Maurice Kip

Keidagen Lochem, onlosmakelijk met jou verbonden... Voor altijd!
Alweer 9 jaar geleden, waar blijft de tijd zeggen we dan. Maar het lijkt nog altijd "gisteren"... 

Dag mijn lieve jongen,

Als is het vandaag geen 21 mei, toch is het een speciale dag voor ons. In 2004 was de vriidag na Hemelvaart de 21ste mei.
Die bewuste vrijdagavond, waarbij wij op jou wachtten omdat je van de Keiweek in Lochem terug zou keren, zal ons ons hele leven bijblijven.
Het heeft het leven dat we tot dat moment leidden, totaal op de kop gezet. Het is nooit meer geworden zoals het was met jou en je broer samen.
Op de gevoelens of emoties en wat het allemaal heeft losgemaakt in ons, ga ik hier maar niet meer in. Heb er in ander verband vast wel eens naar verwezen hier.

"Angels" zal vandaag nog wel ergens klinken.
In ieder geval in mijn hoofd of daar via mijn koptelefoontje op de laptop.
Hoort toch onlosmakelijk bij je?
De laatste keer dat we het opeens totaal onverwacht hoorden was in de auto op weg naar jou. We kwamen bij Fokke vandaan en ma wilde juist van de snelweg afdraaien.
We hadden geen woorden nodig naar elkaar toe.
Zonder woorden was het voor ons duidelijk dat...

Kus van ma.

Dag mijn lieve jongen. 

Dag mijn lieve jongen,

Even laten weten dat ik aan je denk en dat ook bevestig. Dat denken doe ik ik altijd, maar dat bevestigen is niet altijd nodig toch?
We gaan vandaag naar Fokke. maar dat weet je vast wel.
We hebben bij hem ook weer andere mensen leren kennen met wie we het ook heel druk hebben soms. Ik ga maar niet in op feiten, want dan heb ik zo een boek geschreven.
Zou misschien wel nodig zijn,maar ja...
Op school heb ik nu 2 week vakantie. Klinkt toch wel raar .Ik werk maar een morgen in de week en dan ook nog vakantie.
Jij altijd vakantie??
Wel op reis gegaan in ieder geval. Ooit zal ik ook die reis aanvaarden. Dan reken ik erop dat jij me'"verwelkomt" en me wegwijs maakt.Of gaat alles vanzelf?
Is er leven na de dood?
Voor mij een vraag, voor jou een weet.
Maar wat het ook mag zijn: jij bent voor mij nog altijd "levend" en daarom kan ik je nu ook nog schrijven en vertellen dat ik van je hou en dat ik je nog altijd vreselijk mis.
Ik hoef je nu verder niets uit te leggen lieve jongen. Jij snapt me nu wel zonder woorden toch? Als dat zo is, hoef ik eigenlijk niets aan je te schrijven natuurlijk, maar vanuit hier is het nog altijd mijn enig lijntje naar je toe. Dat lijntje is heel dun, maar nog altijd intact.
Fijne dag "daarboven".

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het zondag, 21 april.

AANWEZIG IN AFWEZIGHEID

DAAROM NOOIT VERLEDEN TIJD.


Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Ik had je al gezegd dat 3 april een speciale datum voor me is.
Het is nu dus 52 jaar geleden dat mijn vader is overleden.
Het is en blijft een datum die me altijd bijblijft.

Hou van je mijn jongen en ik mis je nog elke dag.

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het Eerste Paasdag. Je zou denken dat er buiten sneeuwklokjes en andere voorjaarsverschijnselen te merken zouden zijn, maar niets is minder waar. Het sneeuwt hier nu. Behoorlijk dikke vlokken zelfs. Gelukkig blijft al die sneeuw niet liggen, maar buiten is het toch een winters gezicht. Met Pasen denken mensen aan het geloof en de dood. Is voor mij ook wel zo , maar dan op een andere manier.
In dit geval is het mijn eigen vader die op Tweede Paasdag,3 april 1961, overleed. Die dag blijft in mijn geheugen gegrift.
Toen was het wel mooi weer. Het is nu dan geen 3 april, maar ik denk er altijd aan. Ik denk zo vaak:"Is er leven na de dood?" Ik ben niet de enige. Ik realiseer me dat wanneer ik jou hier een berichtje stuur, ik er eigenlijk ook vanuit ga dat je je "hierboven" bent. Waar en wat dat is, weet ik niet, maar is het de hoop om je weer terug te kunnen zien? Is het de herinnering die ik levend wil houden? Dat ik je levend wil houden, is wel duidelijk. Al ben je er niet meer, je leeft voort in mijn hart en gelukkig van veel meer mensen.
Ik zou het echt heel fijn vinden dat je ook met mijn eigen vader kennis gemaakt hebt. Ik weet zeker dat je iets van mij in hem ziet en dus ook in jezelf.Dat is lichamelijk (maar dat is er niet meer) en geestelijk. Ik weet niet hoe hier vorm of inhoud aan moet geven. Ik hoop in ieder geval dat alle jou dierbare personen elkaar "boven" op een vreedzame manier "terugvinden".
Lieve jongen, ik kijk door de vitrage naar buiten vanachter mijn computer en zie sneeuwvlokjes "lieflijk" naar beneden dwarrelen.
Vrolijk "Kerstpaasfeest" zou ik zeggen. Ik realiseer me daardoor hoe dicht "leven en dood"bij elkaar liggen.
Het is alleen het aantal jaren tussen geboorte en dood dat vaak zo onrechtvaardig voor me aanvoelt.
Als vader hou ik nog altijd heel van je. Een vader koestert zijn kind(eren) zolang hij leeft.

Kus van ma op deze Eerste Paasdag.
Dag mijn lieve jongen.

"ANGELS" (in de vorm van sneeuwvlokjes are falling down.
Nice to see them. You are for ever in my heart and mind.
Waar ANGELS niet allemaal goed voor is of zijn!!! 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Lange dag geweest.
Vanmorgen eerst tot 11 uur naar school en toen met de trein naar Rijswijk om 12 uur.
Onze schoonzus en jouw tante Ge werd vandaag gecremeerd.
Dit was laat in de middag en we zijn ook nog maar een half uurtje thuis. Jammer dat we elkaar niet zo vaak hebben gezien, maar kwam ook zeker door de afstand.
Ik kan me nog herinneren dat jij vooral contact had met Gerda. Zij is al weer moeder van een grote zoon en dochter. Onvoorstelbaar als je ze niet vaak ziet.
Het was wel een mooie dienst.
Ik hoop dat je haar daar ook tegenkomt. Waar "daar" is , weet ik ook niet, maar het blijft voor mij een vorm of een punt van houvast.
Je vriendin belde me al toen we in de trein zaten.
Heb gezegd dat ik zou terugbellen. Ik zal dat nu dan ook doen. Zo, nu ben je weer een beetje op de hoogte. Denk dat je dat al was, maar goed.
Weet het ook gewoon niet soms.

Heel veel liefs van ma en mij en dikke knuffel en extra kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Ik heb zo pas eerst wat bij Randy op de site geschreven. Gisteren was het 2 maart. De dag waarop hij is overleden.
Wel heel andere weersomstandigheden dan nu. Veel sneeuw.
Je zult het niet geloven: maar ik sta weer voor de klas. Ik doe weer mee aan een project op donderdagmorgen. Vorig jaar deed ik daar ook aan mee, maar toen was het in de schouwburg. Daar speelde mijn doofheid mij te grote parten.
Nu is het in school. Twee zieke leraren en daardoor werd ik weer opgeroepen.
Deze week ga ik met ingang van morgen andere werkzaamheden verrichten. Vind het fijn toch nog contact met school te hebben.
Denk zo vaak: waarom jij niet in plaats van ik?
Ik zal die vraag hier al talloze keren hebben gesteld. Ik zoek het maar niet na.
Je weet vast ook dat ik het soms ook druk heb met andere zaken. Ben al keer in Amsterdam geweest, zoals ik vorige keer al zei. Dit zal zich binnenkort zeker een paar keer herhalen.
Vandaag bij Fokke geweest en we zijn nu uurtje thuis.
Veel liefs mijn jongen.
Mis mijn mijn ster(ren).

Je vader. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag al weer een 21ste. Nog een maand verder en de lente begint al weer. Het wordt nu gelukkig ook weer wat langer licht 's avonds.
Licht dat we in werkelijkheid in de winter missen en ook in jou.
Angels loopt als een rode draad door je leven heen, concludeer ik uit de woorden van Wilma.
Ik weet niet of jij Netty ook heb gekend. Weet ook niet hoe oud zij was. Je vriendin zal zo wel bellen en van haar zal ik het horen. Of je haar nu hebt gekend of niet, voor de naaste nabestaanden zal het weinig uitmaken.Zij zitten met een groot verlies.

Gisteren naar Amsterdam geweest met iemand die jij ook niet hebt gekend en die ook nog nooit in Amsterdam was geweest. Ga niet allemaal zeggen, wie en wat, maar toen we met zijn tweeën aankwamen,hebben we direct een rondvaart gemaakt. Dat ik in dit geval aan jou moest denken( doe ik wel vaker tussen de bedrijven door)kwam omdat we met deze boot langs NEMO voeren. Ik weet nog altijd dat jij daar ook met klas naar toe bent geweest en dat je met zulke enthousiaste verhalen thuiskwam. Natuurlijk heb ik aan mijn medereiziger verteld waarom ik altijd herinneringen aan je krijg bij het zien van dit gebouw.
Ik heb het iedere keer als ik Amsterdam binnenkom met de trein.
Ook gistermorgen met de trein. Die herinnering hield ik stilzwijgend voor me, maar toen we er even later vlak bij langs voeren, heb ik het toch ook maar verteld.Waar het hart vol van is...
Achteraf een heel mooie dag gehad in the big city, maar ben altijd weer blij wanneer ik weer terug ben in Staphorst. Gold ook voor mijn medereiziger.

Lieve jongen, jij bent ook altijd op reis toch? Zo voelt het altijd weer voor me.
De grote reis aanvaard, wordt dan gezegd, maar ik als vader zal nooit begrijpen waarom jij, als ons kind, deze reis zo vroeg noodgedwongen moest aanvaarden. Zal ik nu niet en nooit niet begrijpen. Zo af en toe dringt het besef tot me door dat ik het zal moeten aanvaarden, maar jij begrijpt dat ik dat niet kan.
Maar zal wel "moeten"???...

Kus van ma. 

Angels... onlosmakelijk verbonden met jou... maar nu ook met onze collega Netty. Van haar namen we vanmiddag afscheid in een prachtige dienst in de kerk in Laren. Een fotocollage over haar leven werd ondersteund met Angels. Heel mooi gedaan! Het kon natuurlijk niet missen dat ik, en ook andere aanwezigen ook aan jou dachten en met Anton en Ina heb ik ook nog over jou gehad... Angels, for ever... 

Dag mijn lieve jongen,

Het is nog vroeg op de dag. Zit achter mijn pc om mail te kijken.
Kom ook weer eens bij jou. Als het zo is, als ik me soms voorstel, zul je de dingen zo zien zonder deze berichtjes te lezen. Maar er zijn soms van die dagen dat je toch even wilt zeggen dat ik je mis en dat dit gemis nooit overgaat.
We hebben het de vorige week druk gehad op onze manier. Met toneelvoorstellingen geven. We hebben er nu vier achter de rug en er volgt nog een. Er was een voorstelling bij waar ik nu in de zaal heb gezeten in plaats van achter de coulissen. Er was een moment dat ik helemaal niet meer keek wat er gebeurde op het toneel, maar ik hoorde je lach gewoon tijdens het spel. Ik herkende je lach van eerder altijd al vanachter het gordijn.
Dat was voor ons ook zeker een graadmeter. Tijdens het spel waren we op dat moment gewoon met elkaar verbonden. Was zo een bijzondere ervaring.
Gelukkig hebben we groot succes met de toneeluitvoeringen en horen we veel complimenten. Dat is natuurlijk heel erg fijn en daar doe je het ook voor natuurlijk.
Dit wilde ik gewoon even kwijt. Weet je het in ieder geval.
Ik zou nog zoveel meer willen zeggen,maar ik plaats die gedachten hier in gedachten. Kun jij ze vast ook lezen. Past dus bij mijn voorstellingsvermogen waar ik het in het begin over had.
Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Er ligt nu sneeuw buiten en het is echt winter nu. Heel fijne sneeuw dat hier valt nog. Maar in vergelijking met andere streken niet zoveel gehad hier.
We zullen straks nog even kijken hoe het er bij jou uitziet. De mensen van de plantsoendienst vegen letterlijk je paadje ook vaak even schoon.
Als dat niet zo is, doen we het zelf natuurlijk.
Heb het al weer druk met allerlei zaken hier. Hoop dat jij het ook een beetje ziet. Soms herhaalt de geschiedenis zich weer zonder dat je het wilt.
Dan rol je zo ergens in. Ik hoef je niet te vertellen hoe dit kan. Het overkwam jou en ons vaker.
Vandaag zal je vriendin vast en zeker weer bellen. Dan wisselen we weer allerlei dingetjes uit. Dit contact is voor ma en mij erg belangrijk.
Verleden, heden en toekomst zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, nietwaar?
Liefs en een kus van ma.
Ze mist je knuffel in dit koude weer. 

Dag mijn lieve jongen,

Vanaf het begin tot vandaag "route sixty-six" afgelegd en bereikt.
Dat was eigenlijk ook een doel dat jij je ooit eens gesteld had.
Het zijn dan wel twee verschillende begrippen in dit geval. Maar het blijft voor mij nog altijd niet te "verteren" dat ik deze route af heb kunnen leggen en jij niet.
Natuurlijk weer drukke dag gehad hier. De laatste gasten zijn net weg en nu ben ik nog even op deze dag op bezoek bij mijn eigen lieve gast.
Vandaag was je zeker symbolisch mijn gast aan tafel. Een graag geziene gast. Bij sommige mensen worden graag geziene gasten persoonlijk naar de wagen gebracht. Ik zie mijn graag geziene gast nog heel vaak via mijn geestesoog wegrijden voor zijn laatste rit. Ben dan nog altijd blij dat ik die grote achterband om de hoek heb zien weggaan door je persoonlijk te begeleiden op weg naar...
Helaas geen route 66.
Mijn rit zal route 66 vervolgen.
waar het eindigt, wachten we maar af. We zullen nog verschillende dingen op deze weg tegenkomen. Mooie? Ik hoop het wel. Maar zonder jou zal het nooit echt meer mooi kunnen worden.
Ik mis je mijn lieve jongen.
Ik mis mijn ster(ren)
Ik hoop dat er ooit nog weer eentje zal "stralen".
In mijn geest zal hij altijd blijven stralen.

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is al na twaalven. Ik zit nog even achter mijn computer en overdenk verschillende dingen.
Ik weet niet wat me ertoe brengt om je nu nog iets te vertellen.
Zou je veel kunnen vertellen, maar het lijkt me beter om het hier niet onder woorden te brengen.
Het lukt me ook niet zo best om mijn gedachten op de juiste wijze te formuleren nu.
Het enige wat ik kan zeggen is dat ik je nog elke dag mis en ik hoef niet uit te leggen waarom.
Als je hierboven ook slaapt, dan wens ik je voor nu welterusten.

(Nacht)Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Was het de vorige keer de kortste dag van het jaar, nu is het de laatste dag van 2012.
2004 en 2012.
Acht jaar verschil. Maar onze werkelijkheid zo anders mijn jongen.
Zou eigenlijk moment moeten zijn om een jaar te herdenken, maar ik blijf alleen maar bij de dag van vandaag. Heb voor mijn gevoel vandaag een soort bedevaartstocht gemaakt. Ga hier maar niet verder op in, maar jij weet wat ik bedoel. Aan het eind was ik erg emotioneel en merk het nu aan mijn beenspieren.
Zit nu rustig met ma in de kamer.
Het is tot dusver heel rustig buiten. Het lijkt eigenlijk helemaal geen oudejaarsavond.
Komt misschien ook beetje doordat het wat regent.
Vandaag toch nog een lichtpuntje geweest door het onverwachte telefoongesprek. Ster die wat licht uitstraalt naar ma en mij.
Ook vanuit Canada nog telefoontje gehad van Asfaw die ook nog met liefde over jou spreekt en zich erg betrokken voelt bij ma en mij.

Ik geef je dikke knuffel, omdat ik eigenlijk zelf een knuffel van jou zou willen.
Mijn gedachten gaan heel snel, maar mijn tikkende vingers blijven achter. Je begrijpt het vast.
We wachten maar af wat 2013 voor ons brengt.
We blijven je zeker ook komend jaar missen. Daar helpt geen nieuw jaar aan.

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag de kortste dag van het jaar. 21 december. Ben erg blij dat het vanaf nu elke avond weer wat langer licht gaat worden. Hou meer van licht dan donker. Maar innerlijk blijft het best wel vaak donker. Daar zijn soms verschillende oorzaken voor aan te wijzen. Maar het gemis van jou is er een van natuurlijk.

Acht jaar en zeven maanden geleden is het precies toen het rampzalige bericht tot ons kwam. De mensen zeggen wel vaak dat de scherpe kantjes eraf zijn als iemand al wat langer is overleden. ik snap ook wel wat ze ermee bedoelen en het zal ook wel zo zijn, maar het afgesneden zijn blijft altijd pijnlijk.
Terwijl ik deze woorden schrijf , komt ma bij me me met een kerstkaart van de ouders van Martijn, je oud-studievriend uit Hengelo, Henk en Helma. Zij vergeten je ook niet mijn jongen.
Bij de kerstkaart is een foto gevoegd waarop jij pontificaal staat afgebeeld op een terrasje zittend samen met Martijn en zijn vader.
Boven jullie hoofden staat vermeld: KINGS HEAD.
Jij ziet dat zelf niet, maar ik hier op foto wel. Jouw hoofd is het duidelijkst te zien op de foto, Dus wat naam van pub en jouw verschijning wel heel passend op deze manier.
Word er gewoon emotioneel van. Jullie drieën heffen de glazen op ...???
Er zit gelukkig een begeleidend briefje bij die ik je niet zal onthouden.

" Hallo , Harm en Hennie. Deze foto is genomen in Londen tijdens ons memorabel weekend met Maurice. Wat hebben we een plezier gehad toen.
Als ik het woord karaoke hoor, denk ik weer aan een pub, waar we ons zo goed vermaakten."

Jou ineens weer op een nieuwe foto te zien met je lachend gezicht en groot glas Engels bier in je hand en eentoast uitbrengend, brengt totaal onverwacht weer een beetje licht in "mijn duisternis" op deze letterlijk en figuurlijk donkere dag.

Kan me wel iets voorstellen als Helma en Henk het woord karaoke horen in dit verband.
Denk nu aan je enthousiasme en je zangkunst.
Kan niet anders dan lachsalvo's opleveren.
De foto komt precies op het juiste moment. Bestaat toeval?


Zou nog zoveel kunnen en willen zeggen. Helemaal als je dit condoleanceregister opent en in grote letters de naam Fleur Bloemen tegenkomt. Ken het meisje niet persoonlijk, maar wel veel van haar familie. Had haar oom en tante in de klas als leerlingen. Deze oom ook al jaren overleden en af en toe spreek ik die tante nog eens.
Het thema is pesten. Het overlijden van dit meisje was landelijk nieuws. Las toevallig dat ze nog een stille tocht willen houden voor dit meisje in verband met pesten.
Ik weet nog dat je je daar ook zo druk om kon maken als het bij jou in de klas speelde.
We hebben er vaak over gesproken samen hoe we dit de kop konden indrukken als het bij ons in de klassen gebeurde.
Weet je wat zo raar is?
Toen ik ooit eens aan het googelen was over jou, kwam ik ineens ook op een site van een oud-leerlinge van je die iets vertelde over jou en haar gepest worden in de klas en welke (beschermende) rol jij hierin hebt gespeeld.
Vond dat fijn om te lezen natuurlijk, omdat je daar gelukkig een positieve rol hebt kunnen vervullen als docent, maar voor mij nog veel meer als mens.
Jij hield van plagen en niet van pesten. Die grens wist je aardig aan te geven.
Als plagen niet als pesten wordt gevoeld en ook niet zo bedoeld is, dan voelt een mens zich prettig toch?

Heb al weer heel verhaal geschreven mijn jongen. Hebben jullie " daarboven" ook kerstfeest en in de mensen welbehagen?
Hoop vooral dat laatste. Als ik dat wist, was er zeker wat meer licht in de donkere dagen voor Kerst.

Je weet dat ik graag associeer. Ik moest ook ineens denken bij het googelen aan jou. Bij de spellingcontrole stond er rode streep. Alternatief was goochelen.
Moest ogenblikkelijk denken aan jou. Behalve karaoke in Engeland, ging je soms gewoon een weekend naar Londen om leuke goocheltrucs te kopen. Wat kon je ons en zeker ook je leerlingen soms boeien met je geweldige goocheltrucs. Tegenwoordig googelen ze, maar jij was meer van het "goochelen".

Ik wilde juist stoppen en wie komt onverwacht binnen?
Je vriendin Marjan.
Ze heeft je gisteren al een mooi kerststuk op je graf gezet en nu bekijkt ze je foto van Engeland.
Ze is een echte vriendin lieve jongen. Hoef ik je niet uit te leggen.
Onze buurvrouw brengt oliebollen en nu gaan we samen theedrinken.
Toch wat extra licht in de duisternis.
Maar ik mis mijn ster(ren).

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is intussen al december geworden. Waar blijft de tijd. Vandaag was er heel slecht weer voorspeld, maar achteraf viel het mee. Tenminste hier.
We hebben de sneeuw op je graf maar opgeruimd. Opgeruimd staat netjes zullen we maar zeggen.
Jammer dat in een nacht veel van de mooie bloemen helemaal kapot zijn gegaan.

Heel verrassend voor ma en mij om de naam van Loraine weer tegen te komen. Wij kennen maar 1 Loraine en gaan er vanuit dat zij is die wij bedoelen. Zo fijn dat ze je niet vergeet en dat hier ook kenbaar maakt. Bij die naam komen voor ons allemaal weer herinneringen boven die met je kindertijd te maken hebben.
Zou zo graag willen dat we dit over konden doen. In gedachten kan dit gelukkig nog wel en misschien maak ik het daarom nog veel mooier dan het was. Warme herinneringen bewaren we aan die tijd.
Helemaal nu er vandaag weer sneeuw ligt. Sleetje rijden, sneeuwhutten bouwen, sneeuwballen gooien...
Dat beeld blijft altijd bij me. Was toen zeker ook met Loraine. Dat jullie allebei voor de klas terecht zijn gekomen, hadden we als ouders ook nooit kunnen denken in die tijd.
Ma en ik hebben haar al heel lang niet meer gezien, maar het zal intussen al een hele dame zijn geworden.

Moet nog steeds wennen dat ik niet meer voor de klas sta. Mis het nog steeds.
Werken met jonge mensen kan zo fijn zijn. Maar er verandert ook veel lieve jongen.
Ook in jouw school is er veel veranderd. Het nieuwe gebouw heb je niet meer meegemaakt.
Jouw favoriete locatie is intussen al afgebroken.
Alles gaat snel.

Voor de meeste mensen gaat alles snel. Soms vragen mensen mij ook wel hoe lang het met jou geleden is dat je van ons bent weggegaan.
Voor ma en mij blijft het natuurlijk korter dan voor de buitenwereld. Er zijn ook mensen, zo bleek me uit een gesprek, die zich niet kunnen voorstellen dat jij geen dag uit ons geheugen bent. Dat zij zich dat niet kunnen voorstellen, kan ik me dan vanzelfsprekend niet voorstellen. Natuurlijk begrijp ik het wel dat de belevingswereld van de meeste mensen anders in elkaar steekt dan de onze, maar vergeten doen we nooit, geen dag. Op verschillende plaatsen en momenten worden we dagelijks aan je herinnerd.

Het is al laat op de avond. Het is zo bedtijd.
Zie dat ma al beetje in dromenland is op de bank.
Morgen is het 8 december en is de sterfdag van oma Kip. Zoals ik met jou schrijf nu, zo zul jij hopelijk al contact met haar hebben gehad.
Zo vreemd voor mij als vader dat mijn zoon en mijn moeder al weer met elkaar zijn verenigd.
Hoop dat je dan ook al " kennis hebt gemaakt" met mijn vader die jij , en hij jou, nooit heeft gekend.

Ik geef je dikke knuffel, zoal ik ze van jou vroeger kreeg en je je krijgt kus van ma.

"Dag mien jong". 

I will never forget you...

xxx 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer een 21ste. Ik ben wel wat laat op de dag, maar ik ben je niet vergeten hoor.
Ben vandaag alleen weg gweest met de trein.
Amsterdam, Schiphol, Leiden.
Heb veel gewandeld en veel bekeken. In gedachte was je vaak bij me, zeker toen ik hoog boven op een vesting stond en over Leiden kon uitkijken.
Het leek wel alsof we samen wat " in hogere sferen" terecht waren gekomen.
Ma vandaag met Fokke op stap geweest.

Ben nu net een uurtje thuis en heb intussen ook met Anjo gesproken. Zij vergeet je zeker niet. Zou jij ook niet gedaan hebben. Zeker niet in deze tijd.

Voor nu dikke kus en liefs van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is maandagmorgen en ik denk aan jou. Je weet vast waarom.
Waarom lijkt alles soms zo moeilijk?
Ik mis je jongen.

Je vader.