Maurice Kip

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag al weer de laatste dag van het jaar.
Buiten knallen de carbidbussen aan de overkant van de spoorlijn. Af en toe zware knallen.
Knallen die herinneringen oproepen aan vroeger toen jij er was uiteraard. Vanmiddag zijn ma en ik bij je geweest. Ma had ook voor jou wat "vuurwerk" meegenomen. Jij begrijpt wat ik bedoel.
Het is een wat vreemde dag vandaag. Ma en ik hebben beiden totaal niet het gevoel dat het oudejaarsdag is. Natuurlijk horen we de knallen buiten, maar hier in de straat is het bijzonder rustig tot nu toe.

Ik zou aan je willen vertellen hoe ik me voel vandaag of beter gezegd op dit moment. Ik ben wat dat betreft blij dat ik ervan uit kan gaan dat je me helemaal begrijpt en aanvoelt zonder dat ik hier verder iets over hoef te zeggen. Dit soort dagen en momenten zijn zo speciaal mijn jongen. Gevoelens van gemis worden steeds sterker. Daarop heeft tijdsduur geen enkele invloed. 1 jaar of ruim 9 jaar maakt geen verschil. Mijn lieve jongen, ik mis je nog altijd. En ik mis nog meer, maar dat hoef ik jou gelukkig ook niet uit te leggen.

Ik hoop dat ze "daarboven" ook vuurwerk hebben en dat jij je daar vermaakt. Maar als het daar tjjdloos is, zal er geen Oudjaar zijn. Hopelijk altijd "vuurwerk" dan en altijd Nieuwjaar.

Vanuit hier gezien of beredeneerd: goed uiteinde, goed Nieuwjaar.

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is nu de avond van de laatste Kerstdag.
Ma en ik zitten nu thuis en zijn dat ook de hele dag geweest. Vanmorgen waren we alleen even bij jou. Gisteren bij Fokke .
Er waren ook andere mensen bij jou geweest die aan jou gedacht hadden. Marjan, Dinie, Gretha en Jelmer hebben je mooie bloemen gebracht en een nieuw stuk chocola van je vriend Jan "pronkt" weer op je graf.

Natuurlijk missen we jouw aanwezigheid extra op dit soort dagen. Het is allemaal zo anders geworden in vergelijking met vroeger. Hoef niet op details in te gaan lieve jongen Bij dit soort dagen heb ik nog altijd het beeld van jou met je keukenschort voor om ma in de keuken te helpen. Allemaal lekkere dingen maken en vooral ook zelf voor te proeven.

Je slogan van vroeger om het huis niet te verruilen voor Lochem was altijd:" Ik breng een hoop gezelligheid in huis". Die slogan missen we nog meer op dit soort dagen.

Kerst was altijd gezelligheid voor ons gezin.
Het leven gaat helaas niet altijd zoals je graag zou willen wensen. In gedachten probeer ik in dit geval terug te denken aan de fijne dagen die we samen als gezin en familie hebben gehad.
Helaas zal het nooit meer worden zoals het is.
We noemen dat "geschiedenis".
We zullen zien wat de toekomst brengt.
Eén ding is zeker: voor ons hoor je er altijd bij.

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag naar Fokke geweest. Toen we thuiskwamen zagen we dat er iemand gebeld had. Contact opgenomen. Bleek het je vriend Jan te zijn geweest. Achteraf bleek dat hij whats-app had gestuurd. Ik had het er gister nog over. Dit begrip heb jij niet meer gekend. Is het toeval?
Ga daar nu uiteraard niet op in.

Jan vertelde me dat hij je vandaag met zijn vriendin heeft bezocht. En dat ook nog in de beroemde "sportwagen". Zo jammer dat ma en ik niet thuis waren, maar is niet anders.

Dit wilde ik je gewoon even laten weten.
Fijne vriendschap hadden jullie lieverd.
Af en toe bekijk ik nog wel eens foto's waarbij Jan en jij "optredens" bij bepaalde gelegenheden van school. Toneelspelen van ma denk ik.

Nu ik hier toneelspelen noem, komt het opeens bij me op dat we dit jaar niet zullen optreden. Door ziekte van een van de mensen hebben we het (voorlopig) uitgesteld. Je begrijpt vast waarom. Hopelijk zullen we het later uit kunnen voeren.
Soms lijkt het hele leven wel een toneelspel, mijn lieve jongen.

Knuffel en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Ik heb net een lang gesprek gevoerd via de telefoon met je vriendin uit Borculo. Zij verzaakt nooit om op deze dag contact met ons op te nemen. Echt super.
Op deze manier blijven we uiteraard op de hoogte van het wel en wee van je schooltje.
Natuurlijk praten Anjo en ik ook wel over de praktische dingen in de klas en de veranderingen die plaatsvinden.
Ik vond altijd al, net als Anjo trouwens, dat jij met je lesgeven je tijd ver vooruit was. Ik denk aan de dvd's met daarop de opnames van je lessen door leerlingen gemaakt van toneelstukjes of documentaires.
Vanavond maakt ik ook nog een paar foto's van dingen hier in huis en deed dat met mijn telefoon. Tegenwoordig noemen ze dat een smartphone en ik realiseerde me opeens dat die er in jouw tijd niets eens waren. Misschien wel al in ontwikkeling, maar niet gebruikt in jouw leefwereld. Wat is er toch veel veranderd op dat gebied. Het is gewoon onvoorstelbaar lieve jongen. Ik herinner me nog altijd dat jij met je smsjes bezig was waar ik toen niets van snapte en die jou zoveel lachplezier konden bezorgen.
Ik weet ook wel zeker dat jij je ook helemaal aangepast zou hebben in je lessen wat betreft de moderne communicatiemiddelen, maar ook zeker in het dagelijkse leven.
Toen je voor het eerst met de auto naar Lochem ging, "verdwaalde" je onderweg al en belde je me thuis op. Tomtom hadden we nog niet van gehoord. Onvoorstelbaar gewoon.

Vandaag was het supertriest weer en somber makend. Echt donkere dagen voor kerst. Maakt jouw gemis steeds erger. Ik hoor ook zo vaak zoveel opmerkingen van mensen of op tv die me dan steeds aan jou doen denken. Gelukkig voor de meeste of veel mensen zijn de komende dagen feestdagen, maar het woord feestdagen heeft voor mij een heel andere betekenis gekregen.
Gisteravond zag ik op tv de schrijver Adri van der Heiden die een boek had geschreven over zijn zoon Tonio van 22 die bij een auto-ongeluk om het leven was gekomen.
Eindelijk iemand die onder woorden kon brengen wat ik zo vaak voel en die ik helemaal kon begrijpen en invoelen. Hij verwoordde het verlies van zijn kind op een manier die ook mijn manier was en is. Het is zo moeilijk om aan de buitenwereld duidelijk te maken hoe het is om je kind te moeten missen De wereld draait immers door en de tijd schrijdt immers ook voort? Dat gevoel van missen en innerlijk verdrietig zijn gaat toch over of wordt toch in ieder geval minder? Ik laat het oordeel graag aan anderen over. De mijne hou ik voor mezelf. Ben blij dat ik dat ook niet uit hoef te leggen, omdat het ook gewoon onmogelijk is.

Zo, dat moest er even uit.


Gisteren bij Gertjan geweest.
Hij is nu intussen 18 jaar geworden Maurice. Bij hem thuis zien ma en ik gebeuren zoals het hier vroeger met jou en Francois ging. Wat dat betreft herhaalt de geschiedenis gewoon. Leuk om te zien. Ook in een tijd van vuurwerk knallen bijvoorbeeld.

Ik zou zoveel andere dingen willen zeggen, maar ik weet dat je mijn gevoelens vast zult kunnen volgen.

Ik mis je enorm. Geef je dikke knuffel en kus van ma. 

Angels aangevraagd bij Serious Request.

Ik mis je lieve schat en in deze donkere dagen voor kerst denk ik nog extra aan je.
Kon je maar even bij me zijn. 

Dag mijn lieve jongen,

Even laten weten dat we aan je denken op deze voor ons zo speciale dag.

Liefs en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Had ik het de vorige keer al over hectische dagen, het leek afgelopen weekend wel alsof er alleen maar hectiek was.
Mar wel een plezierige vorm van hectiek gelukkig.
Onze kleine "ster" was weer eens op bezoek met zijn vader en ik kan je niet zeggen wat voor geweldige ervaring dit was. Het voelde gewoon weer als vroeger. Ik ga maar niet op details in, want het zijn juist die details die ma en mij zo goed deden. Ook hebben we samen een bezoek aan Fokke gebracht. Gisteravond zijn ze weer naar huis gegaan. Het was echt heel fijn om op deze manier samen te zijn geweest en dingen te hebben ondernomen.
We zijn vandaag nog weer even naar Een geweest, maar op tijd teruggegaan, omdat we vanaf 18.30 uur een bijeenkomst in het Wilhelminapark hebben bijgewoond. Ze noemen het Wereldlichtjesdag. Dat zijn bijeenkomsten voor mensen die een kind hebben verloren, waarbij deze kinderen dan herdacht worden. Dat is altijd op de tweede zondag in december.
Ma en ik vonden het een "warme" bijeenkomst ondanks de kou en de wind. Het was heel erg sfeervol en verliep op waardige manier.

Ik neem aan dat je nu begrijpt waarom ik over hectiek sprak.

Ik geef je dikke knuffel en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het zijn een paar hectische dagen geweest. Vrijdag mijn jeugdvriend met zijn vrouw. We hadden elkaar veel te vertellen, omdat we in een soortgelijke situatie zitten. Zij ook een zoon verloren.
Zaterdag met de trein naar Alkmaar geweest. Ik had nog treinkaartje. Mooie stad.
Zondag naar Fokke en maandag was Mustafa bij ons en 's avonds toneelrepetitie. Gisteren is Fokke bij ons en uiteraard ook bij jou geweest. Ook nog langdurig met Anjo gesproken in het weekend. Hebben het heel veel over jou gehad. Had vast ook te maken met bezoek van Mustafa. Heel veel herinneringen zijn de laatste paar dagen opgehaald.
Vandaag rustig aan gedaan. Alleen naar Meppel geweest.
Zit nu rustig even mijn gedachten te ordenen.


Kus van ma. 

Fantastisch om te lezen dat Mustafa bij jou en je ouders langs is geweest. Mijn zakdoekvriendje... één van de eerste dagen destijds in jouw leslokaal werd het me teveel en de tranen rolden over mijn wangen... Mustafa drukte me een papieren zakdoekje in mijn handen als troost. Een klein maar veelzeggend gebaar, van een toppertje... we denken vaak aan die momenten, spreken erover en noemen je naam... 

Dag Maurice,

Wat een bijzonder fijne dag vandaag. Ik reed de straat in en je vader stond daar al op mij te wachten. Na ruim 9 jaar zag ik je ouders weer. Binnen hebben we fijn gepraat over hoe het met mij ging, maar ook leuke herinneringen aan jou opgehaald. Wat kunnen jouw ouders toch mooie anekdotes vertellen. Ik heb werkelijk waar een aantal keer hard moeten lachen, PRACHTIG.

Ik kreeg allerlei leuke foto's te zien, totdat je moeder aan kwam met je agenda met je laatste klas V1B. De cijfers en namen stonden van ons erin. Ik werd er een beetje stil van, je mooie agenda en ook afspraken na 21 mei 2004, helaas heb je deze niet kunnen waarmaken!

Onderweg naar jou in de auto reed je moeder langs het café waar de ceremonie werd gehouden. Ik beleefde het allemaal opnieuw, veel emotie kwam weer naar boven. Eenmaal bij je graf vertelde ik je ouders precies hoe ik het allemaal had beleefd tijdens je ceremonie. Zo vertelde ik dat alle auto's stil stonden. Verder ga ik hier ook niet op in. Ik denk dat jij vanuit boven ergens ook hebt kunnen zien hoe dit allemaal is verlopen.

Kort samengevat, een fijne, emotionele en indrukwekkende dag.

Gegroet,
Je kleine Turkse vriend
Mustafa
V1B 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is een onvergetelijke dag voor ma en mij geweest. Mustafa was bij ons op bezoek. Ik had je immers al verteld dat hij zou komen. Hij is nu ongeveer een half uur geleden weer vertrokken. Ik weet zeker dat het voor hem ook iets speciaals is geweest. Vele dingen over en met jou hebben we samen opnieuw beleefd. Herinneringen opgehaald. Nieuwe dingen verteld en gehoord. Ik kan nauwelijks onder woorden brengen hoe we ons drieën hebben gevoeld vandaag. Het was voor ons alle drie zo fijn om jou weer als ons middelpunt te hebben.
Mustafa wist nog zoveel leuke details en anekdotes over je te vertellen. Voor ons uiteraard geweldig fijn.
Je "kleine" vriend is inderdaad een grote "volwassen" man geworden. Hij praatte enthousiast over jou en je invloed op hem wat zijn beroepskeuze betreft.
Ik zou urenlang kunnen vertellen over deze voor ons geweldige dag.
We hadden elkaar zoveel te vertellen. We weten ook elkaars liefde voor talen en dialecten. Tu(r)ks is de beste benaming voor je fijne vriend uit Lochem.
Ook fijn dat Mustafa al via facebook reacties over zijn bezoek aan ons kreeg.
Voor ma en voor jou had hij prachtige bloemen meegebracht. Ons bezoek aan jou was fijn, maar zeker emotioneel. Mustafa wist zich zoveel details van 21 mei te herinneren en het bezoek was indrukwekkend.
Samengevat: een geweldig fijne, emotionele en indrukwekkende dag.

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Dus toch weer even reactie. Je kunt het geloven of niet, maar we hebben weer contact gehad via de telefoon met Mustafa. Is er nog sprake van toeval?
Ik heb een fijn gesprek met hem gehad en tot onze blijdschap komt hij aanstaande maandag bij ons en zeker bij jou op bezoek. Het beeld van 12-jarige jongen zal dan zeker bijgesteld moeten worden . Dat is het nu al na ons telefonisch gesprek. Het is en blijft een fijne gedachte en ervaring dat we elkaar na zoveel jaar weer zullen ontmoeten. We kijken er in ieder geval naar uit.

Morgen krijgen we bezoek van een oud-schoolvriend van mij. Ik denk dat het ruim 45 jaar geleden is dat we elkaar hebben gezien. Door stom toeval door ziekenhuisbezoek in Groningen ben ik weer in contact met hem gekomen. We hebben elkaar een paar uur voor de telefoon gesproken. Ook zij hebben enkele jaren geleden een zoon verloren. Net zo onverwacht zoals het ook met jou ging.

Vanmiddag kwam ook Klaasje je nog bloemen brengen. Toevallig waren ma en ik net bezig met bladvegen bij jou. Na afloop is ze met ons meegegaan voor een kopje koffie.. Ze gaat net weg en dus heb ik nu even gelegenheid je even te schrijven.

Liefs van mij en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het verhaal van Mustafa heeft ma en mij heel erg ontroerd. Ik weet dat het niet de bedoeling is dat ik moet reageren op wat mensen hier schrijven, maar omdat het ons zo raakt, neem ik gewoon de vrijheid om dat te doen.
Als we deze woorden van hem lezen en tot ons door laten dringen, krijgen we we toch weer een beetje het gevoel dat je toch niet voor niets hebt geleefd. Geweldig toch dat hij het op deze manier onder woorden brengt en het jou ook laat weten. Voor ons zo fijn en waardevol dat hij na jaren nog steeds zo over jou praat.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik, net als jij denk ik, een soort "zwak" voor hem heb. Ik denk in dit geval terug aan je begrafenis, toen het prachtig weer was. Mustafa droeg een groot bloemstuk voor je mee vanuit de plaats waar we je afscheidsdienst hielden. Dat bloemstuk was niet zo licht van gewicht, maar hij wilde tijdens de tocht naar de begraafplaats dat bloemstuk blijven dragen, omdat hij dat wilde doen voor jou. Hij vond, geloof ik, dat hij je dat verschuldigd was of zoiets. Die anekdote is me altijd bijgebleven. Je toen kleine Turkse vriend is nu al aardig op weg in je voetsporen te treden. Dat doet ma en mij ontzettend goed.
Hij zal nu wel wat groter zijn geworden na ruim negen jaar. Voor ma en mij, maar voor jou vast ook, is jouw kleine Turkse vriend nu letterlijk en figuurlijk een grote Turkse vriend.

Zoals ik al zei: ik wil niet te veel reageren op wat anderen hier zeggen, maar na veel nadenken , heb ik het toch maar gedaan.
Stom toevallig kwam ik deze week ook de dvd tegen waar je herdenking op school is opgenomen. Ik kon het niet opbrengen om alles te zien en heb me beperkt tot enkele fragmenten. Het doet nog altijd zoveel pijn mijn jongen wanneer je weer wordt geconfronteerd met dit soort beelden.

Ik zou nog veel willen zeggen, maar je weet dat dit niet altijd mogelijk is.
Ik denk in dit geval aan Amerika. Je weet wat ik bedoel.

Kus van ma en liefs van mij. 

Lieve Maurice,

Vandaag 24 oktober 2013 op het Saxion in Deventer moest ik aan je denken. Voor mijn opleiding moest ik een opdracht maken welk verhaal als eerste in mij opkomt dat iets belangrijks heeft toegevoegd aan mijn leven en dit mede heeft gekleurd. Ik dacht gelijk, dat heeft Maurice gedaan.

Oprecht geïnteresseerd en na schooltijd kon ik altijd nog even een praatje met je maken, je had er altijd tijd voor!

Maurice, met mij gaat het goed. Zit nu in het tweede jaar van de pabo in Deventer. Nog 2 jaar en dan kan ik zelf in je sporen treden als leerkracht. 1 ding weet ik wel zeker wat ik op mijn bord ga schrijven en dat is DVPVDK... Dikke Vette Pech Voor De Kabouter.

Je wordt hier niet vergeten, nogmaals bedankt voor de fijne periode die ik heb mogen ervaren met jou als leerling.

Gegroet,
Je kleine Turkse vriend
Mustafa
V1B 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het weer de 21ste. Traditiegetrouw probeer ik je ook weer iets te vertellen. Af en toe vraag ik me af wat voor zin het heeft. Zul je dit ook echt lezen of aanvoelen of hoe je het ook wilt noemen?
Je vriendin heeft gisteravond nog gebeld, omdat ze op vakantie ging. Fijn voor ons en fijn van haar dat ze deze traditie volhoudt. Zo blijven we toch ook een beetje bij over de "ontwikkelingen" in en rondom Lochem.

Vorige week had ik een gesprek met iemand in het UMCG die ik jarenlang niet had gezien.
Zij bleek dat de zus te zijn van een oude jeugdvriend die ook zijn zoon had verloren.
Ik heb toen telefonisch contact gehad met hem en het was een bijzonder fijn en waardevol gesprek. Behalve over jeugdherinneringen, ging het ook over vaderschap en opa-zijn. We voelden en vulden elkaar heel goed aan en het is de bedoeling dat we elkaar binnenkort weer eens zullen ontmoeten. Het was een heel aparte ervaring voor me. Zeker wat betreft het verlies van je kind.
Afwachten wanneer we elkaar zullen zien.

Het is nu herfstvakantie. Natuurlijk heb ik er persoonlijk niet veel of beter gezegd niets meer mee te maken, maar nog altijd heb ik enig verlangen om weer voor de klas te kunnen.
Mis het nog altijd. Zo raar niet meer te hoeven werken. Moet er nog steeds aan wennen.

Vanavond toneelrepetitie. Ook maar afwachten hoe het stuk ontvangen zal worden.
Had je lach daar ook graag weer willen horen, maar weet nu een beetje dat dit een illusie zal blijven.

Dag mijn lieve jongen.

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Hectische week achter de rug. Ons dakkapel helemaal vernieuwd. Was allemaal heftig, maar gelukkig hadden we mooi weer. In tegenstelling tot vandaag. De hele dag regen.
Behalve dat het hectisch was, was het ook erg emotioneel. Dat had vooral te maken dat we na negen jaar jouw schildwachthuisje, dat in je lokaal stond, hebben weggedaan. Negen jaar lang heeft het bij ons in de garage een plek gehad, maar niet op de handigste manier, omdat het een grote afmeting had. Onze auto heeft nooit meer in de garage gestaan. Niet dat dat nu wel kan, maar toch.
Het kostte me veel moeite om " het huisje" te verwijderen, omdat ik me nog zo goed herinner hoe we het indertijd naar je "oude schooltje" in Lochem hebben gebracht achter op de aanhanger achter onze auto. Loodzwaar was het. Je hebt bij de pop die je op de kop getikt had, een mooi uniform laten maken.
Deze staat nog altijd opgesteld bij de kamer met het nu nieuwe dakkapel.
Ik herinner me weer hoe ooit een van de ouders van een van je leerlingen zei dat je lokaal net een klein onderwijsmuseum leek.
Dat voelde toen goed en was eigenlijk ook waar.
Naast het schildwachthuis met de mooie pop erin, had je zoveel andere leuke dingen van voorwerpen met daarbij op papierstroken de Engelse benaming. Ma en ik vonden een aantal terug toen het huisje wegging.
Ik kan je niet zeggen hoe moeilijk ik het vond dat dit zo mooi betimmerd huisje werd afgevoerd. Het moest er natuurlijk ooit een keer van komen, maar het deed me heel erg pijn. Het was niet zo maar een aantal stukken hout.
gelukkig staat de pop nog altijd binnen.
Die zullen ma en ik nooit wegdoen mijn jongen.
Die pop hoort bij jou als symbool van schildwacht in ons huis.

Jij begrijpt hoe moeilijk het was dit huisje te slopen en weg te doen. Ook vonden we weer verschillende dingen toen we bezig waren met het opruimen van een aantal spullen op zolder.
Ook een brief van een Engelse vriendin die een brief aan ma schreef in de tijd dat je met haar in Engeland studeerde in Bedford.
Leuke anekdotes. Ook over je kookkunst en ander dingen die je daar uithaalde toen.

Waarom, waarom, waarom, ...?

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Wat een verrassend berichtje lees ik hier. Wat fijn dat Sevgi zulke lieve woorden tot jou richt. Zo fijn dat de manier van lesgeven nog eens weer naar voren wordt gebracht. Kan me voorstellen dat 12 juli dan ook speciaal is. Voor ons als ouders is dit ook heel speciaal om te lezen.

Ik ben nu weer helemaal thuis en ga niet meer naar school. Het is nog steeds wennen om niet meer voor de klas te staan.
Als ik zulke reacties van oud-leerlingen lees, vind ik het nog altijd spijtig dat jij niet meer voor de klas staat.
Zo'n reactie steunt ma en mij ook weer een beetje in het gevoel dat je niet voor niets hebt geleefd. Dat gevoel hadden we natuurlijk al eerder, maar het voelt gewoon fijn dit nog weer eens na negen jaar dit bevestigd te krijgen.

Ik zou je zoveel willen zeggen, maar het is gewoon niet onmogelijk het hier te doen.
Vandaag kreeg ik bericht dat een jeugdvriend van me was overleden. Al heb ik hem niet meer gezien de laatste jaren, het doet me toch wel veel. Allerlei herinneringen komen dan weer boven op zo'n moment. Moeilijke tijd voor dat gezin. Ook zij waren getuige van jouw begrafenis, al kenden ze jou niet persoonlijk.

Ik geef je nu een dikke knuffel en een kus van ma. 

Beste meneer Kip,

Ook ik wil u laten weten dat ik vaak aan
u denk. Ik heb veel van u geleerd. De
lessen waren altijd erg leuk, en tegelijkertijd
ook leerzaam. Ik hoop dat u dit ook kunt zien.
Mijn dochter is op 12-07-2006 geboren ik
moest meteen aan u denken. Ik vind het erg
bijzonder dat het ook u geboortedatum is
12 juli...

Bedankt voor de leuke en leerzame tijd Angel.

Liefs Sevgi.. 

Goedemorgen mijn lieve jongen,

Vandaag is heer de 21ste. Nu al weer september.
De herfst zal inzetten. Bladeren op de begraafplaats zullen weer in grote getale neervallen. Niet de mooiste tijd van het jaar wat dat betreft. Ma is nu bij je om alles weer schoon te maken. Je hebt deze week veel bloemen gekregen van verschillende mensen. Het is een schoonheid van bloemen. Ma zorgt er zeker heel goed voor.
Maar die ene " BLOEM" missen we nog altijd.
Waarom...?

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het 14 september. Het is de verjaardag van mijn vader. Hij is in 1918 geboren en is al langer overleden dan hij geleefd heeft.
Raar toch. Hij was ook nog maar 42 toen hij overleed. Vreemd ook dat ik er nog steeds ben. Ik lijk wel een tussenschakel tussen jullie.
Feliciteer mijn vader maar als je die nu tegenkomt.
Of zijn daar"boven" geen verjaardagen?

Dag lieve zoon. Wie had toch gedacht dat jij voor je vader zou gaan? Deze vader niet.
Mis je nog altijd.
Veel liefs.
Kus van ma.