Maurice Kip

Dag mijn lieve jongen,

Gisteravond naar Borculo geweest met ma. Je vriendin was jarig en had ons een uitnodiging gestuurd, waar we graag gebruik van maakten natuurlijk. Het was prachtig weer en zaten heerlijk buiten. De kleine Esther die jij kende, is een jongedame geworden hoor. Ik weet zeker dat je het heel goed met haar had kunnen vinden.
Nu ook kennis gemaakt met Harrie, die jij ook goed hebt gekend. We hadden vaak over hem gehoord en het was fijn om hem nu ook eens persoonlijk te ontmoeten.

Vanavond bij Jack en Dity geweest voor bbq. Was leuk en gezellig. Je merkt wel dat ma en ik het druk hebben. Maar je weet ook dat we jou niet vergeten, maar dat weet je wel intussen.

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Was de hele dag al van plan hier even iets te schrijven, maar kwam er gewoon nog niet van door allerlei omstandigheden.
Natuurlijk hebben ma en ik je nog bezocht en ook je vriendin uit Borculo liet zich uiteraard niet onbetuigd. Weer leuk bijgepraat en ook weer verschillende anekdotes over jou natuurlijk.
Is altijd fijn iets over jou te horen of herinneringen aan je op te halen.

Ze hebben vandaag pas hun eerste vakantiedag op je school uit Lochem. Hier hun derde week al ingegaan. Vandaag een regendag. Was gewoon verkwikkend na zoveel hittedagen.

Mis je nog altijd, al uit ik het niet vaak. Voor veel anderen niet te begrijpen denk ik vaak. Ik heb het zo vaak gezegd: tijd speelt daarbij geen enkele rol. En ook het bekende "een plekje geven" slaat eigenlijk nergens op. Natuurlijk goed bedoeld. Maar mijn gevoelens zijn zo anders. Dat plekje heb ik nooit gevonden en ik zal die ook nooit vinden.

Liefs van ma en kus. 

Dag mijn lieve jongen,

Was het vorige week jouw verjaardag. Vandaag weer een speciale dag door de verjaardag van je broer. Als kind zaten jullie met de viering van de verjaardagen altijd dicht bij elkaar met de kinderfeestjes. Dat is de gedachte die zo bij me opkomt. Ik denk er nog altijd met veel genoegen aan terug.

Maar goed dat we vandaag geen kinderfeestje hebben vanwege de enorme hitte buiten.
Ma en ik hebben geprobeerd zo lang mogelijk buiten te zitten, maar we hebben maar besloten lekker binnen te gaan zitten vanwege de airconditioning.
Vanmorgen stuurde Frans nog een paar leuke foto's en filmpje van ons "klein sterretje".
Hij kan gebruik maken van een zwembadje in de tuin en ook was hij al druk met lezen in een boekje. Doet me nu gewoon even aan iets anders denken. Weet je nog van 8x4?
Wat een inspanning soms mijn lieve jongen.
En waarvoor eigenlijk vraag ik me nu af.
Gelukkig lees ik dan het verhaal van Ramona. Dan weet ik weer dat het toch niet voor niets is geweest.

Iedereen die met onderwijs te maken heeft, heeft nu vakantie. In Midden Nederland nu ook begonnen dus. Vakantie in Lochem en Amersfoort.
Ik hoop dat jij ook een fijne, onbezorgde "vakantie" hebt.

Ik heb nu ook voor altijd vakantie. Heb een jaar niet meer gewerkt. Maar kan nog altijd niet aan die vakantie wennen.
Mis je nog elke dag en hou heel veel van jou. Net als van je broer en gezin met het "kleine sterretje".

Heb nog zoveel te vertellen, maar doe het in gedachten.

Veel liefs en dikke knuffel en kus van ma. 

Even een berichtje van mij.

Wat raar, wat raar, het was een nacht vol diepe rust, maar vanmorgen rond een uur of 6 even wakker geweest.
Daarna in slaap gevallen en toen heb ik de meest 'bizarre' droom sinds jaren gehad.
U was er bij, het was zo echt, maar zo onwerkelijk, het kan niet, het zal nooit meer zo zijn.
Toch was het erg mooi, we voerden gesprekken en ik liet u foto's van mijn dochter zien, ze word alweer bijna 1, wat gaat het snel.
Geen idee wat u in mijn droom deed, het zal wel een reden hebben gehad, kan me er helaas niet alles van herinneren, behalve dat we hebben gelachen en het net was of u nooit weg bent geweest, maar de werkelijkheid is veel harder, bah...

2 dagen geleden was u anders jarig geweest en het is alweer ruim 10 jaar geleden dat we afscheid hebben genomen, het waarom, zoveel vragen, voor iedereen die u lief had zal voor altijd blijven.

Life goes on, maar sommigen verdienen een speciaal plekje in iemands hart... 

Dag mijn lieve jongen,

Het was inderdaad het geval, wat ik van morgen al verwachtte. De hele dag tot vanavond 9 uur hebben we bezoek gehad.
We hebben geprobeerd een beetje in jouw stijl te handelen en dat leidde tot verschillende verhalen van veel verschillende mensen die speciaal voor jou kwamen. Zo fijn dat ze jou en ons niet vergeten zijn.

Ma heeft haar uiterste best gedaan om het iedereen een beetje naar de zin te maken wat de inwendige mens betreft en zoal je weet kan ze dat uitstekend doen en had jij iets dergelijks niet van een vreemde.

Behalve bezoek en post , heb je ook weer veel prachtige bloemen op je graf gekregen. Het is gewoon een zee van bloemen op je graf.

Het was een prachtige dag wat het weer betreft en we hebben de hele dag en avond buiten gezeten. Het leek op verjaardagen zoals jij die zelf ook meemaakte als het mooi weer was en buiten altijd vrienden ontving.

39 jaar mijn lieve jongen. Voor ma en mij niet voor te stellen. Uit enkele gesprekken die we vandaag voerden , werd ook duidelijk dat jouw heengaan ook bij andere mensen grote leegtes heeft achtergelaten.

We missen je heel erg nog altijd en we houden nog altijd zielsveel van je.

Liefs, kus en knuffel van ma. 

Dag Maurice,

Vandaag zou je 39 geworden zijn. De data van overlijden en je verjaardag liggen behoorlijk dicht bij elkaar. Het is raar, maar voor ons blijf je eigenlijk altijd 28. Er zullen vandaag weer mensen bij ons op bezoek komen vanwege je verjaardag en tot steun van ons.
Het is en blijft een "vreemde" dag lieve jongen.
We zullen zien wat deze dag ons brengt. Jammer dat we je niet echt kunnen feliciteren en een kus en knuffel kunnen geven. Ik doe het daarom maar symbolisch.
We zullen zien wat deze dag ons brengt.

Natuurlijk ook knuffel en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is net 24 uur geweest. Vanavond weer een voetbalwedstrijd op tv geweest. Nederland weer helemaal in de ban van het voetballen. Het doet me in dit geval weer denken aan de periode vlak na jouw overlijden toen er ook een soortgelijk toernooi werd gehouden. Heb er toen weinig van meegekregen. Maar dat is ook logisch toch?
Als je er verstandelijk over nadenkt, is het toch eigenlijk waanzinnig hoe druk mensen zich hierover maken. Natuurlijk kijken ma en ik er ook wel naar, maar ik kan me er nu minder druk om maken dan voor jouw overlijden.

Vanavond bezoek gehad van Marjan. Zij is nog altijd even enthousiast over JULLIE sport die jij ook met alle liefde uitoefende. Ze is ook geslaagd voor haar diploma om les te mogen geven. Ik weet zeker dat je dit heel leuk voor haar had gevonden.
Lesgeven, sportschool en zwarte band hoorden en horen nog altijd bij jou voor ons.

Dag mijn lieve jongen.
Ik wil zoveel zeggen, Dat weet je. Weet ook dat we je nog elke dag missen en vreselijk veel van je houden.

Liefs en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste van de maand. Je vriendin heeft uiteraard weer gebeld, zodat ma en ik weer op de hoogte zijn van wat er zich afspeelt in de omgeving Borculo-Lochem.
Hebben ze hier over twee weken grote vakantie, daar moeten ze nog een poosje doorwerken, omdat ze als laatste vakantie krijgen.
Het is altijd fijn om met Anjo te spreken. Maar daar weet jij alles van.

Vandaag de langste dag van het jaar. Ik kijk er altijd naar uit, omdat het zo lekker lang licht is.
Kan er gewoon niet aan wennen dat het vanaf vandaag 's avonds weer eerder donker zal worden. Ik hou letterlijk van licht in de duisternis.
Maar tegelijkertijd is deze dag de aankondiging voor het begin van de zomer.
Nu maar hopen op mooi weer.
Gisteravond hier een straatbarbecue gehad. Was er ook al toen jij er nog was en ervan kon genieten. Vooral van de gezelligheid en het lekkere eten.

Vandaag zijn ma en ik bezig geweest met snoeien bij je begraafplaats en ma zorgde weer voor verse bloemen. Het ziet er weer tiptop uit.
Ook zijn we nog even op ziekenbezoek bij het verpleeghuis waar onze fijne vriendin opgenomen is en die jij ook goed hebt gekend. We hopen dat uiteindelijk alles goed komt met haar, maar het zal dan zeker een heel lange weg worden.

Liefs, dikke knuffel en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is op dit moment van schrijven 10 voor 12. Bijna nacht dus. Maar nog Eerste Pinksterdag. Als dit berichtje ten einde is, zal het Tweede Pinksterdag zijn geworden, denk ik. Tijden lopen in elkaar over. Net zoals zoveel dingen in het leven.
Ik was van plan iets te zeggen over deze dag en gisteren lieve jongen, maar toen ik deze site opende, zag ik het vorig berichtje dat me eigenlijk een beetje van slag maakte. Dat is niet het juiste woord, realiseer ik me . Ik bedoel meer dat het me enorm ontroerde.
Als ik zulke dingen over jou lees die iemand na 12 jaar over jou schrijft, ben ik verdrietig, maar tegelijk trots op je.
Ik heb het al eerder gezegd dat er voorbeelden te noemen zijn die aangeven dat je niet voor niets hebt geleefd. Maar dit is er voor mij ook een waaruit dat blijkt.
Ik heb geen idee wie Hendrik Jan is, maar ik begrijp wel of voel aan dat jullie op een bepaalde manier toch wel een speciale band hebben gehad en dat er dingen in het leven van Hendrik Jan zijn geweest die jij toch op een bepaalde manier hebt gezien en hem dit hebt duidelijk gemaakt.

Ik vind het geweldig voor jou dat Hendrik Jan dit na 12 jaar op deze manier aan jou kenbaar heeft gemaakt. Ik hoop dat je dit ook "leest". Voor mij is dat wel zo natuurlijk, want om nog steeds contact met je te hebben en te houden, is deze vorm van contact mijn "waarheid" waar ik me gelukkig nog steeds aan vast kan houden. Zo ben je en blijf je nog altijd dichtbij me en blijf je extra " levend" voor me.

Ik weet zeker dat jij het echt fijn voor Hendrik Jan vindt dat hij toch zijn diploma in zicht heeft en het zal krijgen. Ook al zal hij zich tot nu toe best gered hebben zonder dat begeerde papiertje. Dat diploma wilde hij uiteindelijk toch graag en misschien had hij het ook nodig.
Hij is nu midden in de 20, vertelt hij. Niet veel jonger dan dat jij bent geworden. Ik denk dat je toen ongeveer even oud was als Hendrik Jan, toen je hem dit hebt gezegd.
Dat is voor mij het frappante een beetje.
Ik denk dat je nu een " knipoog " aan je oud-leerling zou geven om hem duidelijk te maken dat tijd niet alles zegt. "Beter laat dan nooit", had je hem vast stilletjes toegefluisterd.
Ik wou dat je het ook tegen mij zou kunnen zeggen. Het begint nu een klein beetje tot me door te dringen nu intussen een klein beetje dat jij voor ons hier " altijd (te) laat" zult zijn.
Ik heb het al vaker over "nooit" gehad, dat weet je.
Ik kijk nu op mijn horloge en zie dat het 0.25 uur is. De volgende dag is al aangebroken dus.
Ma is al een poosje geleden naar bed gegaan.

Maar ik ben blij dat ik op dit moment nog even "samen" met jou ben.

Ik had je willen zeggen dat gisteren zo'n fijne dag voor ma en mij is geweest.
Je broer en ons " kleine ventje" dat al behoorlijk groot aan het worden is, zijn gisteren op bezoek geweest en ik heb samen met hem nog een aantal leuke dingen ondernomen.
Bezoek aan het evenemententerrein o.a. Bij oud-buurjongen Erik op kleine racemotor gezeten. Je had dat trotse gezichtje moeten zien mijn jongen. Hij vroeg me ook nog of jij ook zo'n grote motor had gehad die er ook stond. Heb dit natuurlijk beaamd.
Dat moment was een beetje dubbel allemaal.

Marga en Martin ook nog langs geweest. Matthew ook met deze judoka op de foto.
Vreemd eigenlijk dat jij voor Martin het grote voorbeeld was om als judoka door te gaan.
Zo fijn ook dat hij al zo ver is gekomen.

Buurman Buitenkamp gaf ook nog diner vanwege 40 jaar huwelijk. Bij de spare-ribs, die ik er ook zag, moest ik weer aan jou denken.
Je weet waarom.

Vandaag, zondag, bij Fokke geweest en ook bij Henk en Jantje voor de verjaardag van Suze.. Ook bezoek gebracht aan verpleeghuis waar Jantjes moeder nu opgenomen is.
Deze week is er ook al iets vervelends gebeurtd bij deze familie, maar daar ga ik niet op in.

Vanavond nog bij Dinie op bezoek geweest in verpleeghuis. Daar konden we nog tot 22 uur terecht.

Ik weet niet waarom ik dit allemaal vertel, maar komt zeker ook , omdat ik het gevoel heb dat je heel dicht bij me bent en je het vast graag even had willen weten.

Wat Tweede Pinksterdag betreft, kan ik alleen nog maar zeggen dat die nu ondertussen is begonnen en we zien wel wat er gebeurt.

Dikke knuffel en kus van ma (die waarschijnlijk al slaapt).

Welterusten mijn lieve jongen.
Of ben je daar altijd " wakker" ? 

"Jij komt er wel, of je nou een diploma haalt of niet." Dat zei Maurice Kip tegen mij, zo'n 12 jaar geleden. Morgen lever ik mijn scriptie in. Toch eindelijk dat diploma in zicht.

Vreemd is het dat je op dit soort momenten denkt aan mensen van lang verleden. Toch komt het voor en vandaag kwam ik weer eens voorbij het condoleanceregister van meneer Kip.

Als jongen van midden in de twintig, raakt het mij om te zien dat u, als ouders van Maurice, nog zo regelmatig een bericht op deze pagina plaatst. Ik heb daar respect voor en ik denk dat u daarmee voor veel mensen de herinnering aan hem levendig houdt.

Aan de ouders van Maurice Kip, ik hoop dat u door blijft gaan met het plaatsen van berichten op deze plek. Naast dat het voor u een steun en toeverlaat is, geloof ik ook dat het aan andere personen houvast biedt bij het verlies van een geliefd persoon. 

Dag mijn lieve jongen,

Hoewel het geen 21 mei is, is het vandaag toch een speciale dag. Het was tien jaar geleden de vrijdag na Hemelvaart.
Op dit moment zitten ma en ik weer bij elkaar in de kamer en realiseren ons dat op deze avond, op dezelfde tijd, de politieagent bij ons kwam om ons te vertellen wat er met jou gebeurd is.
Het is nu een soortgelijke avond als toen.

Het is een heel vreemde ervaring.
Ma vanmiddag voor het laatst naar revalidatie geweest. 6 weken achter elkaar geweest.
Daarna naar jouw graf gegaan om daar de boel schoon te maken en nieuwe bloemen gebracht.
Gisteren troffen we er ook al bloemen van .Jelte en Gretha. Zo fijn dat ze jou niet vergeten zijn en de weg van Deventer naar Meppel nog altijd weten te vinden.
Vanavond naar Dinie geweest die in het ziekenhuis ligt. Het is voor haar niet erg gemakkelijk lieve jongen. Je snapt vast wat ik bedoel.

Het is nu half tien. Ik mijmer nog even voort en zal de tekst die Jouk jou heeft gestuurd nog eens goed "bestuderen". Voor jou een makkie om te volgen. Fijn dat hij het heeft gestuurd.

Knuffel en kus van ma. 

Love goes on van Ilse de Lange (dit nummer heeft ze geschreven voor haar vader)Maurice, jij wordt ook bij veel mensen gemist, vandaar deze tekst.

Please don?t think that I?ve forgotten
who you were and are to me
there?s a safe place in my heart
there you?ll always be with me

years pass by and we get older
there?s so much you didn?t see
but your hand is still on my shoulder
much more than a memory

endless highway, bring me home
all I know is that our love goes on

You?re in me and in my brothers
Yes and mom still wears your ring
For her, there?ll never be another
You don?t compare to anything

Singing songs while doing dishes
Cracking jokes, you filled the room
I miss your laughter and your kisses
That?s how I?ll remember you

Endless highway, bring me home
All I know is that our love goes on
Yes, all I know is, that our love goes on 

Dag mijn lieve jongen,

Vanmorgen heb ik hier ook al even geschreven. Ik sprak toen ook uit dat er vandaag weer bezoek zou komen op deze speciale dag. Het eerste bezoek was al om 8 uur vanmorgen. Je weet natuurlijk wel wie dat was. Je tweede vader kan ik het beste zeggen. Tegen koffietijd kwamen andere vrienden en familie die jou ook bloemen hadden gebracht en ook ons. Natuurlijk past het niet om namen te noemen, want ik wil natuurlijk niemand tekort doen, omdat alle mensen even belangrijk zijn.
De hele dag vanaf 8 uur tot vanavond half 10 hebben we bezoek gehad en we hebben gelukkig de hele dag buiten kunnen zitten. Natuurlijk zorgde ma voor het nodige inwendige. Maar dat weet je wel natuurlijk. Dat is haar wel toevertrouwd.
Ook je vriendin uit Borculo heeft nog gebeld natuurlijk en zij vertelde een leuke anekdote over de "kipmobiel" van je vriend Jan. Dat was zo "ontroerend" , maar tegelijk zo begrijpelijk voor me.
Ook kregen we vandaag een mooi aandenken van je via de post in de vorm van een mooie foto van een oud-leerling van je. Het was op canvas.

Dus naast bezoek kregen we telefoontjes, kaartjes, een cadeautje en ook bloemen die op je graf stonden van mensen die niet bij ons thuis zijn geweest. Ik heb net gezegd dat ik geen namen wil noemen, maar uitzonderingen vormen de regel. Toen ik vanavond, erg laat, met ma naar
de begraafplaats kwam, zagen we een mooie rode roos staan die namens Matthew was neergezet. "Voor mijn lieve oom" stond erbij. Alleen jij snapt wat dit met me deed.
Tot onze verbazing en verrassing stond er ook een mooi bos rozen van je eigen oud-leraar Engels van je vroegere school in Meppel.
Hij was altijd een van jouw favoriete leraren en heeft er zeker aan bijgedragen dat jijzelf leraar Engels werd.
Ook de naam van Daniella wil ik noemen. Zij is de hele dag bij ons op bezoek geweest met haar ouders en ook zij heeft mooie bloemen voor je meegebracht. Ik weet zeker dat jij haar bezoek aan jou heel erg waardeert.

Toen we net na ons bezoek aan jou thuiskwamen, hebben we nog even fijn getelefoneerd met je broer. Dat was ook erg fijn natuurlijk. Zo eindigt de dag zo tegen elven.
Het was al met al toch een " speciale" dag.

Dag mijn lieve jongen.
Ik hoop dat je " gezien" hebt hoe we je vandaag samen "herdacht" hebben. 

Lieve mensen,

Het missen word niet minder, maar steeds een beetje meer.
Je kind steeds langer bij je vandaan!
Jullie hebben gelijk, het heimwee gevoel is niet uit te leggen.
Maar wat doet het pijn!

We zijn in gedachten bij Maurice en jullie.
Heel veel sterkte.

Warme groet,

Trees en Jouk. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het zo ver. Het is 10 jaar geleden dat deze verschrikkelijke dag zich voltrok. Deze dag voelt als iets aparts aan, omdat 10 jaar toch iets speciaals aangeeft. Ik heb er eigenlijk steeds naar "uitgekeken". Het gaf me eigenlijk steeds een soort "millenniumsgevoel". Nu het zover is, ben ik gewoon verdrietig. Verdrietig, omdat ik je zo mis. In de woorden hiervoor staat eigenlijk aangegeven hoe ik me voel, samen met ma. Het "heimweegevoel" gaat namelijk nooit weg. Alleen hoef je dat niet duidelijk te maken aan anderen. Dat is iets van jezelf en niet onder woorden te brengen.Vandaag zal er vast weer veel bezoek komen dat ons zal steunen.
Ik zou zoveel nog willen zeggen, maar het lukt me nu even niet mijn lieve jongen.
Ma en ik houden van je en missen je nog elke dag.
Tijdsduur is toch niet belangrijk weet ik nu. Elke dag dat we je missen, blijft gewoon speciaal.

Knuffel en kus van ma. 

Dag lieve jongen van ons,


Als je moet afgeven,

wat je het meest liefhebt,

dan is er geen gisteren,

geen vandaag

en geen morgen meer.

Dan is er geen tijd meer,

dan is er alleen maar heimwee. 

I'm loving angels instead...


10 jaar geleden alweer, en ik denk dat voor ons allemaal die dag nog vers in het geheugen ligt.

Een zonnige dag was het toen ik in de stad werd aangesproken dat je er niet meer was. 'Ja daaaaag' dat was mijn eerste reactie, dat kon immers toch niet waar zijn?
Maar toch, we konden er niet om heen. Vanaf die dag moesten we zonder Mr. Kip de Engelse les in.

Mooi blijft het om te zien dat tot op de dag van vandaag nog steeds veel mensen aan je denken.

Ik hoop dat je vanaf de wolken boven ons zo nu en dan nog met ons mee kijkt. En dat er dan een lach op het gezicht verschijnt die ons altijd zo vrolijk maakte in de les.

We blijven aan je denken.
Veel liefs 

Lieve Maurice,

Vandaag 10 jaar geleden dat je heen bent gegaan. Mis je nog elke dag. Rust zacht lieve Maurice. Dikke kus Je kleine blonde Lochemse luchtalarm 

omdat vandaag vandaag is...
niet zoals gisteren of eergisteren
vandaag is anders...
vandaag denken we meer dan speciaal aan jou...
En zou willen dat gisteren toen niet gebeurd was...
10 years after. Lieve Maurice, wat...als...dan? We zullen het jammer genoeg niet weten. Dikke knuf! 

Dag mijn lieve jongen,

Op dit moment van schrijven zit ik met mijn laptop op schoot lekker buiten in de tuin.
Het is een heerlijk zomerse dag. Ma zit hier bij me en zit de Meppeler Courant te lezen.
We hebben vandaag niet zo veel gedaan vanwege het mooie weer. We zijn even bij jou in Meppel geweest om de bloemen van vers water te voorzien. Het water in de vazen was gewoon lauw.

Ik zit vaak even na te denken over het feit dat je aanstaande woensdag lichamelijk al 10 jaar niet meer bij ons bent. Maar in gedachten blijf je altijd bij ons. Kinderen zijn immers altijd in de gedachten van ouders, waar ze ook zijn. Is iets natuurlijks toch?

Ik wil je zoveel vertellen, maar doe het in gedachten nu lieve jongen.
Je weet dat we van je houden en we missen je nog elke dag.

Kus en knuffel van ma.