Maurice Kip

Maurice Kip

12 juli 1975 - 21 mei 2004

NON SCOLAE SED VITAE DISCIMUS

Maurice Kip was als docent Engels werkzaam op het van Lutterveltplein en was op het Staring College een bekend en geliefd persoon die op geheel eigen wijze met leerlingen en docenten omging.
Condoleance toevoegen X sluiten
Uw naam:

Uw email (wordt niet gepubliceerd):


Gedenktekst:
 annuleren
Wilt u een SMS ontvangen direct als er een nieuw nationaal register geopend wordt? Stuur dan CONDO AAN naar 3010

We versturen nooit meer dan 5 berichten per week. Deze abonnementsdienst kost 25 cent per ontvangen bericht. U kunt zich afmelden door CONDO STOP te sms-en naar 3010.
< Vorige         321 t/m 340 van 1888        Volgende >
Lieve Maurice

Altijd in ons hart.

x Anjo 
Op 12 juli 2015
om 11:13 getekend door:
A.n.j.o.
Dit is niet ok
Lieve Harm en Hennie,

Maurice zou alweer 40 jaar geworden zijn.
Hij is veel te kort bij jullie geweest.
Wat blijft zijn de mooie herinneringen.
Maar het is altijd te weinig.

We denken aan jullie en Maurice.

Trees en Jouk. 
Op 12 juli 2015
om 9:43 getekend door:
T.r.e.e.e.s. .e.n. .J.o.u.k.
Dit is niet ok
Dag mijn lieve jongen,

We zijn zo pas met zijn vieren, ma, Francois, Matthew en ik bij jou geweest om alvast mooie bloemen neer te zetten voor morgen. Morgen ben je namelijk jarig. 40 jaar zou je zijn geworden. Matthew heeft zijn eigen bos bloemen met zijn naam erop voor je neergezet. Natuurlijk vergeet ma jou ook niet met haar bloemen. Nu staan ze al mooi op je graf en als de morgen aanbreekt, zullen ze er voor je staan.Het ziet er weer mooi uit en ook morgen zullen andere mensen bloemen bij je neerzetten.Daar ga ik natuurlijk vanuit, omdat het tot dusver nog altijd zo is geweest. Je broer en je neef zijn gisteren al gekomen en hebben bij ons geslapen en zullen er ook morgen nog zijn.
Op dit moment zit ik achter in de tuin met mijn laptop, omdat het prachtig mooi weer is. We hebben het vandaag al druk gehad met de aansluiting van de computers, omdat we een nieuwe provider hebben, maar je weet dat je broer er veel verstand van heeft en dat het dan uiteindelijk altijd goed komt. Ook jij deed vroeger graag een beroep op hem wanneer je ergens mee zat op computergebied.Zo jammer dat dit niet meer kan. Ik heb het al vaker gezegd hier: er is op computergebied zoveel veranderd, ongelooflijk gewoon. Van Facebook,whats-app. of tablet hadden ze in jouw tijd nog nooit gehoord. Het was s.m.s en verder niet. Jammer dat jij geen elektronische schoolborden hebt meegemaakt.Ik weet zeker dat jij hiervan volop gebruik had gemaakt, omdat je jouw tijd op onderwijsgebied van toen, al ver vooruit was. Pasgeleden hoorde ma dit zelfs via via nog weer eens, maar dit is ook weer een speciaal verhaal,dat een collega van je heeft gezegd dat dit zo was.
We gaan nu eerst koffiedrinken.
Je moet weten dat je altijd nog bij ons bent en dat zal ook altijd zo blijven.

Dag mijn lieve jongen.
Tot morgen. Daar ga ik wel vanuit.
Knuffel en kus van ma. Ik zal het ook doen van Matthew die bij jou op de begraafplaats jouw naam schreef in waterletters op de stenen. Was zo'n mooi gezicht.
Dag mijn lieve jongen. 
Op 11 juli 2015
om 20:34 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Dit is niet ok
Dag mijn lieve jongen,

Vandaag nog even bij je grote vriend Hendrik geweest. Hij was jarig vandaag. Dus moesten we er toch nog maar even langs gaan. Als ik daar ben, heb ik ook altijd het gevoel dat jij er ook bent. Zeker als ik de lange tafel in de kamer zie waaraan jij ook zo graag zat. Ma vandaag naar Fokke geweest ook. Je weet wel waarom.

Ik heb je eigenlijk zoveel te vertellen, maar het is gewoon een onmogelijkheid en ik weet dat jij het ook wel weet. 
Op 8 juli 2015
om 22:47 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Ik zei net al tegen ma: "we zullen vandaag ook nog weer telefoontje krijgen". Is vaste prik.
Vandaag niet bij Fokke geweest, omdat we het weekend bezoek hebben gehad van Francois en Matthew. Ze zijn nog aanwezig op dit moment. Was heel gezellig. De kleine jongen gaat met de elektronica om dat het een lust is.
Vrijdagavond hier straatbarbecue gehad. Dat weet je je vast nog wel te herinneren. Was heel gezellig en op die manier klets je toch ook weer wat anders dan dat je de mensen op straat tegenkomt.
Ik sluit nu eerst weer af omdat ik nog even weer bij het bezoek wil zitten.

Ik geef je van ma een dikke knuffel en een kus. 
Op 21 juni 2015
om 16:47 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
Dag mijn lieve jongen,

Op dit moment zijn we bij Fokke in huis en lukt het me mee te surfen op het internet van de buren.
Ik heb hem net een paar reacties van hier laten lezen, omdat hij dat zelf niet kan.
Zo lazen we samen nog weer even het stuk dat Liesbeth voor je had geschreven. We hadden dat de vorige week aan hem verteld, maar zelf lezen is toch het beste om alles te begrijpen.
Je naam wordt vaker in het " spirituele" genoemd. Dat blijkt uit meerdere verhalen die hier door oud-leerlingen zijn beschreven.
Zo hadden we afgelopen vrijdag nog contact met je vriendin uit Borculo om te informeren of " de kleine Esther" ook geslaagd was. Gelukkig was dit zo. Voor jou zal het jouw kleine meisje blijven, maar je gelooft je oren niet dat zij ook naar Windesheim gaat voor de opleiding Engels. Ik denk dat je dit ontzettend fijn zult vinden en nauwelijks kunt geloven dat zij intussen al zo ver weer is. Aan deze dingen merken wij natuurlijk ook dat de tijd "vliegt".
Ik ga weer even op een zijspoor, dat heel belangrijk is natuurlijk. Maar ik had het over het spirituele dat soms met jou is verboden.
Van je vriendin kreeg ik te horen dat ze een oud-leerling gesproken had die een heel speciale ervaring had gehad bij een soort van healing waarbij jij opeens een belangrijke rol speelde. Ik ga hier nu niet allemaal op details in, maar het heeft op haar heel veel invloed gehad en ook "Angels" speelde later in dit verband toch weer een grote rol. Het was fijn dat de oud-leerlinge, die jou wel heeft gekend maar geen les van je heeft gehad, dit aan je vriendin heeft toevertrouwd. Voor ons was het ook heel speciaal natuurlijk. Ik heb gevraagd of je vriendin dit verhaal ook aan ma wilde vertellen, omdat ik zeker wilde weten dat de dingen niet verdraaide of zou vergeten, omdat het wel een heel apart verhaal was.

Dit weekend zijn je broer en je neef Matthew bij ons op bezoek geweest. Ik vind het nog altijd jammer dat je dat lieve ventje niet persoonlijk hebt gekend. Maar je weet wel hoeveel ma en ik van hem houden. Ik hoef je gelukkig geen verder uitleg te geven. Gisteren ben ik de hele dag met hem in het zwembad in Meppel geweest en daar hebben we ook lekker geravot. Ook moest ik daarbij aan jou en mij denken.
Weet je nog wel dat wij ook ooit in het zwembad aan het donderjagen waren samen en ik jou wilde pakken en jij met je gebit tegen mijn hoofd knalde en je tand afbrak? Wat een ramp. Gelukkig heeft de tandarts dit heel mooi weten te repareren, want op de foto's met je glimlach is er nooit meer iets van te zien geweest.
Alleen ik vergat en ook nu weer vergeet ik dat niet. Kwam nu door de associatie van gisteren met het zwemmen.
Vandaag zijn ze vanmorgen vroeg weer naar huis gegaan vanwege het werk van je broer.

Zo maar een spontaan verhaal vanuit Een naar aanleiding van het berichtje dat ik je oom heb willen laten lezen.

Aan sommige mensen laat je iets van jezelf merken, zo merk ik dat.
Afgelopen week stond ik ook nog eens bij een toernooivoetbalwedstrijdje bij de jeugd toen opeens Angels door de boxen klonk. Ik kon gewoon niet meer kijken naar het voetbal, maar ik heb alle woorden van je " makker" Robbie meegekregen en het voelde ook toen alsof je heel dicht bij me was.

Liefs en kus van ma en een dikke knuffel die ze van jou vaak mist. 
Op 14 juni 2015
om 16:27 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
Dag mijn lieve jongen,

Vanavond ben ik nog weer even bij je geweest met ma die er vandaag al was geweest en je weer mooie bloembakken heeft gemaakt. De viooltjes zijn vervangen door "vlijtige lies". Ze zorgt op deze manier heel goed voor je mijn jongen. Dat is ook nog het enige wat ze voor je kan doen en dat doet ze met en uit liefde voor je.
Ook Jelte en Gretha zijn in het weekend weer bij jou geweest en hebben je ook weer een mooie bloembak bezocht. Ik weet zeker dat je dit enorm waardeert. Net als wij trouwens.
Een collega die toch een vriend voor je is geweest. Ik kan het niet anders zien. Ervaar het voor jou zo.
Ik weet natuurlijk ook wel dat je op deze twee mensen erg was gesteld. Net als Herman en Hannie die ons pas nog een email hebben gestuurd met daarin toch weer een aantal warme herinneringen over de tijd waarin jullie samen zoveel beleefd hebben.
Het is voor ons nog altijd zo fijn dat er vanuit omgeving Lochem signalen worden gegeven waaruit blijkt dat ze jou nog steeds niet vergeten zijn.

Ik heb zoveel nog te zeggen tegen je mijn lieve jongen, maar je begrijpt me ook wel op deze manier.

Liefs van ons en dikke knuffel en kus van ma. 
Op 10 juni 2015
om 22:27 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
Dag mijn lieve jongen,

Het wordt weer tijd om je te zeggen dat ik aan je denk en dat ik heel ontroerd ben door het bericht dat Liesbeth voor jou achtergelaten heeft. Natuurlijk schrijft ze dit voor jou. Maar bij zoiets indrukwekkends kan ik het gewoon niet nalaten om er iets van te zeggen.

Het doet ons als ouders zoveel mijn lieve jongen dat er nog altijd mensen zijn die aan jou denken en ieder op zijn of haar eigen manier.
Wat Liesbeth beschrijft is zo waardevol en fijn voor ons als ouders.
Voor mij was je op veel gebieden je tijd ook ver vooruit. Dan denk ik aan je werk op school. Als er aan differentiatie werd gedaan of andere moderne werkvormen, dan was jij het die het uitvoerde. Ik heb in het begin van je overlijden heel vaak de filmpjes die jij je leerlingen hebt laten maken in het Engels, bekeken. Prachtige voorbeelden van zelfwerkzaamheid en een schitterende manier om het Engels onder de knie te krijgen.
Wat mochten we samen graag praten over het onderwijs dat ik op mijn manier gaf en jij op de jouwe. Ik ben nu met pensioen en mis de leerlingen nog altijd een beetje.
Facebook heb ik niet , maar ben wel actief op de computer. Dat was jij ook altijd.
Op je kamer staat nog altijd de apparatuur van je waarmee je films en muziek digitaal ging maken. Hele dozen met video's en dvd's staan nog in de kast.
Terugkijken in het verleden is bij jou gewoon een fijn iets. Herinneringen die fijn zijn, komen dat te boven. Maar ook verdriet nog altijd om het gemis en ook de steun van jou die we nu zo missen.
Er zijn zoveel dingen die Liesbeth heeft beschreven en die wij ook zo ervaren.
Konden we de tijd maar terugdraaien mijn lieve jongen.
Mijn hele leven zal ik altijd dezelfde vraag stellen: "Waarom, waarom, waarom?"
Ik weet dat ik geen antwoord krijg. Daarom stel ik deze vraag ook zo vaak bij mezelf.

Ik merk dat ik weer ontroerd werd bij het lezen van het bericht van Liesbeth en dat ik toch moest reageren.

Ik weet nog dat jullie als klas op Windesheim een leuke groep hadden en dat de naam van Liesbeth hier bij ons thuis ook best vaak is gevallen.
Fijn dat we haar naam weer horen.
Het voelt bijna alsof je het zelf zegt.

Dag mijn lieve jongen

Liefs en kus van ma. 
Op 2 juni 2015
om 18:30 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
Lieve Maurice,

Er is iets raars gebeurd...ineens was jij daar weer. Het is eerste Pinksterdag en volgens mij tot nu toe de mooiste stralendste dag van 2015. Ik zit nu in de tuin en het geluid dat overheerst is dat van jonge waterhoentjes (waterkippetjes!). Mijn favoriete geluid van beestjes in het water bij mijn tuin; nieuw leven...vol enthousiasme...vrolijk..opgewekt...enthousiast...er zin in...

Laatst zei ik nog tegen een collega: er is iets op de 21e maar ik wist niet wat. Ik had het gevoel dat het een belangrijke datum was 21 mei maar ik had geen afspraken, er was niemand jarig...ik liet het los.

Vanmorgen keek ik naar 'Dit is mijn toekomst', voor mij een inspirerend programma door de wijze levenslessen die er in zitten. Ze had contact met mensen aan 'gene zijde' en pikten de energie op van een persoon. Hierdoor werd ik terug gevoerd naar de keren dat ik de energie voelde van iemand die mij na stond en overleden was. De eerste keer was het meest indrukwekkend en het mooist en dat was bij jou. Wij haddedn de laatste jaren voor jouw overlijden weinig contact gehad en dat lag vooral aan mij. Op de dag van de begrafenis was ik tot mijn eigen verbazing toen ik thuis was in- en in verdrietig. Ik was verbaasd hoeveel impact jij op mij had. Wij gingen op de opleiding altijd leuk met elkaar om en het zat gewoon 'goed' maar jij stond toch dichterbij dan ik had verwacht. Ik liet mijn emoties helemaal de vrije loop (voor mij nogal bijzonder als je me een beetje kent)-ik kon het ook niet tegen houden.Toen voelde ik ineens ee rust, een liefde over mij heen komen en ik wist dat jij bij mij was om mij te troosten. Je bent wel 3 of 4 uur gebleven en gaf me een constant stroom van warmte en jouw beroemde glimlach. Ik voelde me toen heel vereerd maar vooral ook heel nederig dat jij zoveel tijd voor mij nam terwijl er zoveel mensen waren die jou enorm zouden missen. Met name je ouders, je broers, je beste vrienden en alle mensen die jij in je dagelijks leven zag en raakte. Wie was ik nou? En toen dacht ik: dit is gewoon typisch Maurice! Voor Maurice was iedereen belangrijk. Maurice had voor iedereen tijd, aandacht, een warm hart, een big smile en al dan niet een schuinen grap ;)! Ik ben blij en vereerd je gekend te hebben. Zelfs was je ondanks je 'larger than life' persoonlijkheid heel bescheiden. Ik hoorde van anderen dat jij had gezegd dat je zo blij en verrast was dat ik er met je afstuderen was geweest, terwijl dit voor mij zo vanzelfsprekend was. Jij stond ook altijd voor mij en zoveel anderen klaar. Toen ik vanmorgen aan je dacht wilde ik even je foto zien en ging op Internet even googlen. Tot mijn schrik is jouw condoleanceregister nog heel actief. Jouw ouders schrijven je nog heel regelmatig en dat vind ik prachtig om te zien. Alle emoties van die ene dag kwamen in één keer weer terug.Het kwam weer binnen, vooral omdat ik ontdekte dat jij op 21 mei was overleden. Het is nu 24 mei... En ik zag ook dat wij zo vlak achter elkaar geboren zijn, dat schiep een band, en onze achternaam natuurlijk! We noemden elkaar altijd kip en hoen :). Ik vond het zo leuk dat je vader schrijft over Facebook, dat je dat zo leuk zou hebben gevonden. Dat denk ik ook. Iedereen zou wel Facebookvrienden met je willen zijn, maar ik denk dat jij daar een hele andere betekenis aan had gegeven dan de meeste mensen die nu veel 'vrienden' op Facebook hebben. Zelf ben ik niet echt actief op Facebook, ik houd meer van 'real life' maar ik zeg wel eens tegen mensen dat ik al 'Facebookte' op Windesheim, en dat had jij mij geleerd via een site va Windesheim! Je vond het alleen iets minder leuk dat het chatgesprek met je broer wel erg gezellig werd ;).

Ik vind het bijzonder dat je nog steeds zo 'leeft' bij de mensen, al past dat ook helemaal bij jou. Ik kon er vrij snel vrede mee hebben dat je er niet meer was, vooral omdat ik me getroost voelde door jou maar ook omdat ik wist dat jij al veel verder in het leven stond dan de meeste mensen. Jij had weinig lessen meer te leren, jij wist al wat de essentie was.

Bij Robbie Williams moet ik nog altijd aan jou denken. Ik vond altijd dat jullie op elkaar leken, dezelfde 'energie' hadden, brothers form another mother. Ik wist niet dat je zo'n fan van hem was, tot je begrafenis. Nu zullen jij en Robbie altijd onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, dus je bent voorlopig nog niet vergeten!

Ik vond het mooi dat je vader 'Angels' op de radio hoorde en dat zag als een teken van jou. Ik hoop dat je je ouders nog meer van dit soort tekens kan geven.

Het ga je goed, waar je ook bent.

Liefs, Hoen 
Op 24 mei 2015
om 18:22 getekend door:
L.i.e.s.b.e.t.h. .H.o.e.n.d.e.r.k.a.m.p.
Dit is niet ok
Dag mijn lieve jongen,

De laatste visite gaat net de deur uit. Vanaf vanmorgen tot aan vanavond de hele tijd bezoek gehad van verschillende mensen. Het zijn er zeker twintig geweest. Allemaal mensen die jou goed hebben gekend of kennissen van ons. Je begrijpt dat ik hier geen namen ga noemen, omdat iedereen die ons vandaag heeft bezocht, ons even dierbaar zijn. Ook telefoontjes en kaarten van medeleven. Ook weer veel bloemen op je graf gezet natuurlijk. Het was een zware,maar heel fijne, bijzondere dag. Fijn dat er nog zoveel mensen zijn die aan jou en ons denken.

Onvoorstelbaar dat we je niet meer in ons midden zullen zien, maar je zult er wel altijd zijn en blijven.

Dag mijn lieve jongen. We missen je elke dag nog enorm. Fijn dat je vandaag toch nog weer iets van je hebt laten horen via Angels over de radio.
Bestaat toeval?

Knuffel en kus van ma. 
Op 21 mei 2015
om 23:31 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
Met mijn verdriet
leren om te gaan,
betekent niet
dat ik moet leren jou
niet meer te missen;

het betekent
leren mijn leven te leven
terwijl ik Jou verschrikkelijk mis.

Lieve Harm en Hennie,

We denken aan jullie en Maurice.

Trees en Jouk. 
Op 21 mei 2015
om 16:17 getekend door:
T.r.e.e.s. .e.n. .J.o.u.k.
Dit is niet ok
21 mei, die datum blijft altijd
nog hangen in gedachten.
Er wordt aan je gedacht, altijd.

Liefs 
Op 21 mei 2015
om 13:06 getekend door:
M.M.P.
Dit is niet ok
Dag mijn lieve jongen,

Vandaag ben ik er heel vroeg bij om je te zeggen dat het weer de 21ste is. En wel de 21ste mei.
Het is nu 11 jaar geleden dat je ons hier verliet. Ik heb al zo vaak gezegd: wat is tijd?
Deze datum blijft in ons hoofd gegrift. Er zal morgen weer bezoek bij ons komen en ook bij jou om je bloemen te brengen.
Ik ga nu proberen te slapen. Vanavond ben ik al in slaap gevallen voor de televisie. Dus heb al eventjes gerust. Maar in mijn hoofd ben ik minder rustig. Je weet waardoor het allemaal komt.
Dag mijn lieve jongen. We missen je en we houden van je.
Extra dikke knuffel van je moeder en ook kus. 
Op 21 mei 2015
om 0:18 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
Dag mijn lieve jongen,

Bij het lezen van de vorige twee berichten werd ik hevig ontroerd. Natuurlijk hebben wij hier ook aan je gedacht op Hemelvaart en de vrijdag erna, al is het nog geen 21ste.
Ik denk dat je nog even geglimlacht hebt bij het lezen van het verhaal dat Sam aan jou schreef. Ik heb ma het gedichtje nog weer even voorgelezen in mijn beste Engels. Dat zal ook wel een glimlach hebben opgewekt bij je. Je weet dat ik een echte talenman ben, maar Engels was nooit echt mijn favoriet. Ik vertel je er niets nieuws over. Vorige week bezoek gehad. Ook op Hemelvaart en de vrijdag erna. Je weet het vast wel allemaal.

Je kuikensloffen staan nog altijd op je kamer.Ze hadden te maken met de prijs die je gewonnen had bij Edwin Evers, samen met je klas. Dat was ook waar Sam het over had. "Nog gelachen vandaag", had je hoog in het vaandel staan. Ook in her dagelijkse leven vond je dat heel belangrijk. Jammer dat er vaak zoveel situaties in het leven zijn, dat het lachen niet altijd even makkelijk is. Maar als ik dan weer lees hoeveel indruk je toch hebt gemaakt, moet ik toch even glimlachen en krijg ik daardoor toch weer een fijn gevoel, omdat ze je nog niet vergeten zijn. Je hebt geen idee wat er allemaal veranderd is op gebied van de sociale media.Ik heb het er al eens eerder over gehad.
Facebook is nu het meest normale verschijnsel voor de jeugd en veel volwassenen. Ik weet wel zeker dat jij je er ook niet onbetuigd zou hebben gelaten. Natuurlijk zou je veranderd zijn in je gedrag door de leeftijd. Of zou het niet? Voor mij ben je nog altijd 28 jaar. En zou je een fanatiek "facebooker"zijn geweest met vele contacten met je leerlingen en oud-leerlingen.

Het is nu examentijd. De kleurpotloden van Esther zijn ingeruild voor examentijd. De tijd staat niet stil. Jammer dat je het kleine meisje niet hebt zien opgroeien en het niet mee hebt kunnen maken dat ze haar diploma van je school in Lochem zal halen.
Ik ga er gewoon vanuit dat dit gebeurt.

Je weet dat ik je zoveel andere dingen zou willen zeggen en ook vragen.
Zo is het voor nu even goed.
Liefs en dikke knuffel van ma. 
Op 18 mei 2015
om 18:40 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Dit is niet ok
de zaterdag na hemelvaart... de dag waarop 11 jaar geleden dat onheilspellende bericht kwam.
Natuurlijk wordt er ook in deze dagen weer aan jou gedacht. Speciaal in het Lochemse natuurlijk, de keidagen... helaas onlosmakelijk met jou verbonden. Mooi het verhaal van Sam, maar ook dat van je vader, over zijn contact met Ruben.
Je naam zal nog lang genoemd worden... 
Op 16 mei 2015
om 14:31 getekend door:
w.i.l.m.a.
Dit is niet ok
Gek is dit. 25-05-2004 schreef ik voor het eerst in dit register toen ik hoorde dat je niet meer onder ons was. Een paar maanden geleden vond ik een klassenfoto van V2L met je gedicht en je handtekening. Bijzonder. En nu moest ik opnieuw aan je denken doordat de foto van onze klas ("En, nog gelachen vandaag?" de actie waar je zo nodig aan mee moest doen en een foto van ons nodig had met grote gele stickers op onze voorhoofden;) nog steeds op Facebook door jou leerlingen van toen wordt geliked. Bijna 11 jaar later. En nu zie ik dat deze condoleance site zelfs nog bestaat en o.a. je ouders daar nog regelmatig iets aan jouw schrijven. Bijzonder, verdrietig, maar bovenal mooi om te zien hoe je in jouw veel te korte leven zoveel indruk hebt gemaakt op je medemens, dat ze nog steeds regelmatig aan je terugdenken. En dat is precies wat je wilde volgens je afscheidsgedicht voor V2L. Dag Maurice. Groeten van Sam


"Some of you only had me this last year,
for others this was their second year,
I hate to admit it but I have enjoyed myself with the 32 of you
I tell a lot of nonsense and lies, but this is absolutely true.
Today I will teach you for the last time
We shall no longer partners in crime.

No more of "We will rock you"
No more to do-did-done, a vous, or me too
No more eating chalk, or spreading rumours about you know who
No more sweating chickens in his chocolate factories
But what I do hope you keep are the memories
Some day when lay down on the grace, or was it grass
You'll think back to us, who stood in front of you in the class.

Yours sincerely,
M.W.O. Kip" 
Op 5 mei 2015
om 0:25 getekend door:
S.a.m.
Dit is niet ok
Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Het gaat allemaal zo snel. Vandaag even naar de jaarmarkt geweest hier.
Het is prachtig weer en we hebben met verschillende mensen gesproken natuurlijk en koffie gedronke, volgens traditie, bij Annekies ouders.
Zij waren er helaas niet. Vader in verpleeghuis en moeder er op bezoek. Allemaal erg triest.
Nu maar hopen dat alles goed komt.We zijn net weer thuis en daarom nu eerst even iets tegen jou zeggen. Ma is even naar de winkel maar ze haalt vast een bloemetje voor je op ook. Doet ze meestal op de 21ste, ook al heb je veel mooie bloemen die soms wekenlang goed blijven.
Je weet dat ik je veel zou willen vertellen, maar zo is het goed.
We houden nog altijd enorm van je en ook missen we je nog altijd. Dat gevoel gaat nooit voorbij.
Dag mijn lieve jongen.
Kus van ma. 
Op 21 april 2015
om 13:10 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
Dag mijn lieve jongen,

Ik heb vandaag een bijzondere ervaring gehad die ik aan je kwijt wil.Vanmorgen was ik bezig op het internet en opeens viel de verbinding uit. Later ontdekte ik ook dat de telefoon het ook niet meer deed. Ik dacht dat alles zichzelf wel weer wat zou herstellen, maar uiteindelijk ben ik maar eens bij buurvrouw Rensje gaan informeren of zij ook geen internet hadden , omdat ze ook bij KPN zitten.
Zij hadden het wel en bij haar heb ik telefonisch contact opgenomen. Ik kreeg toen een jongeman aan de lijn en ik noemde mijn achternaam en woonplaats. Hij vertelde me dat hij eerder ook een leraar in het voortgezet onderwijs had gehad met dezelfde achternaam.Ik vroeg hem of dat in Meppel was, maar hij antwoordde dat het in Lochem was. Ik viel bijna stil van verbazing en een heel bijzonder gevoel overviel me en ook hem later een beetje.
Ik wilde graag meer weten natuurlijk, maar het ging natuurlijk over de storing die hij via de telefoon probeerde te verhelpen.Ik wist gewoon dat alles nu voor elkaar zou komen, omdat er gewoon een heel vriendschappelijke band ontstond. Hij regelde een monteur voor me die langs zou komen. Deze is niet geweest omdat er in de centrale iets fout was en de storing tot alle tevredenheid werd opgelost.

Ik heb hem nog eens naar zijn naam gevraagd en als ik het goed verstaan heb, is het Ruben Hogenvorst of Hogervorst. Hij vertelde me dat je hem een paar jaar les had gegeven en dat jij zijn mentor was geweest en dat dat in klas V 1K was geweest in het jaar 2000. Hij was nu zelf 27 jaar en woonde nog in Lochem Hij vertelde dat hij op de foto toen die lange blonde slungel was. Ma en ik zullen nog eens kijken of we die klassenfoto nog hebben. Ik heb hem nog gevraagd of hij Anjo en Jan nog kende. Hij wist het nog precies, gymnastiek en beeldende vorming.

Dit "MOEST" ik je gewoon even vertellen omdat ik het als iets fijns heb ervaren maar ook emotioneel.

Dag mijn lieve jongen. Ma roept me om te komen eten.
Kus van haar en dikke knuffel die ze van jou zo mist. 
Op 2 april 2015
om 18:05 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Dit is niet ok
Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer een 21ste. Het begin van de lente. Buiten leek het er vanmorgen niet op. Regenbui hier.
Maar nu weer even droog. Ik zou je veel willen vertellen, maar zoals je begrijpt, lukt me me dat niet altijd.
Je vriendin zal vandaag vast ook bellen. Dan halen we samen nog wel weer herinneringen op.
In gedachten deel ik veel gevoelens met je. Dat is wel zo fijn en vertrouwd.

Dag mijn lieve jongen 
Op 21 maart 2015
om 9:56 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Dit is niet ok
Dag mijn lieve jongen,

Vandaag dus de 21ste. We gaan zo meteen naar je graf in Meppel om het daar even wat te fatsoeneren.
Is natuurlijk niet nodig, omdat ma er wel voor zorgt dat alles er altijd heel verzorgd uitziet.
Volgende week is het al weer vakantie van de scholen. Ik ervaar dit nu intussen als totaal anders als vroeger. Ik merk dat er nu meer afstand ontstaat tussen de band die ik eerder met school had dan nu.
Ik had zo pas nog even je Zweedse muilen aan en realiseerde me dat jij ze altijd graag droeg en jij er ook mee naar school ging soms. Op zulke momenten ben je gewoon even weer heel dicht bij me, omdat het een vorm van tastbaarheid geeft. Dat zal ik mezelf wel wijsmaken natuurlijk, maar de illusie alleen al ervaar ik als fijn.
Ik heb je zoveel te vertellen, dat weet je.
Dat ik je nog altijd enorm mis, is jou wel duidelijk gelukkig.

Heel veel liefs en kus van ma. 
Op 21 februari 2015
om 11:08 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
< Vorige        1 ... 14 15 16 17 18 19 20 ... 95      Volgende >
Dit register is aangemaakt door:
Staring College
op 23 mei 2004
en blijft zichtbaar tot:
1 januari 2026
Contact met beheerder >
Contact met Staring College:


  annuleren

Register verlengen >
Voor dit register is het helaas niet mogelijk een boekje te maken.
Hou me op de hoogte
Wilt u op de hoogte gehouden worden als er nieuwe (nationale) registers geopend worden? Condoleance.nl biedt verschillende mogelijkheden om op de hoogte te blijven, zoals e-mail, Twitter en SMS. Foto