan je "laatste rit" te beginnen. Nog altijd zie ik dan die grote achterband en dat grote lichaam in leren pak en helm op, voor me.
Morgen is het 9 jaar geleden dat dat gebeurde. Het is op mijn netvlies gebrand en ik zal je in mijn herinnering nog vele malen zien vertrekken om nooit meer naar ons terug te keren.
Als het motorseizoen begint, zie ik je talloze keren langs de weg rijden.Ik zie je dan weer genieten van het motorrijden, maar zwijg maar over de gevoelens die dat bij me oproept.
Tot morgen mijn lieve jongen.Dan is het de 21ste. 9jaar.
Hoe lang voelt dat in werkelijkheid voor een ouder?
"Kop op pa, vooruit kijken," zou je zeggen. Dat is ook zo. Maar gevoel en verstand zijn (voor mij in ieder geval)niet te scheiden.
Kus van ma.
Al noem ik je altijd mijn lieve jongen, je bent en was altijd al een volwassen man. Voor ma en mij was je onze jongen, omdat je ons kind was natuurlijk.
Andere mensen zoals je leerlingen ,keken weer op een heel andere manier tegen jou aan.
Maar als je over dingen na gaat denken, ben je toch ook een echte vriend voor ons geweest.
Je was behulpzaam als het erop aan kwam en we konden gesprekken voeren en discussiëren.
Af en toe kan ik (gelukkig) je stem nog eens horen via de voicemail. Soms is het per ongeluk, maar ook wel eens bewust, omdat ik dan gewoon je stem graag weer eens wil horen.
Ma en ik missen eigenlijk nog elke dag jouw manier van binnenkomen van je werk en je manier van begroeten. Voor ma en mij nog altijd een dierbare herinnering die we koesteren en af toe hoor ik die imiteren.
Wilma is wel naar de Keiweek geweest, lees ik. Ik weet dat je nu zou zeggen: "Zonder Wilma zou de Keiweek niet doorgaan!"
En er zeker smakelijk bij lachen.
Vandaag is het Tweede Pinksterdag. De motoren in Staphorst zullen ronken.
Jammer dat we die van jou niet meer kunnen horen "ronken".
Die herinnering blijft.
Ik zie je zo vaak in gedachten nog altijd de straat uitrijden om aan je "laatste rit" te beginnen. Nog altijd zie ik dan die grote achterband en dat grote lichaam in leren pak en helm op, voor me.
Morgen is het 9 jaar geleden dat dat gebeurde. Het is op mijn netvlies gebrand en ik zal je in mijn herinnering nog vele malen zien vertrekken om nooit meer naar ons terug te keren.
Als het motorseizoen begint, zie ik je talloze keren langs de weg rijden.Ik zie je dan weer genieten van het motorrijden, maar zwijg maar over de gevoelens die dat bij me oproept.
Tot morgen mijn lieve jongen.Dan is het de 21ste. 9jaar.
Hoe lang voelt dat in werkelijkheid voor een ouder?
"Kop op pa, vooruit kijken," zou je zeggen. Dat is ook zo. Maar gevoel en verstand zijn (voor mij in ieder geval)niet te scheiden.
Kus van ma.
Op 20 mei 2013
om 9:59 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 9:59 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit register is aangemaakt door:
Staring College
op 23 mei 2004
en blijft zichtbaar tot:
1 januari 2026
Contact met beheerder >
Staring College
op 23 mei 2004
en blijft zichtbaar tot:
1 januari 2026
Contact met beheerder >
Contact met Staring College:
Voor dit register is het helaas niet mogelijk een boekje te maken.
Hou me op de hoogte
Wilt u op de hoogte gehouden worden als er nieuwe (nationale) registers geopend worden? Condoleance.nl biedt verschillende mogelijkheden om op de hoogte te blijven, zoals e-mail, Twitter en SMS.