Maurice Kip
12 juli 1975 - 21 mei 2004
NON SCOLAE SED VITAE DISCIMUS
Maurice Kip was als docent Engels werkzaam op het van Lutterveltplein en was op het Staring College een bekend en geliefd persoon die op geheel eigen wijze met leerlingen en docenten omging.
Dag lieve jongen,
Ben vandaag ook nog niet naar school.
Nog steeds geveld door de griep.
Gisteravond bezoek gehad van Marco en Marjan. Was natuurlijk heel fijn. Die twee roepen natuurlijk heel veel associaties op met jou.
Toch ontzettend fijn dat ze voor de kerstdagen ons weer een te gekke attentie brachten. Alleen hun bezoek is meer dan goed toch?
Ook heel verdrietig te vernemen dat het met een van hun vaders niet goed gaat.
Morgen ook weer speciale dag Maurice. Je weet wat ik bedoel.
Kus van ma en ook van Zonnestraaltje.
Ben vandaag ook nog niet naar school.
Nog steeds geveld door de griep.
Gisteravond bezoek gehad van Marco en Marjan. Was natuurlijk heel fijn. Die twee roepen natuurlijk heel veel associaties op met jou.
Toch ontzettend fijn dat ze voor de kerstdagen ons weer een te gekke attentie brachten. Alleen hun bezoek is meer dan goed toch?
Ook heel verdrietig te vernemen dat het met een van hun vaders niet goed gaat.
Morgen ook weer speciale dag Maurice. Je weet wat ik bedoel.
Kus van ma en ook van Zonnestraaltje.
Op 18 december 2008
om 9:23 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 9:23 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag lieve jongen,
Was echt niet van plan om hier iets aan je te schrijven vandaag.
Heb gisteren en vandaag plat gelegen met griep. Voel me niet echt lekker dus.
Maar het wonder is geschied Maurice. Ons "ZONNESTRAALTJE" is terug. We wisten er niets van. Francois had verteld dat Manasicha en Matthew op 19 december zouden terugkeren. Dus daar waren wij natuurlijk helemaal op gefocust. Ma was met Francois Meppel in vanmiddag. Tenminste zo was afgesproken.
Om 5 uur gaat bij ons de huisbel en Francois vraagt of ik hem even kon helpen met spullen uit de auto te tillen. Had daar natuurlijk niet veel zin in, maar ja, je doet dat natuurlijk.
Kom ik bij de auto, doet Francois de achterdeur open en zie ik Matthew in het kinderstoeltje zitten Maurice. Dacht echt dat ik hallucineerde of zo maar op zijn zachtst een droom.
Had het natuurlijk heel erg kwaad. Het was een onbeschrijflijk gevoel Maurice. Zoiets gebeurt meestal alleen in dromen toch? Ik wist niet anders dan dat hij volgende week zaterdag terug zou komen.
En nu zat hij in de auto. Ik was helemaal van de kaart. Manasicha was weggedoken op de voorste stoel. Ik was op slag genezen.
Wat een ervaring Maurice. Kun je je wel voorstellen natuurlijk.
Hij is wel een beetje veranderd in die weken dat hij in Bangkok was.
Hij kijkt weer echt de kat uit de boom en spreekt alleen maar Thai.
Prachtig Maurice. Als we dan zingen over "onze molen"zie je hem weer glunderen.
Nu zijn ze samen even naar Meppel voor de winteravond die daar wordt georganiseerd. Geeft mij de gelegenheid om jou van het grote nieuws op de hoogte te brengen.
Dat doe ik maar al te graag natuurlijk. Vandaag belde Manasicha haar vader ons nog. Het was kwart over zeven. Kon zijn Engels niet helemaal goed begrijpen en dus heeft hij de surprise niet "verknald". Hij had het wel steeds over the little boy.
Fokke heeft ook geen idee dat ze terug zijn. Zal ook big surprise zijn als ze er morgen heengaan.
Lieve jongen, wat voor mij en voor jou zeker ook een surprise zal zijn is de mail van je Turkse vriend Mustafa.
Ik was al erg ontroerd door de komst van Matthew en Manasicha, maar ik ben ook heel ontroerd door de mail van Mutafa. Ik wist niet dat hij de opleiding deed voor klassenassitent, maar het is geweldig om te lezen dat hij dit doet.
Komt hij ook nog ooit in het onderwijs terecht misschien.
Vooral de manier waarop hij over jou als mens en docent schrijft raakt me heel erg diep.
Geeft me in elk geval beetje steun in de letterlijk, maar ook figuurlijk donkere dagen voor Kerst.
Je gelooft het niet Maurice, ik ga op mijn "oude dag" ook nog een aantal lessen Duits geven. Dit zal na de kerstvakantie zijn.
Weet zeker dat jij dit heel fijn voor mij vindt.
Dag lieve jongen.
Kan je niet uitleggen hoe zeer ik je nu mis.
Hoop soms nog wel eens heel stil dat ik nog steeds in een nare droom zit die ooit beeindigd zal worden.
Maar weet ook wel dat ik tegen beter weten in praat.
Vandaag was gelukkig wel een fijne ervaring.
Dag lieve jongen,
Dikke kus van ma.
Was echt niet van plan om hier iets aan je te schrijven vandaag.
Heb gisteren en vandaag plat gelegen met griep. Voel me niet echt lekker dus.
Maar het wonder is geschied Maurice. Ons "ZONNESTRAALTJE" is terug. We wisten er niets van. Francois had verteld dat Manasicha en Matthew op 19 december zouden terugkeren. Dus daar waren wij natuurlijk helemaal op gefocust. Ma was met Francois Meppel in vanmiddag. Tenminste zo was afgesproken.
Om 5 uur gaat bij ons de huisbel en Francois vraagt of ik hem even kon helpen met spullen uit de auto te tillen. Had daar natuurlijk niet veel zin in, maar ja, je doet dat natuurlijk.
Kom ik bij de auto, doet Francois de achterdeur open en zie ik Matthew in het kinderstoeltje zitten Maurice. Dacht echt dat ik hallucineerde of zo maar op zijn zachtst een droom.
Had het natuurlijk heel erg kwaad. Het was een onbeschrijflijk gevoel Maurice. Zoiets gebeurt meestal alleen in dromen toch? Ik wist niet anders dan dat hij volgende week zaterdag terug zou komen.
En nu zat hij in de auto. Ik was helemaal van de kaart. Manasicha was weggedoken op de voorste stoel. Ik was op slag genezen.
Wat een ervaring Maurice. Kun je je wel voorstellen natuurlijk.
Hij is wel een beetje veranderd in die weken dat hij in Bangkok was.
Hij kijkt weer echt de kat uit de boom en spreekt alleen maar Thai.
Prachtig Maurice. Als we dan zingen over "onze molen"zie je hem weer glunderen.
Nu zijn ze samen even naar Meppel voor de winteravond die daar wordt georganiseerd. Geeft mij de gelegenheid om jou van het grote nieuws op de hoogte te brengen.
Dat doe ik maar al te graag natuurlijk. Vandaag belde Manasicha haar vader ons nog. Het was kwart over zeven. Kon zijn Engels niet helemaal goed begrijpen en dus heeft hij de surprise niet "verknald". Hij had het wel steeds over the little boy.
Fokke heeft ook geen idee dat ze terug zijn. Zal ook big surprise zijn als ze er morgen heengaan.
Lieve jongen, wat voor mij en voor jou zeker ook een surprise zal zijn is de mail van je Turkse vriend Mustafa.
Ik was al erg ontroerd door de komst van Matthew en Manasicha, maar ik ben ook heel ontroerd door de mail van Mutafa. Ik wist niet dat hij de opleiding deed voor klassenassitent, maar het is geweldig om te lezen dat hij dit doet.
Komt hij ook nog ooit in het onderwijs terecht misschien.
Vooral de manier waarop hij over jou als mens en docent schrijft raakt me heel erg diep.
Geeft me in elk geval beetje steun in de letterlijk, maar ook figuurlijk donkere dagen voor Kerst.
Je gelooft het niet Maurice, ik ga op mijn "oude dag" ook nog een aantal lessen Duits geven. Dit zal na de kerstvakantie zijn.
Weet zeker dat jij dit heel fijn voor mij vindt.
Dag lieve jongen.
Kan je niet uitleggen hoe zeer ik je nu mis.
Hoop soms nog wel eens heel stil dat ik nog steeds in een nare droom zit die ooit beeindigd zal worden.
Maar weet ook wel dat ik tegen beter weten in praat.
Vandaag was gelukkig wel een fijne ervaring.
Dag lieve jongen,
Dikke kus van ma.
Op 13 december 2008
om 19:42 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 19:42 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Lieve Maurice,
Het is alweer zolang geleden dat ik hier wat geschreven heb. Natuurlijk komt dat ook een beetje door de drukte met school. Want zoals je wist ben ik begonnen met de opleiding onderwijsassistent. We hebben net sinterklaas gehad en nou komt de kerst er alweer aan. Dus heel snel ombouwen van de decoratie in de lokalen, wat dus ook bij jouw was in die ooo zo mooie klas V1, het was jouw lokaal!
Ik loop nou stage in Laren op een daltonbasisschool in groep 3. En die kinderen zijn zo lief dat ik gewoon niet eens af en toe streng kan zijn, wat jij dus ook soms niet kon, "keep on smiling" was toen jouw motto.
Oooh die lieve Maurice, ik waardeer het gewoon zo echt dat ik je nog gekend heb. En telkens al ik het nummer hoor van Robbie Williams "angels" dan heb ik weer even die rust en denk ik aan die leuke momenten van jouw die wij samen hebben doorgebracht.
Nou Maurice ik stop maar weer heel snel, het is nogal laat en ik moet weer vroeg op voor die kinderen.
Groeten van je kleine turkse vriend!
Liefs Mustafa (v1b)
Het is alweer zolang geleden dat ik hier wat geschreven heb. Natuurlijk komt dat ook een beetje door de drukte met school. Want zoals je wist ben ik begonnen met de opleiding onderwijsassistent. We hebben net sinterklaas gehad en nou komt de kerst er alweer aan. Dus heel snel ombouwen van de decoratie in de lokalen, wat dus ook bij jouw was in die ooo zo mooie klas V1, het was jouw lokaal!
Ik loop nou stage in Laren op een daltonbasisschool in groep 3. En die kinderen zijn zo lief dat ik gewoon niet eens af en toe streng kan zijn, wat jij dus ook soms niet kon, "keep on smiling" was toen jouw motto.
Oooh die lieve Maurice, ik waardeer het gewoon zo echt dat ik je nog gekend heb. En telkens al ik het nummer hoor van Robbie Williams "angels" dan heb ik weer even die rust en denk ik aan die leuke momenten van jouw die wij samen hebben doorgebracht.
Nou Maurice ik stop maar weer heel snel, het is nogal laat en ik moet weer vroeg op voor die kinderen.
Groeten van je kleine turkse vriend!
Liefs Mustafa (v1b)
Op 11 december 2008
om 23:46 getekend door:
M.u.s.t.a.f.a. .A.k.b.u.l.u.t.
Dit is niet ok
om 23:46 getekend door:
M.u.s.t.a.f.a. .A.k.b.u.l.u.t.
Lieve Maurice,
Het is alweer zolang geleden dat ik hier wat geschreven heb. Natuurlijk komt dat ook een beetje door de drukte met school. Want zoals je wist ben ik begonnen met de opleiding onderwijsassistent. We hebben net sinterklaas gehad en nou komt de kerst er alweer aan. Dus heel snel ombouwen van de decoratie in de lokalen, wat dus ook bij jouw was in die ooo zo mooie klas V1, het was jouw lokaal!
Ik loop nou stage in Laren op een daltonbasisschool in groep 3. En die kinderen zijn zo lief dat ik gewoon niet eens af en toe streng kan zijn, wat jij dus ook soms niet kon, "keep on smiling" was toen jouw motto.
Oooh die lieve Maurice, ik waardeer het gewoon zo echt dat ik je nog gekend heb. En telkens al ik het nummer hoor van Robbie Williams "angels" dan heb ik weer even die rust en denk ik aan die leuke momenten van jouw die wij samen hebben doorgebracht.
Nou Maurice ik stop maar weer heel snel, het is nogal laat en ik moet weer vroeg op voor die kinderen.
Groeten van je kleine turkse vriend!
Liefs Mustafa (v1b)
Het is alweer zolang geleden dat ik hier wat geschreven heb. Natuurlijk komt dat ook een beetje door de drukte met school. Want zoals je wist ben ik begonnen met de opleiding onderwijsassistent. We hebben net sinterklaas gehad en nou komt de kerst er alweer aan. Dus heel snel ombouwen van de decoratie in de lokalen, wat dus ook bij jouw was in die ooo zo mooie klas V1, het was jouw lokaal!
Ik loop nou stage in Laren op een daltonbasisschool in groep 3. En die kinderen zijn zo lief dat ik gewoon niet eens af en toe streng kan zijn, wat jij dus ook soms niet kon, "keep on smiling" was toen jouw motto.
Oooh die lieve Maurice, ik waardeer het gewoon zo echt dat ik je nog gekend heb. En telkens al ik het nummer hoor van Robbie Williams "angels" dan heb ik weer even die rust en denk ik aan die leuke momenten van jouw die wij samen hebben doorgebracht.
Nou Maurice ik stop maar weer heel snel, het is nogal laat en ik moet weer vroeg op voor die kinderen.
Groeten van je kleine turkse vriend!
Liefs Mustafa (v1b)
Op 11 december 2008
om 23:25 getekend door:
M.u.s.t.a.f.a. .A.k.b.u.l.u.t.
Dit is niet ok
om 23:25 getekend door:
M.u.s.t.a.f.a. .A.k.b.u.l.u.t.
Lieve jongen,
Vandaag weer sinds paar weken bij Fokke geweest. Hij is vier weken in Egypte geweest. Alleen jammer dat het gezelschap vandaag nog niet compleet was.
Lieve reactie hier ook van Chantal. Natuurlijk stellen wij het bijzonder op prijs dat ze zoveel lieve woorden over jou schrijft en ook over ons natuurlijk.
Mocht ik de indruk gewekt hebben dat ze mij door haar schrijven verdrietig heeft gemaakt, dan wil ik dat hierbij gelijk recht zetten. Het schrijven deed wel emoties bij me losmaken. Maar meer uit dankbaarheid dan uit verdriet.
Natuurlijk ben ik verdrietig als ik bepaalde dingen schrijf die met jouw verlies te maken hebben.
Het is dan ook erg fijn om te lezen dat ze tussen de regels door kan lezen hoe we van jou hielden.
Maar ik denk dat het ook fijn is om Chantal te kunnen vertellen dat jij ons als ouders ook altijd duidelijk hebt laten voelen en ook laten merken in woord en gebaar hoe jij van ons hield. Bewijzen daarvan hebben we te over. Zelfs schrifelijke. Die koesteren we als geen ander.
Morgen brengt ma bloemen bij je die we van een goede vriend hebben meegekregen vandaag.
Dag lieve jongen.
Kus van ma.
Vandaag weer sinds paar weken bij Fokke geweest. Hij is vier weken in Egypte geweest. Alleen jammer dat het gezelschap vandaag nog niet compleet was.
Lieve reactie hier ook van Chantal. Natuurlijk stellen wij het bijzonder op prijs dat ze zoveel lieve woorden over jou schrijft en ook over ons natuurlijk.
Mocht ik de indruk gewekt hebben dat ze mij door haar schrijven verdrietig heeft gemaakt, dan wil ik dat hierbij gelijk recht zetten. Het schrijven deed wel emoties bij me losmaken. Maar meer uit dankbaarheid dan uit verdriet.
Natuurlijk ben ik verdrietig als ik bepaalde dingen schrijf die met jouw verlies te maken hebben.
Het is dan ook erg fijn om te lezen dat ze tussen de regels door kan lezen hoe we van jou hielden.
Maar ik denk dat het ook fijn is om Chantal te kunnen vertellen dat jij ons als ouders ook altijd duidelijk hebt laten voelen en ook laten merken in woord en gebaar hoe jij van ons hield. Bewijzen daarvan hebben we te over. Zelfs schrifelijke. Die koesteren we als geen ander.
Morgen brengt ma bloemen bij je die we van een goede vriend hebben meegekregen vandaag.
Dag lieve jongen.
Kus van ma.
Op 7 december 2008
om 20:59 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 20:59 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Lieve meneer Kip,
U kent mij inderdaad niet en ik heb uw zoon ook nooit gekend. Ik zie een open, vriendelijk gezicht met stralende ogen en een stralende lach. Het lijkt of ik u verdrietig heb gemaakt, dat is niet mijn bedoeling, ik wil slechts laten weten dat ik met u allemaal meevoel. Ik kan me niet in uw verdriet verplaatsen, soms als ik er aan denk dat ik 1 van mijn jongens (6 en 8 jaar) zou verliezen, lijkt het alsof ik stik. Ik zou niet verder kunnen, voor mij zou het ophouden.
Van mij zal u niet horen"tijd heelt alle wonden"of "je moet het en plaats geven"dit is onmogelijk bij het verlies van je kind.
Maurice heeft mazzel met een vader en moeder die zoveel van hem houden en die hem dit waarschijnlijk ook tijdens zijn leven hebben laten weten! U heeft mij laten zien dat er ook vaders zijn die van hun kinderen houden, dank daarvoor.
En meneer Kip, gaat u vooral door met het tonen van uw emoties.
Liefs
Chantal
U kent mij inderdaad niet en ik heb uw zoon ook nooit gekend. Ik zie een open, vriendelijk gezicht met stralende ogen en een stralende lach. Het lijkt of ik u verdrietig heb gemaakt, dat is niet mijn bedoeling, ik wil slechts laten weten dat ik met u allemaal meevoel. Ik kan me niet in uw verdriet verplaatsen, soms als ik er aan denk dat ik 1 van mijn jongens (6 en 8 jaar) zou verliezen, lijkt het alsof ik stik. Ik zou niet verder kunnen, voor mij zou het ophouden.
Van mij zal u niet horen"tijd heelt alle wonden"of "je moet het en plaats geven"dit is onmogelijk bij het verlies van je kind.
Maurice heeft mazzel met een vader en moeder die zoveel van hem houden en die hem dit waarschijnlijk ook tijdens zijn leven hebben laten weten! U heeft mij laten zien dat er ook vaders zijn die van hun kinderen houden, dank daarvoor.
En meneer Kip, gaat u vooral door met het tonen van uw emoties.
Liefs
Chantal
Op 6 december 2008
om 23:01 getekend door:
C.h.a.n.t.a.l.
Dit is niet ok
om 23:01 getekend door:
C.h.a.n.t.a.l.
Dag lieve jongen,
Heel verrassend om het vorige berichtje te lezen. Gelukkig dat deze vrouw, die ik waarschijnlijk niet persoonlijk ken, de moeite neemt om haar gedachten onder woorden te brengen.
Het is echt jammer dat ze jou waarschijnlijk niet persoonlijk heeft gekend, want dan zou ze misschien nog beter begrijpen waarom ik altijd zo over jou spreek Maurice.
Nauurlijk ben je in eerste instantie ons kind. Leeftijd is dan niet belangrijk. Maar 28 jaar is veel te jong.
En een kind hoort niet voor zijn ouders te gaan toch? Dat is onnatuurlijk, maar voelt zoveel te meer als onrechtvaardig.
Maar op de tweede plaats was je een bijzonder mens Maurice. Daar komen we steeds meer achter uit verschillende verhalen die we soms uit meerdere hoeken horen.
Natuurlijk vindt elke ouder zijn of haar kind het mooiste en beste wat er bestaat. Maar als je dan van anderen na een paar jaar nog altijd lovende woorden over je hoort, doet je dit als ouder extra goed.
Ieder mens is uniek, wordt altijd gezegd. Maar nu je niet meer bij ons bent, ervaren we des te meer wat uniek eigenlijk voor een begrip is en wat voor inhoud je daaraan kunt geven.
Voor ons als ouders blijf je uniek "uniek". Moeilijk uit te leggen misschien, maar zo voelt het.
Lief van die mevrouw om over ons "zonnestraaltje" te praten.
Jammer genoeg hebben we hem nu al een paar weken niet gezien, omdat hij nog steeds in Bangkok zit door de problemen op het vliegveld en de nasleep daarvan.
Dat zonestraaltje is ons kleinkind. Zo'n kostbaar bezit ook als grootouders.
Als je zo'n klein kleinkind ziet, gaan je gedachten natuurlijk naar je eigen kinderen terug in hun prille jeugd.
De geschiedenis herhaalt zich vaak dan. Dat zie je aan bepaalde gedragingen, maar ook aan uiterlijke kenmerken soms.
Maar omdat ieder mens uniek is, is ons "zonnestraaltje" niet zijn oom en ook niet zijn vader. En zo was jij Maurice, onze Maurice. Daar was en is er maar een van.
En is "zonnestraaltje"is ons zonnestraaltje. Geen mens is gelijk Maurice.
Blijf het alleen nog altijd jammer vinden dat je dat kleine kereltje niet persoonlijk hebt meegemaakt.
Dat heb ik al vaker gezegd en zal ik zeker vaker zeggen.
Ma en Frans zijn nu naar Meppel. Ben nu dus alleen thuis.
Even op de pc kijken en kom dan natuurlijk ook bij jou terecht.
Zag die leuke reactie van Chantal en moest gewoon iets zeggen.
Het is soms gewoon even prettig om je hart te kunnen luchten Maurice.
Het is voor de buitenwereld soms zo moeilijk te begrijpen en helemaal niet uit te leggen waarom ik je nog elke dag elke minuut mis.
Dat gevoel van je elke dag missen, zal nooit overgaan.
Welke ouder kan er nu zijn kind missen?
Vooral als je zijn unieke karaktertrekken zo goed hebt gekend.
Tijd is voor de buitenwacht de belangrijkste factor.
Tijd die de wonden zal genezen?
Alleen een momentje van een echt luisterend oor is voor ouders de meest waardevolle tijd die er bestaat.
Alleen dat begrip van tijd kan de wonden misschien wat verzachten, maar helen nooit.
Zal ophouden nu Maurice. Het moet niet gaan lijken op doemdenken.
Dat is het laatste wat jij zou willen.
Probeer dat ook wel te voorkomen, maar als gevoelens van gemis overheersen, lijkt het soms die kant op te gaan.
Sommige mensen hebben het soms over "een plekje geven". Goed bedoeld, maar ik kan er niets mee.
Welke ouder kan het missen van zijn kind een plekje geven? Dat bestaat toch niet?
Ik begrijp in elk geval niet wat ze daarmee bedoelen.
Voor mij is er in dit geval maar een plekje dat ik kan plaatsen en dat is het LEGE plekje dat nooit meer gevuld kan worden door iets of door iemand.
Dag lieve jongen
Kus op afstand van ons en jouw "ZONNESTRAALTJE"
Heel verrassend om het vorige berichtje te lezen. Gelukkig dat deze vrouw, die ik waarschijnlijk niet persoonlijk ken, de moeite neemt om haar gedachten onder woorden te brengen.
Het is echt jammer dat ze jou waarschijnlijk niet persoonlijk heeft gekend, want dan zou ze misschien nog beter begrijpen waarom ik altijd zo over jou spreek Maurice.
Nauurlijk ben je in eerste instantie ons kind. Leeftijd is dan niet belangrijk. Maar 28 jaar is veel te jong.
En een kind hoort niet voor zijn ouders te gaan toch? Dat is onnatuurlijk, maar voelt zoveel te meer als onrechtvaardig.
Maar op de tweede plaats was je een bijzonder mens Maurice. Daar komen we steeds meer achter uit verschillende verhalen die we soms uit meerdere hoeken horen.
Natuurlijk vindt elke ouder zijn of haar kind het mooiste en beste wat er bestaat. Maar als je dan van anderen na een paar jaar nog altijd lovende woorden over je hoort, doet je dit als ouder extra goed.
Ieder mens is uniek, wordt altijd gezegd. Maar nu je niet meer bij ons bent, ervaren we des te meer wat uniek eigenlijk voor een begrip is en wat voor inhoud je daaraan kunt geven.
Voor ons als ouders blijf je uniek "uniek". Moeilijk uit te leggen misschien, maar zo voelt het.
Lief van die mevrouw om over ons "zonnestraaltje" te praten.
Jammer genoeg hebben we hem nu al een paar weken niet gezien, omdat hij nog steeds in Bangkok zit door de problemen op het vliegveld en de nasleep daarvan.
Dat zonestraaltje is ons kleinkind. Zo'n kostbaar bezit ook als grootouders.
Als je zo'n klein kleinkind ziet, gaan je gedachten natuurlijk naar je eigen kinderen terug in hun prille jeugd.
De geschiedenis herhaalt zich vaak dan. Dat zie je aan bepaalde gedragingen, maar ook aan uiterlijke kenmerken soms.
Maar omdat ieder mens uniek is, is ons "zonnestraaltje" niet zijn oom en ook niet zijn vader. En zo was jij Maurice, onze Maurice. Daar was en is er maar een van.
En is "zonnestraaltje"is ons zonnestraaltje. Geen mens is gelijk Maurice.
Blijf het alleen nog altijd jammer vinden dat je dat kleine kereltje niet persoonlijk hebt meegemaakt.
Dat heb ik al vaker gezegd en zal ik zeker vaker zeggen.
Ma en Frans zijn nu naar Meppel. Ben nu dus alleen thuis.
Even op de pc kijken en kom dan natuurlijk ook bij jou terecht.
Zag die leuke reactie van Chantal en moest gewoon iets zeggen.
Het is soms gewoon even prettig om je hart te kunnen luchten Maurice.
Het is voor de buitenwereld soms zo moeilijk te begrijpen en helemaal niet uit te leggen waarom ik je nog elke dag elke minuut mis.
Dat gevoel van je elke dag missen, zal nooit overgaan.
Welke ouder kan er nu zijn kind missen?
Vooral als je zijn unieke karaktertrekken zo goed hebt gekend.
Tijd is voor de buitenwacht de belangrijkste factor.
Tijd die de wonden zal genezen?
Alleen een momentje van een echt luisterend oor is voor ouders de meest waardevolle tijd die er bestaat.
Alleen dat begrip van tijd kan de wonden misschien wat verzachten, maar helen nooit.
Zal ophouden nu Maurice. Het moet niet gaan lijken op doemdenken.
Dat is het laatste wat jij zou willen.
Probeer dat ook wel te voorkomen, maar als gevoelens van gemis overheersen, lijkt het soms die kant op te gaan.
Sommige mensen hebben het soms over "een plekje geven". Goed bedoeld, maar ik kan er niets mee.
Welke ouder kan het missen van zijn kind een plekje geven? Dat bestaat toch niet?
Ik begrijp in elk geval niet wat ze daarmee bedoelen.
Voor mij is er in dit geval maar een plekje dat ik kan plaatsen en dat is het LEGE plekje dat nooit meer gevuld kan worden door iets of door iemand.
Dag lieve jongen
Kus op afstand van ons en jouw "ZONNESTRAALTJE"
Op 6 december 2008
om 16:18 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 16:18 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Lieve ouders,
Vandaag opnieuw terechtgekomen op deze side. Als ik op zoek ben naar iets van warmt, de zin van het leven, dan kom ik hier vaak. De manier waarop u over uw zoon spreekt, met zoveel liefde, warmte , respect en uw grote verdriet, raakt mij diep.
Gelukkig bent u erg blij met uw "zonnestraaltje" net als ik dat zo ontzettend ben met die 2 van mij.
Ik wens u veel warmte en liefde toe de komende, ongetwijfeld, moeilijke tijd. U bent in mijn hart.
Chantal
Vandaag opnieuw terechtgekomen op deze side. Als ik op zoek ben naar iets van warmt, de zin van het leven, dan kom ik hier vaak. De manier waarop u over uw zoon spreekt, met zoveel liefde, warmte , respect en uw grote verdriet, raakt mij diep.
Gelukkig bent u erg blij met uw "zonnestraaltje" net als ik dat zo ontzettend ben met die 2 van mij.
Ik wens u veel warmte en liefde toe de komende, ongetwijfeld, moeilijke tijd. U bent in mijn hart.
Chantal
Op 6 december 2008
om 13:44 getekend door:
c.h.a.n.t.a.l.
Dit is niet ok
om 13:44 getekend door:
c.h.a.n.t.a.l.
Lieve Maurice,
Voor de tweede keer vandaag hier.
Vanmiddag brachten we weer een bezoek aan je graf. We troffen er een sinterklaaspakket aan met een mooi gedicht erbij. Heel ontroerend voor ons als ouders Maurice.
Helemaal omdat oude jeugdherinneringen in dat gedicht werden opgehaald.
Helaas wordt Sinterklaas nooit meer wat het eens is geweest voor ons als gezin.
Only memories Maurice.
Voor de tweede keer vandaag hier.
Vanmiddag brachten we weer een bezoek aan je graf. We troffen er een sinterklaaspakket aan met een mooi gedicht erbij. Heel ontroerend voor ons als ouders Maurice.
Helemaal omdat oude jeugdherinneringen in dat gedicht werden opgehaald.
Helaas wordt Sinterklaas nooit meer wat het eens is geweest voor ons als gezin.
Only memories Maurice.
Op 5 december 2008
om 15:42 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 15:42 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Lieve jongen,
Fokke weer thuis gelukkig. Nu Manasicha en Matthew nog.
Vandaag Sinterklaasfeest. Gedachten gaan naar vroeger Maurice. Jij als kind en later nam je altijd surprises mee naar school. Ma hielp je daarbij natuurlijk. Je rekende er gewoon op. Net zoals wij in andere sitaties altijd op jou konden rekenen.
Jammer dat ons "zonnestraaltje"het sinterklaasfeest niet meemaakt vandaag. Hij viert nu het feest van de verjaardag van de koning in Bangkok neem ik aan. Dus voor hem toch nog iets feestelijks vandaag.
Al met al een "rare" dag vandaag.
We houden van je lieve jongen.
Helaas geen "surprise" vandaag.
Alleen extra kus van ma.
Fokke weer thuis gelukkig. Nu Manasicha en Matthew nog.
Vandaag Sinterklaasfeest. Gedachten gaan naar vroeger Maurice. Jij als kind en later nam je altijd surprises mee naar school. Ma hielp je daarbij natuurlijk. Je rekende er gewoon op. Net zoals wij in andere sitaties altijd op jou konden rekenen.
Jammer dat ons "zonnestraaltje"het sinterklaasfeest niet meemaakt vandaag. Hij viert nu het feest van de verjaardag van de koning in Bangkok neem ik aan. Dus voor hem toch nog iets feestelijks vandaag.
Al met al een "rare" dag vandaag.
We houden van je lieve jongen.
Helaas geen "surprise" vandaag.
Alleen extra kus van ma.
Op 5 december 2008
om 13:11 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 13:11 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Lieve jongen,
Vandaag naar oma Kip geweest in het andere verpleeghuis.
Niet erg gemakkelijk om je moeder zo mee te maken Maurice.
Wat is toch kwaliteit van het leven?
Natuurlijk jou ook bezocht. Als ik dan aan jouw kwaliteit van leven denk, word ik nog verdrietiger.
Weet ook dat dit soort denken me geen stap vooruit helpt, maar gedachten gaan soms snel en kun je gewoon niet tegenhouden. Waar het hart vol van is, blijft nu tegenwoordig meer in mijn gedachten. Is voor anderen meestal minder interessant en die wil je daar ook niet mee lastig vallen, omdat ze het lastig vinden om er mee om te gaan of omdat ze denken dat de tijd de wonden heelt.
Daaromt stroomt mijn mond nu minder over, maar wel mijn hersenen.
Jij begrijpt vast wat ik bedoel.
Vandaag ook teletekst kijken en nieuwsberichten zien om de ontwikkelingen in Thailand te volgen.
Als je ergens persoonlijk bij betrokken bent, volg je dit op de voet natuurlijk.
Heb het idee dat het grimmiger wordt daar. Je snapt dat ook "zonnestraaltje" met zijn moeder constant in mijn brein aanwezig zijn. Is ook voor Francois een vervelende en spannende situatie.
Je kunt zo weinig doen op zo'n grote afstand.
Rustig afwachten is het devies. Dat proberen we (naar buiten) in elk geval zo goed mogelijk te doen.
Kus van ma en dikke knuffel van mij!
Vandaag naar oma Kip geweest in het andere verpleeghuis.
Niet erg gemakkelijk om je moeder zo mee te maken Maurice.
Wat is toch kwaliteit van het leven?
Natuurlijk jou ook bezocht. Als ik dan aan jouw kwaliteit van leven denk, word ik nog verdrietiger.
Weet ook dat dit soort denken me geen stap vooruit helpt, maar gedachten gaan soms snel en kun je gewoon niet tegenhouden. Waar het hart vol van is, blijft nu tegenwoordig meer in mijn gedachten. Is voor anderen meestal minder interessant en die wil je daar ook niet mee lastig vallen, omdat ze het lastig vinden om er mee om te gaan of omdat ze denken dat de tijd de wonden heelt.
Daaromt stroomt mijn mond nu minder over, maar wel mijn hersenen.
Jij begrijpt vast wat ik bedoel.
Vandaag ook teletekst kijken en nieuwsberichten zien om de ontwikkelingen in Thailand te volgen.
Als je ergens persoonlijk bij betrokken bent, volg je dit op de voet natuurlijk.
Heb het idee dat het grimmiger wordt daar. Je snapt dat ook "zonnestraaltje" met zijn moeder constant in mijn brein aanwezig zijn. Is ook voor Francois een vervelende en spannende situatie.
Je kunt zo weinig doen op zo'n grote afstand.
Rustig afwachten is het devies. Dat proberen we (naar buiten) in elk geval zo goed mogelijk te doen.
Kus van ma en dikke knuffel van mij!
Op 30 november 2008
om 19:29 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 19:29 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Lieve jongen,
Fijn dat andere mensen nog altijd nog met zoveel liefde en respect over je spreken.
Mis je ook enorm lieverd.
En mis natuurlijk ook mijn andere "zonnestraaltje".
Hij is nog steeds in Bangkok met Manasicha. Ze zouden morgenavond vertrekken maar zoals je misschien ook weet zijn er problemen in Thailand en ligt alle vliegverkeer in Bangkok stil.
Gelukkig bellen we regelmatig met Manasicha en is ze nog steeds veilig bij haar ouders.
Dat is een goed gevoel in ieder geval.
Maar je begrijpt dat ik me zo verheugd had met Frans en ma dat die twee morgen weer terug zouden komen.
Maar ja, geduld is een schone zaak wordt wel eens gezegd.
Maar zo wordt mijn geduld ook wel beetje op de proef gesteld natuurlijk.
Gelukkig weet ik dat ik ons "zonnestraaltje" weer zal zien.
Zou dat met jou ook zo graag willen lieve jongen. Blijf het elke dag nog oneerlijk en onrechtvaardig vinden dat dit niet zo is.
Donkere dagen voor kerst blijft voor mij echt tweeledig.
Hoop dat het gauw weer letterlijk beetje lichter wordt.
Vroeger was mijn mooiste lied: "Het is nog nooit zo donker west of het wordt wel weer licht" van Ede Staal.
Geloofde daar heilig in, maar ben toch van gedachten veranderd.
Jij begrijpt waarom.
Als ik 's avonds buiten loop probeer ik altijd die ster te zien waarvoor jij voor mij symbool staat.
Een "ster en een zonnestraaltje" brengen brengen mij dan toch nog "licht en warmte".
Dag lieve jongen.
Kus van ma.
Fijn dat andere mensen nog altijd nog met zoveel liefde en respect over je spreken.
Mis je ook enorm lieverd.
En mis natuurlijk ook mijn andere "zonnestraaltje".
Hij is nog steeds in Bangkok met Manasicha. Ze zouden morgenavond vertrekken maar zoals je misschien ook weet zijn er problemen in Thailand en ligt alle vliegverkeer in Bangkok stil.
Gelukkig bellen we regelmatig met Manasicha en is ze nog steeds veilig bij haar ouders.
Dat is een goed gevoel in ieder geval.
Maar je begrijpt dat ik me zo verheugd had met Frans en ma dat die twee morgen weer terug zouden komen.
Maar ja, geduld is een schone zaak wordt wel eens gezegd.
Maar zo wordt mijn geduld ook wel beetje op de proef gesteld natuurlijk.
Gelukkig weet ik dat ik ons "zonnestraaltje" weer zal zien.
Zou dat met jou ook zo graag willen lieve jongen. Blijf het elke dag nog oneerlijk en onrechtvaardig vinden dat dit niet zo is.
Donkere dagen voor kerst blijft voor mij echt tweeledig.
Hoop dat het gauw weer letterlijk beetje lichter wordt.
Vroeger was mijn mooiste lied: "Het is nog nooit zo donker west of het wordt wel weer licht" van Ede Staal.
Geloofde daar heilig in, maar ben toch van gedachten veranderd.
Jij begrijpt waarom.
Als ik 's avonds buiten loop probeer ik altijd die ster te zien waarvoor jij voor mij symbool staat.
Een "ster en een zonnestraaltje" brengen brengen mij dan toch nog "licht en warmte".
Dag lieve jongen.
Kus van ma.
Op 27 november 2008
om 20:04 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Dit is niet ok
om 20:04 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.
Dag lieve Maurice,
Druk bezig om zaken te regelen voor school, voor thuis, voor mezelf.
Valt soms niet mee om het allemaal te managen, soms moet ik even hard op de rem stappen.
Dit is zo'n moment waar ik met volle voet op de rem gestapt ben, even voor mezelf opkomen.Valt niet mee...
In deze momenten mis ik je heel erg lieve jongen, je gedrag naar anderen was een groot voorbeeld me, je vrolijke lach een enorme stimulans .Elke dag weer.
De verzakelijking neemt toe, maar ik probeer me toch aan je te spiegelen, respect, warmte, behulpzaamheid, vrolijk en optimisme zijn zaken die ik in mijn leven een plek wil blijven geven. Ik blijf de mens zien, in al zijn schoonheid en kijk niet alleen de regeltjes.
Bedankt voor je lieve voorbeeld.
Kus Anjo
Druk bezig om zaken te regelen voor school, voor thuis, voor mezelf.
Valt soms niet mee om het allemaal te managen, soms moet ik even hard op de rem stappen.
Dit is zo'n moment waar ik met volle voet op de rem gestapt ben, even voor mezelf opkomen.Valt niet mee...
In deze momenten mis ik je heel erg lieve jongen, je gedrag naar anderen was een groot voorbeeld me, je vrolijke lach een enorme stimulans .Elke dag weer.
De verzakelijking neemt toe, maar ik probeer me toch aan je te spiegelen, respect, warmte, behulpzaamheid, vrolijk en optimisme zijn zaken die ik in mijn leven een plek wil blijven geven. Ik blijf de mens zien, in al zijn schoonheid en kijk niet alleen de regeltjes.
Bedankt voor je lieve voorbeeld.
Kus Anjo
Op 26 november 2008
om 11:10 getekend door:
A.n.j.o.
Dit is niet ok
om 11:10 getekend door:
A.n.j.o.
lieve maurice
het is nu lekker wit buiten
ik weet nog wel sneeuwballen gevecht buiten aan de van lutterveldplein met jou! Het lieve hondje van mij is nu ook bij jou is mis jullie beide heel erg.
Elke keer als ik angels luister van Robbie Williams dan zing ik het mee voor jullie beide omdat jullie 2 engeltjes zijn voor mij.
kus Linda
het is nu lekker wit buiten
ik weet nog wel sneeuwballen gevecht buiten aan de van lutterveldplein met jou! Het lieve hondje van mij is nu ook bij jou is mis jullie beide heel erg.
Elke keer als ik angels luister van Robbie Williams dan zing ik het mee voor jullie beide omdat jullie 2 engeltjes zijn voor mij.
kus Linda
Op 22 november 2008
om 10:18 getekend door:
k.l.e.i.n.e. .l.o.c.h.e.m.s.e. .l.u.c.h.t. .a.l.a.r.m.
Dit is niet ok
om 10:18 getekend door:
k.l.e.i.n.e. .l.o.c.h.e.m.s.e. .l.u.c.h.t. .a.l.a.r.m.
Lieve jongen,
Vandaag weer speciale dag. Het is vrijdag, de 21ste.
Het is vandaag precies 4,5 jaar geleden dat we het rampzalige bericht van je overlijden ontvingen.
Lief dat Wilma heeft gereageerd. Van "bovenaf" zul je bij haar wel een oogje in het zeil houden. Het is op school natuurlijk nog altijd even druk. Dat kun je tussen de regels door wel lezen.
Ook je andere vriendin, Anjo, heeft vandaag van zich laten horen. Verwachtte ook niet amders natuurlijk.
Het was al poos geleden dat we samen hadden gesproken vanwege ons bezoek aan Thailand. Natuurlijk hebben we weer bijgepraat.
Zo blijven we toch nog een beetje deelgenoot van je school in Lochem.
Vanmiddag bezoek van Klaasje en Jack en Dity. Klaasje mooie bloemen meegebracht. Lieve vriendin Maurice.
Ze houdt jou altijd heel erg in ere.
Ze begrijpt hoe wij ons vaak voelen, zoals wij dat ook in haar situatie proberen te doen.
Jack nu definitief afscheid genomen van school. Een van mijn laatste "kameraden" uit de Leao-periode niet meer op school.
Gelukkig zien we ze bijna wekelijks en we hopen dat deze vriendschap nog heel lang duurt.
Mis dat kleine kereltje en Manasicha ook enorn natuurlijk. Ze zijn nu al vijf weken in Bangkok.
Francois gelukkig veel bij ons.
Vanmiddag nog telefonisch contact gehad.
Zijn Nederlandse taal gaat hard achteruit volgens zijn moeder.
Hij schijnt nu alleen nog Thai te spreken. Voor de opa en oma daar geweldig natuurlijk.
Kunnen zij ook lekker met hem communiceren.
Ook zijn haren zijn geknipt.Heb er nog gen foto van gezien. Maar ben wel reuzebenieuwd.
Het duurt niet zo lang meer dat ze terugkomen. Begin er steeds meer naar uit te kijken natuurlijk. Kun je begrijpen toch?
Dat "lichtstraaltje"brengt wat warmte en licht in deze letterlijk donkere dagen.
Vandaag zelfs al sneeuw Maurice. Ongelooflijk gewoon.
Ook lage temperaturen buiten. Zal voor Manasicha enorm wennen worden.
Ik geef je een kus. Nu al 4,5 jaar zonder je lijfelijke aanwezigheid. Maar geestelijk ben je altijd aanwezig.
Waarom ...
Vandaag weer speciale dag. Het is vrijdag, de 21ste.
Het is vandaag precies 4,5 jaar geleden dat we het rampzalige bericht van je overlijden ontvingen.
Lief dat Wilma heeft gereageerd. Van "bovenaf" zul je bij haar wel een oogje in het zeil houden. Het is op school natuurlijk nog altijd even druk. Dat kun je tussen de regels door wel lezen.
Ook je andere vriendin, Anjo, heeft vandaag van zich laten horen. Verwachtte ook niet amders natuurlijk.
Het was al poos geleden dat we samen hadden gesproken vanwege ons bezoek aan Thailand. Natuurlijk hebben we weer bijgepraat.
Zo blijven we toch nog een beetje deelgenoot van je school in Lochem.
Vanmiddag bezoek van Klaasje en Jack en Dity. Klaasje mooie bloemen meegebracht. Lieve vriendin Maurice.
Ze houdt jou altijd heel erg in ere.
Ze begrijpt hoe wij ons vaak voelen, zoals wij dat ook in haar situatie proberen te doen.
Jack nu definitief afscheid genomen van school. Een van mijn laatste "kameraden" uit de Leao-periode niet meer op school.
Gelukkig zien we ze bijna wekelijks en we hopen dat deze vriendschap nog heel lang duurt.
Mis dat kleine kereltje en Manasicha ook enorn natuurlijk. Ze zijn nu al vijf weken in Bangkok.
Francois gelukkig veel bij ons.
Vanmiddag nog telefonisch contact gehad.
Zijn Nederlandse taal gaat hard achteruit volgens zijn moeder.
Hij schijnt nu alleen nog Thai te spreken. Voor de opa en oma daar geweldig natuurlijk.
Kunnen zij ook lekker met hem communiceren.
Ook zijn haren zijn geknipt.Heb er nog gen foto van gezien. Maar ben wel reuzebenieuwd.
Het duurt niet zo lang meer dat ze terugkomen. Begin er steeds meer naar uit te kijken natuurlijk. Kun je begrijpen toch?
Dat "lichtstraaltje"brengt wat warmte en licht in deze letterlijk donkere dagen.
Vandaag zelfs al sneeuw Maurice. Ongelooflijk gewoon.
Ook lage temperaturen buiten. Zal voor Manasicha enorm wennen worden.
Ik geef je een kus. Nu al 4,5 jaar zonder je lijfelijke aanwezigheid. Maar geestelijk ben je altijd aanwezig.
Waarom ...
Op 21 november 2008
om 17:57 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 17:57 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
hectische tijden...
Dag kanjer,
Zo zeg, dat was me het weekje wel weer.
Vergaderingen, bijeenkomsten rondom het schoolse... privé de nodige adrenaline voor m'n toneeluitvoering van morgen...kortom, leven in sneltreinvaart.
Maar...nooit uit m'n gedachten, jij Vriend, collega, bijzonder mens in alle opzichten.
Liefs
Dag kanjer,
Zo zeg, dat was me het weekje wel weer.
Vergaderingen, bijeenkomsten rondom het schoolse... privé de nodige adrenaline voor m'n toneeluitvoering van morgen...kortom, leven in sneltreinvaart.
Maar...nooit uit m'n gedachten, jij Vriend, collega, bijzonder mens in alle opzichten.
Liefs
Op 21 november 2008
om 0:27 getekend door:
w.i.l.m.a.
Dit is niet ok
om 0:27 getekend door:
w.i.l.m.a.
Laat het...
als je het leven neemt
zoals het komt
loop je minder kans
dat het leven jou neemt
want pas als je probeert
alles naar je hand te zetten
of je enorm verzet
wordt het leven moeizaam
laat eens komen wat er komt
bezie het en geniet
van de mooie dingen
neem de slechte er maar bij
het leven zal gaan lachen
en de zon laten schijnen
waar nu de angst en pijn
en het onweer zich bevinden
als je het leven neemt
zoals het komt
loop je minder kans
dat het leven jou neemt
want pas als je probeert
alles naar je hand te zetten
of je enorm verzet
wordt het leven moeizaam
laat eens komen wat er komt
bezie het en geniet
van de mooie dingen
neem de slechte er maar bij
het leven zal gaan lachen
en de zon laten schijnen
waar nu de angst en pijn
en het onweer zich bevinden
Op 15 november 2008
om 19:49 getekend door:
Q.
Dit is niet ok
om 19:49 getekend door:
Q.
Lieve jongen,
Het is al weer even geleden dat ik hier bij je was. Je weet ook waarom.
We zijn inderdaad naar Thailand geweest Maurice. We hadden daar een prachtige tijd en hebben heel veel gezien en veel fijne momenten als familie doorgebracht.
Natuurlijk maakte jij daarvan ook deel uit. Ik zei nog een keer tegen ma dat we van jou nog niets "gehoord" hadden. Dat was de eerste keer dat we daar waren wel het geval. Weet je nog?
De volgende morgen klonk onder het ontbijt in het hotel Angels door de eetzaal. Je was er weer bij. Ma en ik waren natuurlijk erg ontroerd. Ook hier was je weer bij ons. Zonder Angels ben je natuurlijk ook altijd bij ons, dat weet je. Je bent en blijft altijd bij ons, waar we ook zijn.
Manasicha en Matthew zijn nu nog in Bangkok. Heb net met haar gebeld. We missen haar en die kleine natuurlijk heel erg. Wat kan hij kletsen Maurice.
Het is ongelooflijk. Dat kereltje houdt ons voor een groot deel op de been. Hij straalt zoveel lust en levensvreugde uit. Ook de andere opa en oma zijn stapelgek met hem.
Hij begrijpt het Thai heel goed. Maar zijn Nederlands is prachtig om te horen.
Er komen nu korte zinnetjes.
Het zal me benieuwen hoe het verder gaat de komende 4 weken daar in Thailand. Maar mis hem wel heel erg hoor.
Denk dat het in mijn richting ook wederzijds is. Hij is echt "gek"met zijn opa. Ook al zeg ik het zelf.
Maar jij weet hoe zoiets ontstaat. Ik zie in hem zoveel dingen van zijn vader, maar ook van jou in hem terug.
De liefde voor torretjes en beestjes heeft hij zeker van jou. Maar goed, ik zal ophouden met dit soort persoonsverheerlijking. Maar jij weet wat ik bedoel en aan jou kan ik mijn gevoelens het beste kwijt.
Mis jou ook nog altijd zo. Dat gevoel gaat nooit voorbij.
Waarom is het toch zo moeilijk uit te leggen aan anderen waarom jij nog altijd voortleeft. Voor mij ben en blijf je springlevend. Tijd stelt in dit geval niets voor. Denk dat tijd voor de buitenwacht in dit geval anders wordt opgevat dan dat dit voor mij of ma geldt.
Frans nu ook weer even thuis bij ons. Voelt weer beetje aan als vanouds. Is natuurlijk het zelfde gevoel als toen jij ook nog thuis was. Zei net dat ik tijd niet kon benoemen, maar in dit geval zou ik bij jou ook zo graag de klok terug willen draaien.
Altijd gaat door mijn hoofd: "Maar we zien hem nooit weer Harm!"
You know what I mean, that makes it a little bit easier.
In my heart...
Het is al weer even geleden dat ik hier bij je was. Je weet ook waarom.
We zijn inderdaad naar Thailand geweest Maurice. We hadden daar een prachtige tijd en hebben heel veel gezien en veel fijne momenten als familie doorgebracht.
Natuurlijk maakte jij daarvan ook deel uit. Ik zei nog een keer tegen ma dat we van jou nog niets "gehoord" hadden. Dat was de eerste keer dat we daar waren wel het geval. Weet je nog?
De volgende morgen klonk onder het ontbijt in het hotel Angels door de eetzaal. Je was er weer bij. Ma en ik waren natuurlijk erg ontroerd. Ook hier was je weer bij ons. Zonder Angels ben je natuurlijk ook altijd bij ons, dat weet je. Je bent en blijft altijd bij ons, waar we ook zijn.
Manasicha en Matthew zijn nu nog in Bangkok. Heb net met haar gebeld. We missen haar en die kleine natuurlijk heel erg. Wat kan hij kletsen Maurice.
Het is ongelooflijk. Dat kereltje houdt ons voor een groot deel op de been. Hij straalt zoveel lust en levensvreugde uit. Ook de andere opa en oma zijn stapelgek met hem.
Hij begrijpt het Thai heel goed. Maar zijn Nederlands is prachtig om te horen.
Er komen nu korte zinnetjes.
Het zal me benieuwen hoe het verder gaat de komende 4 weken daar in Thailand. Maar mis hem wel heel erg hoor.
Denk dat het in mijn richting ook wederzijds is. Hij is echt "gek"met zijn opa. Ook al zeg ik het zelf.
Maar jij weet hoe zoiets ontstaat. Ik zie in hem zoveel dingen van zijn vader, maar ook van jou in hem terug.
De liefde voor torretjes en beestjes heeft hij zeker van jou. Maar goed, ik zal ophouden met dit soort persoonsverheerlijking. Maar jij weet wat ik bedoel en aan jou kan ik mijn gevoelens het beste kwijt.
Mis jou ook nog altijd zo. Dat gevoel gaat nooit voorbij.
Waarom is het toch zo moeilijk uit te leggen aan anderen waarom jij nog altijd voortleeft. Voor mij ben en blijf je springlevend. Tijd stelt in dit geval niets voor. Denk dat tijd voor de buitenwacht in dit geval anders wordt opgevat dan dat dit voor mij of ma geldt.
Frans nu ook weer even thuis bij ons. Voelt weer beetje aan als vanouds. Is natuurlijk het zelfde gevoel als toen jij ook nog thuis was. Zei net dat ik tijd niet kon benoemen, maar in dit geval zou ik bij jou ook zo graag de klok terug willen draaien.
Altijd gaat door mijn hoofd: "Maar we zien hem nooit weer Harm!"
You know what I mean, that makes it a little bit easier.
In my heart...
Op 3 november 2008
om 15:17 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 15:17 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag lieve jongen,
Het is al kwart voor een in de nacht. Voor mijn gevoel is het nog 17 oktober. Fijn dat Francois ook aan jou heeft gedacht. Hij is nu zo ver weg en toch heel dichtbij.
Vandaag natuurlijk heel speciale dag. Maar de glans is eraf. Heel druk geweest. Je weet waarmee.
Vandaag is het spannende dag. Zien we Francois gauw weer.
Ook jij bent erbij natuurlijk.
Wil nu niet zoveel zeggen. Je weet waarom.
De herfstvakantie is begonnen voor mij. In Lochem al weer voorbij. Nog contact gehad met Anjo. Ciska ook jarig afgelopen week en ook je kleine vriendin Maria.
Vandaag nog even gezellig wat tijd doorgebracht met ons kleine ventje.
Hij gaat ook een grote reis maken Maurice. Hoop dat hij een geweldige tijd heeft samen met zijn moeder en wat korter met zijn vader.
Ga nu naar bed. Welterusten lieverd.
Heel veel kussen van je ma.
Zij mist je nog meer dan ik. Hoe groot moet haar verdriet dan wel niet zijn?
Dag lieve jongen.
In onze harten reis je met ons mee.
Het is al kwart voor een in de nacht. Voor mijn gevoel is het nog 17 oktober. Fijn dat Francois ook aan jou heeft gedacht. Hij is nu zo ver weg en toch heel dichtbij.
Vandaag natuurlijk heel speciale dag. Maar de glans is eraf. Heel druk geweest. Je weet waarmee.
Vandaag is het spannende dag. Zien we Francois gauw weer.
Ook jij bent erbij natuurlijk.
Wil nu niet zoveel zeggen. Je weet waarom.
De herfstvakantie is begonnen voor mij. In Lochem al weer voorbij. Nog contact gehad met Anjo. Ciska ook jarig afgelopen week en ook je kleine vriendin Maria.
Vandaag nog even gezellig wat tijd doorgebracht met ons kleine ventje.
Hij gaat ook een grote reis maken Maurice. Hoop dat hij een geweldige tijd heeft samen met zijn moeder en wat korter met zijn vader.
Ga nu naar bed. Welterusten lieverd.
Heel veel kussen van je ma.
Zij mist je nog meer dan ik. Hoe groot moet haar verdriet dan wel niet zijn?
Dag lieve jongen.
In onze harten reis je met ons mee.
Op 18 oktober 2008
om 1:09 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 1:09 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Thanx for all : past present and future , too bad you cant be part of this ...
Op 17 oktober 2008
om 18:37 getekend door:
F.r.a.n.c.o.i.s.
Dit is niet ok
om 18:37 getekend door:
F.r.a.n.c.o.i.s.
Dit register is aangemaakt door:
Staring College
op 23 mei 2004
en blijft zichtbaar tot:
1 januari 2026
Contact met beheerder >
Staring College
op 23 mei 2004
en blijft zichtbaar tot:
1 januari 2026
Contact met beheerder >
Contact met Staring College:
Voor dit register is het helaas niet mogelijk een boekje te maken.
Hou me op de hoogte
Wilt u op de hoogte gehouden worden als er nieuwe (nationale) registers geopend worden? Condoleance.nl biedt verschillende mogelijkheden om op de hoogte te blijven, zoals e-mail, Twitter en SMS.