Maurice Kip

Dag lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Blijft voor ons altijd magisch getal. Zal altijd herineringen blijven oproepen in elke situatie.
Dat is net zo wanneer we Angels of Feel van Robbie Williams horen.
Op de meest onverwachte momenten en plaatsen klinkt soms opeens deze muziek door. Gebeurde ook deze week weer. Toeval?

Denk zo vaak en veel aan je.
Het is straks in mei vijf jaar geleden. Maar de tijd heelt de wonden niet. Natuurlijk is het wel anders als inhet begin. Maar er zijn soms van die situaties waarin ik je zo erg mis. Bepaalde herinneringen die dan boven komen of het gevoel van onrechtvaardigheid dat steeds weer boventoon voelt.
De zaterdagen die nu zo anders ingevuld worden hier. Waren het vroeger bruisende zaterdagmorgens door jouw activiteiten, nu is het stil.
Geen sportmensen meer aan de deur of op de koffie of mee te eten.
Natuurlijk zijn er andere dingen. Natuurlijk is er mijn "zonnestraaltje".

Ik weet niet hoe ik het onder woorden moet brengen Maurice.
Het enige wat ik kan zeggen is dat jou ontzettend mis, maar dat je toch nog altijd bij me bent.

Ik ga nu eerst een paar proefwerken nakijken. Moet ook nog gebeuren. Dat gevoel van dat nog niet gedaan hebben, ken jij ook nog al te goed natuurlijk.

Dag lieve jongen,

Kus van ma. Ze is nu bij je in Meppel. 

Dag lieve jongen,

Het is nu dinsdagmiddag, kwart voor twee. Toch even iets laten weten.
Heb vakantie. Maar het weer is niks.
Vanmorgen bezoek gehad van René zijn ouders. Zitten in dezelfde situatie als wij, dus we weten waarover we praten.
In dit soort situaties heb je als ouder nog minder dan half woord nodig om elkaar te begrijpen. Voelt dan meestal stuk prettiger omdat je echt weinig hoeft uit te leggen om toch begrip en genegenheid bij elkaar te vinden.
Het is dan zo fijn dat er echt naar elkaar wordt geluisterd en dat er echt sprake is van wederzijds begrip en wat nog belangrijker is: we kunnen jullie namen gewoon noemen.

Zou nog zoveel willen zeggen, maar hou het maar even voor me.
Mis je enorm lieve jongen. Dat is het enige wat ik je nu nog wil zeggen.

Kus van ma.

Dag Maurice. 

Dag lieve jongen,

Het is nu maandagmorgen. Het weekend is weer voorbij.
Ben op maandag altijd vrij. Zit weer even achter mijn computer en kom natuurlijk ook weer even hier kijken.
Had de boodschap van Pauline natuurlijk al gelezen. Lief zoals ze aan je schrijft en zeker ook fijn dat ze zich nu een beetje beter in jouw situatie als docent kan verplaatsen door haar eigen ervaring in het onderwijs nu. Levenservaring is nog altijd de beste vorm van onderwijs Maurice.
Het was altijd al je lijfspreuk.
"Non scolae sed vitae discimus"
Fijn ook te lezen dat Paulien net zo'n docente wil worden als jij was. Goed voorbeeld doet goed volgen. De leerling is inderdaad belangrijker dan de lesstof toch? Daar zijn we het altijd over eens geweest. Als Pauline dat ook in de gaten krijgt, zal ze zeker ook goede docente worden Maurice. Weet zeker dat je heel trots op haar zou zijn. Verdrietig is haar laatste gedeelte van haar verhaal. Herinneringen komen heel erg boven bij het lezen daarvan. Zo herkenbaar alles.
Laat het hier even bij. Voor Pauline ook zeker geen leuke ervaring.

Je was in principe trots op elke leerling lieve jongen.
Gisteren nog met Anjo gesproken en het natuurlijk ook weer over jou gehad. Zal daarbij hier niet op details ingaan natuurlijk.

Maar dat je niet voor niets geleefd hebt, bleek afgelopen week ook weer, toen we van een oud-leerling van jouw klas 1B weer eens een email kregen. Indrukwekkend was het gewoon Maurice.
Ze was al 18 jaar intussen en ook druk bezig met haar studie en ook met het halen van haar rijbewijs. Ze beloofde dat, wanneer ze haar rijbewijs haalde, ze hier een keer naar Staphorst zou komen met de auto. Geweldig toch.
De manier waarop ze over jou als mens en docent in haar mailtje schreef Maurice, was zo hartverwarmend.

Vorige week ook met mijn "zonnestraaltje" opgetrokken Maurice. Afgelopen vrijdag is hij de hele dag bij me geweest en hebben we samen dingen gedaan die ik als vader ook altijd met jou en Frans deed.
Kijk er nu echter totaal anders tegen aan jongen. Ben nu opa in plaats van pa. Ook hier merk ik ik dat levenservaring een belangrijke rol in een mensenleven speelt.
Ik vergeet ook niet om hem iets over jou te vertellen Maurice. Al snapt hij er nu nog niets van, ik hoop dat hij later toch zal weten wie zijn oom was.

Ga nu koffiedrinken met ma lieverd.
Zou nog zoveel kunnen schrijven.
Je weet dat je elke dag in mijn gedachten bent en zeker in die van ma.

Van haar een extra kus.

Dag lieve jongen. 

Dag lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste.
Je grote vriendin Anjo heeft net gebeld en we hebben heel lang met elkaar gesproken Maurice.
Echt hartverwarmend altijd om over jou te kunnen praten. Altijd heeft ze weer anecdotes over jou.
Heel fijn voor ma en mij. Het is zo fijn als er over jou wordt gesproken. Voor sommige mensen is dit vaak moeilijk om te kunnen begrijpen.
Anjo houdt jou altijd nog "springlevend". Dat ben je voor ons natuurlijk ook. Gaat nooit over.
Ze zorgt ervoor dat jij ook altijd nog onderdeel van de school uitmaakt.
Voelt zo goed aan.

Van Wilma ook een prachtige kaart gekregen. Heel mooie foto met daarbij beschrijving van herinneringen aan jou en Jan. heel ontroerend voor ons Maurice.
Je vriend Jan is vrijdag jarig. Waar blijft de tijd toch?

Vandaag zijn Otto en Truus hier geweest.
Heel gezellig. Bij jou hebben ze mooie bloemen gebracht. Fijn dat ze jou ook altijd nog in ere houden. Natuurlijk hebben we ook over jou gepraat en hebben ze nog in boeken over jou gelezen.

Dag lieve jongen.
Kus van ma. 

Lieve Maurice

Het is al weer 2009.
En nog steeds ben je bij me in de gedachten.
En daar blijf je voor altijd.
Mis je.

Liefs Linda 

Lieve Maurice,

Vandaag speciale dag. Je weet waarom. Natuurlijk ben je de hele dag bij ons.
Bedankt voor "je staatslot".
Voelt anders als anders, maar toch fijne herinnering.

Kus van ma. 

Dag lieve jongen,

Gewoon even laten weten dat ik aan je denk. Is soms net zo goed of gemakkelijk als allemaal lange verhalen afsteken die zo vaak op klaagzangen lijken.
Is niet mijn bedoeling, maar overkomt je gewoon.

Vorige week was het dik winter en toen ook nog op het ijs geweest met Francois, Manasicha en mijn klein "zonnestraaltje".
Prachtig was dat Maurice. Hij zat zo te glunderen op de slee die we van Roel en Freja hebben mogen lenen. Francois reed af en toe rondjes met hem op de ijsbaan. Ma en ik beperkten ons tot wandelingen op het ijs en trokken dan de slee met ons mee.
Voor alle partijen was het genieten.

Schaatsen was niet jouw hobby. Scheve schaats af en toe was meer op jou van toepassing. Grapje. Woordspeling. Hielden we beiden van toch?
Och, en af en toe rijden we allemaal wel eens een scheve schaats toch?
Hebben we geen ijs voor nodig.
Is menselijk toch?

Lieve jongen, ik kan je niet zeggen hoe en hoeveel ik jou mis.
In bijna alle situaties in mijn leven kom je steeds weer voorbii zonder dat andere mensen het merken. Dat zal nooit overgaan.

Rene vandaag precies 10 jaar overleden. Zijn vader en moeder hebben daar ontstellend veel verdriet van. Ook voor hun is tijd een relatief begrip. Met hen kunnen we altijd goed praten en we begrijpen elkaar heel goed. En waar het mogelijk is, zijn we elkaar zoveel mogelijk tot steun.

Dag lieve jongen,

Extra kus van ma. 

Lieve jongen,

Op oudejaarsdag heb ik je voor het laatst geschreven. Het nieuwe jaar is al weer een beetje verder.
Ma en ik hebben het heel rustig aan gedaan. We lagen dit jaar zelfs voor twaalven in bed. Is ons niet vaak gebeurd Maurice. Maar het zij zo.

Vandaag de laatste vakantiedag. Normaal ben ik ook altijd op maandag vrij, maar morgen beginnen we met een studiedag in Steenwijk. Waarom dat hier is, is mij ook een raadsel, maar daar zal men zijn reden voor hebben.
Ook in Lochem zal men weer aan de slag gaan.
Ook dit jaar weer van verschillende collega's van jou mooie kaarten gekregen. Ook van Joke heel verhaal, maar was helaas niet te ontcijferen door "vloeiende inkt". Enkele woorden waren te ontcijferen, maar de liefde voor jou sprak er zeker uit. Beter zo'n bericht dan geen bericht moet je maar rekenen Maurice.
Zouden jouw woorden kunnen zijn.

Leuk dat Chantal ook nu weer reageert. Hoop dat jij dat ook hebt gelezen.
Ze heeft soms het gevoel dat ze ons leven ongevraagd binnendringt of het zelfs verstoort. Zie jou al met je brede grijnslach reageren. Je zou zeggen: "Pa , wees blij met dergelijke reacties".
Dat ben ik ook wel Maurice. Het is of het voelt in elk geval heel bijzonder dat Chantal reageert, ook al kennen we haar helemaal niet persoonlijk en weten we niets van haar.

Ik weet ook wel dat ze meer het woord tot mij richt dan tot jou, maar het moet me van het hart dat elke ouder die een kind verliest het liefst altijd over dat verloren kind zou willen blijven spreken, ook al is de praktijk zo vaak anders.
Ik snap ook wel dat dit in de praktijk niet altijd zo werkt en zeker niet kan werken. Maar als je als ouder je kind verliest, is dat kind levenslang bij je in je hart en denk je daar nog veel meer aan dan toen het leefde en alles gewoon natuurlijk werd gevonden.
Dat onnatuurlijke in het verliezen van je kind, is zo moeilijk te begrijpen en uit te leggen aan mensen die dit niet hebben meegemaakt. Ik hoop natuurlijk ook dat dit noodlot aan veel mensen voorbij zal gaan.

Lieve Chantal, wie je ook bent, waar je ook woont, van ons mag je altijd hier schrijven. Ik weet ook zeker dat onze zoon Maurice dit heel erg zou waarderen. Alleen al omdat het steun aan zijn ouders geeft en hij ditzelf niet meer kan doen. Natuurlijk is het fijn dat er nog steeds mensen op dit register schrijven.

De aard van het schrijven is een beetje anders geworden heb ik gemerkt. Misschien is het ook wel een beetje een uitlaatklep geworden van een af en toe "wanhopige"of in elk geval verdrietige vader, maar het voelt als vader en moeder in elk geval fijn dat de naam van hun kind nog altijd wordt genoemd en dat kind niet wordt vergeten.

Voor sommige mensen is het raar dat je als ouders steeds over je kind zou willen praten. Natuurlijk hoort dit bij het rouwverwerkingsproces. Daar hangt geen tijdkaartje aan. Dat proces is voor elk individu totaal anders en zeker ook niet te vergelijken. Ieder mens zal in geval van rouw dit proces op zijn / haar eigen manier en tempo moeten verwerken. Daar bestaan geen afspraken, geen regels en zeker geen tijdsduren voor.
Wat zou het fijn zijn dat dit soms eens wat meer tot de "buitenwereld" door zou kunnen dringen. En dan bedoel ik ook echt doordringen, maar niet voor kennisgeving aannemen.

Ik sla weer helemaal door geloof ik Maurice.
Misschien had jij er zelfs een handje in om Chantal op de laatste avond van het jaar Angels te laten horen en een glimlach om haar mond te laten verschijnen.
Jou kennende, zou je het haast geloven.
Je zou willen zeggen: "Lieve Chantal, namens mijn ouders bedankt voor je fijne reacties hier.
Ze stellen het heel erg op prijs dat jij de moeite neemt om hier te reageren. Dat geeft hun heel veel steun. Natuurlijk is het niet altijd even makkelijk voor veel mensen om te reageren, maar jij doet het wel en dat stel ik heel erg op prijs. Wat dat betreft ben je voor mijn ouders een 'Angel' ".

Dag lieve jongen.

Kus van ma en zeker ook van ons "zonnestraaltje".
Ben maar zo vrij om die hier ook te noemen.
Een kus van een "zonnestraaltje" naar die andere "zonnestraal". Of "ster"? 

Lieve familie Kip,
Hier ben ik weer, soms voelt het of ik wil binnendringen in uw leven, of ik u verstoor. Als dat zo is, laat het me dan svp weten, dan is dit mijn laatste berichtje.
Ik wil u allen alleen maar laten weten dat ik u veel sterkte wens in de strijd tegen uw verdriet, ook dit jaar zal u dat opnieuw moeten doen.
Op oudjaarsavond zet ik de tv aan en op datzelfde moment zet het nummer "angels"in. Ik hoor dit nummer echt nooit, het toverde een glimach op mijn gezicht en ik moest meteen aan uw zoon denken!
Veel kracht en wijsheid met alles wat u bezig houdt.
Chantal 

Deze oudejaarsnamiddag nog even bij je geweest. Nog even een monoloog gevoerd
en dingen de revue laten passeren.
Mis je gab. 

I believe in Angels too!
Jaartje weer voorbij inderdaad, dagje meer vanwege schrikkeljaar, maar de tijd vliegt...
En ook volgend jaar doe je weer mee, ik weet het zeker.
Kreeg nog lieve kaart van je ouders ook. De schatten! Ook van jou heb ik er vast nog wel 'n paar liggen, dat kan niet missen.
Vorige week was ik in de sneeuw, krijg ik op 2e kerstdag sms van iemand die in NL is, daar "Angels" hoort en dan aan mij en dus ook aan jou denkt op dat moment. Mooi hè? Omdat mensen weten wat "Angels" met me doet en wat het lied voor bijzondere betekenis heeft gekregen...

Liefs Wilma 

Einde 2008 ,straks een nieuw begin, 2009
Voor altijd bij ons lieve schat, I believe in Angels!

Kus Anjo 

Lieve jongen,

Het is nu in de namiddag van de laatste dag van het jaar. De hele dag de tijd gehad om bepaalde dingen te overpeinzen.
In gedachten gebeuren zoveel dingen. Flitst het vaak van het een naar het ander.
Maar verdrietige gevoelens overheersen.
De waaromvrag is toepasbaar in zoveel situaties. Niemand die mijn gevoelens zal kunnen begrijpen. Het is gewoon niet onder woorden te brengen Maurice. Ik heb het al vaker gezegd: het heeft niets met tijd te maken.
Op een dag als deze die voor veel mensen een uitbundige dag is, overheersen heel andere gevoelens als bij mij nu. Komt ook door bepaalde herinneringen die op een dag als deze boven komen, maar die herinneringen worden ook opgeroepen door beelden van buiten of de knalgeluiden die ik links en rechts hoor.
Beelden en herinneringen die weer andere associaties oproepen.

Er wordt weer een jaar afgesloten Maurice. Het nieuwe jaar begint vanavond.

Wat er ook gebeurt, je bent en blijft altijd in mijn gedachten.

We houden van je lieve jongen.
Als "boven" te vergelijken is met hier beneden, zul jij ook vuurwerk afsteken en plezier maken. Weet dan ook zeker dat je daar ook weer een heel netwerk opgebouwd hebt.

Ik mis je lieve jongen.

Kus van ma en van ons "zonnestraaltje". 

Kerstdagen voorbij,sfeervol en warme tijden. Je kerstshawls hingen weer in onze kamer hoor!
Bijna is het jaar voorbij, een jaar met belangrijke beslissingen, met veel turbulentie en met persoonlijke groei.
Onwillekeurig ben jij daarbij altijd in mijn gedachten aanwezig. Je speelt een belangrijke rol in mijn leven.
Mooi omdat zo te voelen en jammer dat ik het je niet meer persoonlijk kan zeggen. Toch ben je dicht bij me en bij ons gezin, soms in kleine dingen en soms onverwachts groot.
Blij dat ik met zoveel fijne herinneringen kan terug kijken op onze warme vriendschap en dankbaar dat ik je mocht leren kennen.2009 wordt voor ons een belangrijk jaar, ons huis verkopen, een nieuw huis bouwen en inrichten, best spannend allemaal.
Maar ook al gaan we verhuizen naar een andere plek, jij gaat ook mee naar de Kooweide hoor, waar wij gaan ben jij ook. Want jij zit voor altijd in mijn en ons hart.
Dikke kus

Anjo 

Lieve Maurice,

Net weer terug van de crematie van Marco's vader.
Wat gaat alles ook snel. Nog maar net gehoord dat hij ernstig ziek was en nu al gecremeerd.
Marco heeft een "mooie" toespraak gehouden voor zijn vader.
Was voor hem bepaald niet gemakkelijk, maar voelde natuurlijk wel persoonlijk.
Hij heeft jou ook nog genoemd in zijn toespraak Maurice.
Kwam bij ma, bij Francois en bij mij natuurlijk anders aan dan bij de meeste anderen.

Moeilijke tijd voor de familie De Boer en zeker ook voor Marian.
Ik weet zeker dat jij had geprobeerd zoveel mogelijk te troosten in deze moeilijke tijd. Jammer dat je hun geen steun meer kunt geven.
Waarom moest er toch een eind komen aan jullie speciale vriendengroepje?
Me dit afvragen, heeft geen zin natuurlijk, maar doe dat nog heel vaak Maurice.
Het waarom zal altijd in mijn hoofd blijven.

Kus van ma. 

Lieve jongen,

Vandaag Tweede Kerstdag. Buiten schijnt de zon stralend, maar het is wel koud.

De vader van marco is al overleden Maurice. Onvoorstelbaar snel gegaan.
Natuurlijk moeilijke periode voor de familie De Boer en Peter en Marian. Zij hadden zich ook wel een andere Kerst voorgesteld Maurice.

Het leven is zo onvoorspelbaar lieve jongen.

We houden van je.

Kus van ma. 

Dag lieve jongen,

Even hier kijken.
Wat een verrassing voor ons dat de moeder van Stephan en Jurgen hier voor jou een boodschap achterlaat. En dat ze ook heel duidelijk aangeeft dat je nog vaak in haar gedachten bent.
Natuurlijk weten we we als ouders best wel dat je door mensen in Lochem en omgeving nog altijd "leeft"op een bepaalde manier.
Met de familie Duringhof was er toch altijd een speciale band natuurlijk. We weten ook allemaal wel waarom.
Ook ma en ik denken natuurlijk nog vaak aan die tijd terug.
Heeft op ons ook heel veel indruk gemaakt.
Af en toe ontvangen we van Jurgen nog eens een mail. Is ontzettend fijn natuurlijk.
Bij ons op de kast staat ook nog altijd de foto van jou en Stephan tijdens een schoolreis.
Deze foto had Stepahan indertijd tijdens de begrafenis op je graf gelegd met een prachtige spreuk erbij. We hebben het mee naar huis genomen.
Ma en ik hebben deze foto altijd heel erg gekoesterd, omdat er zoveel oprechte en warme vriendschap uit sprak. Ook op je graf is er nog altijd ( weliswaar onzichtbaar) de foto van Janna en Stephan. Een buitenstaander zal dit misschien niet goed begrijpen, maar ma en ik wel.

Mijn gedachten gaan weer "malen".
Beperk me nu alleen maar meer tot de familie Duringhof.
Ben blij dat ik deze mensen heb leren kennen dankzij jou Maurice.
Alleen de manier waar wij met deze familie kennis hebben hebben gemaakt, is zo wrang.

Daarom is het voor ons zo fijn te lezen dat je nog altijd "voortleeft" bij een moeder van twee oud-leerlingen.

Heel lief van moeder Duringhof dat ze jou( en ook ons dus) dit laat weten.
Voor ma en mij zeker een "lichtpuntje" in de donkere dagen voor Kerst.

We houden van je Maurice, maar we missen je zo.
Beide zaken gaan nooit over.

Extra kus van ma. 

nooit uit mijn gedachten groeten annemieke (moeder van stephan en jurgen ) 

Lieve jongen.

Special day.
4 years
7 months

Kus van ma. 

Dag lieve jongen,

Vandaag Gertjan jarig en gisteren Matthew. Allemaal aparte dagen.
Ook veel kaarten ontvangen de laatste tijd. Vandaag was er ook een bijzondere kaart van Jelte en Gretha uit Deventer.
Naast deze kaart hebben ze ook een begeleidende brief gestuurd met daarin ook een mooi gedicht van Nico Scheepmaker. jelte had een idee om daar iets in te veranderen, zodat het toepasselijker zou zijn op jou.
Ik vind het zo'n mooi gedicht dat ik het hier op je site zet met de verandering erin.
Jelte heeft heel vaak prachtige gedichten gestuurd of op je graf gelegd.
Maken op ons erg veel indruk Maurice.


Ik mis je

Ik mis je zoals nooit tevoren.
Hoewel: ik miste je altijd
als ik je niet kon zien of horen
ik miste je aanwezigheid.

Ook als je niets zei was je er,
en als je sliep was je nog bezig,
in mijn nabijheid, niet te ver:
ik kon je zien, je was aanwezig.

Maar nu je weg bent, uit het oog,
uit wat ik ruik, en uit mijn oren,
voel ik me gaandeweg verloren.

Het bestaan na het verlies van je kind,
is een ontkleurde regenboog:
een leven zonder toebehoren.