Maurice Kip

Dag mijn lieve jongen,

Woorden zullen nooit in staat zijn

gevoelens uit te drukken
zoals ze bedoeld zijn.

Er zullen ook nooit
genoeg woorden zijn. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag was het een prachtige dag wat het weer betreft. Veel buiten geweest en met ma naar voetbalwedstrijd geweest. Helaas verloren.

Vandaag is het de verjaardag van mijn moeder. Als jullie "daarboven" ook verjaardag vieren, hoop ik dat je naar haar toe gaat om het feestje bij te wonen. Hoop dat je mijn vader daar dan ook treft. Die heb je helaas niet gekend en nooit gezien. Hij is al langer dood dan dat hij geleefd heeft. Rare gedachte is dat toch eigenlijk?

We hebben bloemen naar oma Kip gebracht. Dat was donderdag, omdat we toen ook naar het ziekenhuis in Groningen moesten.

Ik ga zo meteen met ma nog even naar je begraafplek. Ma heeft het vanmorgen weer heel mooi schoongemaakt. Van Fokke moest ze weer bloemen neerzetten bij jou.
Hij houdt je op zoveel verschillende manieren in ere lieverd.Ver weg, maar ook heel dichtbij.

Ook met de moeder van Daan gesproken gisteren op de begraafplaats. Voor haar is alles nog zo vers en de wonden heel diep. Het verlies is en blijft mijn lieve vent.Geldt voor alle ouders die hun kind verliezen. Dat van de scherpe kantjes klopt, maar het gemis blijft enorm.

Ik ga nu stoppen, omdat ik zoveel wil zeggen. Hou ik voor mezelf. Dat weet je en begrijp je.

Dag Maurice,
Ik mis je en ik hou van je.
Kus van ma.


Ik ga nu stoppen 

morgen weer 21e... één dag voor m'n verjaardag. Kreeg vandaag weer mooie verjaardagskaarten: één van je ouders en symbolisch ook een van jou. Altijd weer bijzonder. Morgen ook 10 jaar geleden dat ik thuis 'n "oudejaarsparty" gaf... de volgende dag was het m'n 30e verjaardag. Mooie momenten. Ik koester ze.

Liefs 

Dag mijn lieve jongen,

Zo ben ik er in geen twee weken en zo twee keer op een dag.
Wil nu naar bed gaan.
Eigenlijk beetje raar gevoel.
42 jaar lang heb ik de school bezocht na de grote vakanties.
De eerste schooldag is altijd heel apart geweest. Gold ook voor jou.Jij helaas maar 6 jaar daarvan kunnen genieten.

Het aparte gevoel is nu dat ik morgen niet meer heen hoef.
Heb de hele avond lesroosters zitten bekijken.
Kan eigenlijk nog niet begrijpen dat ik morgen niet meer naar mijn werk ga.
Kan mijn eigen tijd indelen.
Veel mensen kijken daar naar uit, maar ik kan er nog steeds niet aan wennen. Zou zo weer heen willen eigenlijk.

Zal wel wennen worden.
De school missen zal op den duur wel wennen, denk ik.
Maar jou missen, went NOOIT.
Dat denk ik niet alleen, maar weet ik zeker.

Matthew moet morgen ook voor het eerst na de grote vakantie weer naar school.
Hopelijk gaat hij, net als wij, ook een fijne schoolperiode tegemoet lieve jongen.

Ga nu naar bed. Ma zal na 42 jaar de wekker voor morgen niet hoeven zetten. Deze eerste schooldag morgen gaat ook zonder ons door.

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is al twee weken geleden dat ik hier geweest ben om jou een beetje op de hoogte te houden van wat er gebeurt en wat er in mijn gedachten omgaat.
Hoop eigenlijk dat je ondanks dit toch wel gezien en gehoord hebt wat er allemaal is gebeurd.

Gelukkig is Fokke dus weer thuis en het gaat boven verwachting met hem. Hij laat ook nooit merken hoe het nu eigenlijk werkelijk met hem is. Ma en ik weten al niet niet anders.
Vorige zondag was hij jarig en is hij 75 jaar geworden. Hij was in eerste instantie , na zijn val, niet van plan om nog aandacht aan zijn verjaardag te schenken, maar op een gegeven moment "bedacht" hij zich toch en hebben we van Hendrik en Cissy een grote tent kunnen lenen die door Marjan vorige week vrijdag is gebracht en opgezet en afgelopen donderdag weer afgebroken en teruggebracht.
Het was natuurlijk een heel geregel en een werk om voor de hapjes en de drankjes te regelen. Gelukkig had ma, steun van Irmgard en Jantje.
Het feest was heel geslaagd, ondanks een enorme plensbui en meer regen.

Het mooiste cadeau dat Fokke kreeg was het bezoek van Matthew. Ik hoef je daarover verder niets uit te leggen.
Zowel Fokke , als Matthew hebben genoten natuurlijk.

Onze kleine "ster" zegt op een gegeven moment: "Fokke, weet je wel wie er dood is?" Fokke zegt:"Of is Buffy dood?"
Op zijn eigen karakeristieke manier zegt de kleine: "Nee, natuurlijk niet!"
"Dan weet ik het niet", zegt Fokke.
"Je weet toch wel dat Maurice dood is", kwam er zo eerlijk en onschuldig uit.
"Maurice is papa zijn broer toch?" "Ik ga altijd met papa bij Maurice kijken. Als oma er is , tikt ze altijd op de grond bij Maurice".

We moesten eigenlijk huilen en lachen tegelijk. Het kwam er zo eerlijk ongeremd en onverwacht uit.

Afgelopen donderdag hebben we de tent weer afgebroken, omdat deze droog teruggebracht moest worden. Dat is gelukkig gelukt.

Vrijdagmiddag zijn ma en ik bij Hendrik en Cissy op bezoek geweest om hen te bedanken.
We hebben nu alle werkplaatsen van Hendrik gezien en ik kan nu na deze bezichtiging begrijpen waarom Hendrik jouw Undergroundbord" in ere houdt.

Ma en ik hebben het erg druk gehad met al dat geregel in Een. Vooral ma natuurlijk.

Vrijdagavond zijn we naar Diever geweest voor de uitvoering van Shakespeares Hamlet.
Het was ( ook voor jou) een prachtig stuk (geweest).

"TO BE OR NOT TO BE, THAT IS THE QUESTION".
Verder hoef ik er niets over te zeggen toch?

Gisteravond met de toneelgroep een barbecue gehad. Al maanden geleden afgesproken.
Morgenavond gaan we verder praten met een paar leden van deze groep. Ik had nooit gedacht dat ma en ik ons weer aan zouden sluiten bij de groep, maar ik weet ook wel dat jij niets liever zou willen dan dit.

Vandaag bij Fokke geweest zoals altijd.
Slecht weer voorspeld, maar we hebben de hele dag buiten gezeten en ook gegeten.

Nu een uur thuis.
Toch maar eerst jou even berichten.
je hoort er ook nog altijd bij mijn jongen.
Sommige mensen voel ik wel eens denken: "Waarom doe je dit zo?"
Dat komt, omdat ze niets van mijn gevoelens snappen en weten.
Hoeft ook niet. Het is iets tussen jou en mij.
Voor mij zul je er altijd bij blijven en moeten horen.

Dag mijn jongen.

Kus van ma en dikke knuffel. 

Dag lieve Maurice,

Een lange tijd geleden dat ik hier geschreven heb. Maar wil niet zeggen dat je niet in mijn hart zit hoor.
Heb weer kunnen genieten van het mooie Angels tijdens de zonsondergang op Vlieland. Zelfs Esther kwam me het vertellen dat je er was.
Mooi en heel bijzonder dat je meegaat en je laat horen wanneer we het nodig hebben.
Hoop dat Fokke je steun ook kan voelen en dat hij snel weer de oude zal zijn.
Groeten en dikke kus

Anjo 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Ma heeft je weer mooie bloemen gebracht.
Natuurlijk heb ik ook met Anjo gebeld vandaag. Zij had ook weer van alles beleefd tijdens haar vakantie op een van de eilanden. De helicopter is er zelfs nog aan te pas gekomen.
Heel spannend geweest, maar uiteindelijk is het bij haar ook allemaal goed gekoemen.
Morgen begint de school in Lochem al weer. Het is voor haar weer even wennen natuurlijk. Hier zijn de scholen nog twee weken vrij.
Rare ervaring dat ik daar straks niet meer heen hoef.
Kan het eigenlijk nog steeds niet geloven.

Ma en ik zijn net weer thuis bij Fokke vandaan. Hij is gelukkig weer thuis uit het ziekenhuis en moet nu revalideren. Het gaat gelukkig al weer beter met hem. Volgende week is hij jarig. Echt heel speciaal allemaal. Jammer dat jij niet op zijn verjaarsfeest kunt komen. Maar je bent er wel bij natuurlijk. Hij mist jou ook nog elke dag mijn jongen.
In een heleboel dingen, achteraf bekeken, leek je heel veel op hem qua gedrag en omgang. Ga er maar niet op in.

Gisteravond zijn ma en ik samen naar een openluchtvoorstelling geweest met een toneelstuk.
Tegen 11 uur keek ik in de lucht en zag ik een paar sterren. Die sterren waren het symbool voor jou en voor dat andere kleine "sterretje".
Jullie twee "sterretjes" stralen elke dag in mijn hart.
Zal altijd zo blijven. Gaat nooit voorbij.

Dag mijn lieve jongen.
7 jaar en 3 maand.
Wat is tijd? 

Dag mijn lieve jongen,

Al weer een poosje geleden dat ik iets van me heb laten horen.
De laatste week was heftig omdat jouw oom Fokke in het ziekenhuis ligt en wij daar elke dag zijn zoals je begrijpt.
Zondag zijn Francois en Matthew ook bij hem geweest en je snapt dat hij zeker van die kleine "ster" een opknapper kreeg.

Gisteren klonk "Feel"opeens door de ruimte in het ziekenhuis waar ma en ik een hapje gingen eten tussen de twee bezoektijden. Wilde je aangeven dat je met ons meeleeft en dat ook jouw gevoelens voor Fokke onvoorwaardelijk zijn?
Gisteren ook weer allerlei telefoontjes beantwoord en nu kwam ik ook in gesprek met mensen waar Fokke zo vaak over spreekt. En dan merk je wel dat Fokke jou nog altijd hoog in het vaandel heeft en dat de mensen vernemen dat hij nog elke dag last heeft van jouw overlijden.
Ik heb met sommige mensen die echt kunnen luisteren, toch heel fijne gesprekken gehad waarin jij ook een belangrijke rol speelde.

Ook Hasan, de hond, kwam ter sprake. In ons huis sta jij en je broer ook met deze lieve hond op de foto bij de trap.
Voordat we naar bed gaan, kijk ik er altijd even naar. Boven hangt er van jou ook nog een foto waar je op staat met die grote herdershond.

Denk in dit verband dan ook ook aan de rotweiler die Fokke had en waar jij ook zo gek mee was. Je was al wel wat ouder toen, maar toch. Je deed alles met deze grote hond. Anderen vonden het griezelig, maar jij genoot van dit beest en omgekeerd hij van jou.

Zou wel een boek kunnen schrijven over wat jij altijd met de honden hebt gedaan. Fokke heeft in de loop van de jaren toch een paar lieve grote honden gehad waar jij stapel op was. Zal maar niet verder op deze herinneringen ingaan.

Ik heb altijd direct verschillende associaties als ik iets wil schrijven aan jou. Daarom kan ik ook van de hak op de tak springen.

Lieve jongen, je snapt dat ik niet alle details over je oom hier neerzet. Dat zou hij zeker niet willen.

Als je "bij ons" bent in de eetzaal, zul je dat ook bij hem zijn.

Veel liefs van ons.

Kus en knuffel van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Al weer een poosje geleden dat ik iets van me heb laten horen.
De laatste week was heftig omdat jouw oom Fokke in het ziekenhuis ligt en wij daar elke dag zijn zoals je begrijpt.
Zondag zijn Francois en Matthew ook bij hem geweest en je snapt dat hij zeker van die kleine "ster" een opknapper kreeg.

Gisteren klonk "Feel"opeens door de ruimte in het ziekenhuis waar ma en ik een hapje gingen eten tussen de twee bezoektijden. Wilde je aangeven dat je met ons meeleeft en dat ook jouw gevoelens voor Fokke onvoorwaardelijk zijn?
Gisteren ook weer allerlei telefoontjes beantwoord en nu kwam ik ook in gesprek met mensen waar Fokke zo vaak over spreekt. En dan merk je wel dat Fokke jou nog altijd hoog in het vaandel heeft en dat de mensen vernemen dat hij nog elke dag last heeft van jouw overlijden.
Ik heb met sommige mensen die echt kunnen luisteren, toch heel fijne gesprekken gehad waarin jij ook een belangrijke rol speelde.

Ook Hasan, de hond, kwam ter sprake. In ons huis sta jij en je broer ook met deze lieve hond op de foto bij de trap.
Voordat we naar bed gaan, kijk ik er altijd even naar. Boven hangt er van jou ook nog een foto waar je op staat met die grote herdershond.

Denk in dit verband dan ook ook aan de rotweiler die Fokke had en waar jij ook zo gek mee was. Je was al wel wat ouder toen, maar toch. Je deed alles met deze grote hond. Anderen vonden het griezelig, maar jij genoot van dit beest en omgekeerd hij van jou.

Zou wel een boek kunnen schrijven over wat jij altijd met de honden hebt gedaan. Fokke heeft in de loop van de jaren toch een paar lieve grote honden gehad waar jij stapel op was. Zal maar niet verder op deze herinneringen ingaan.

Ik heb altijd direct verschillende associaties als ik iets wil schrijven aan jou. Daarom kan ik ook van de hak op de tak springen.

Lieve jongen, je snapt dat ik niet alle details over je oom hier neerzet. Dat zou hij zeker niet willen.

Als je "bij ons" bent in de eetzaal, zul je dat ook bij hem zijn.

Veel liefs van ons.

Kus en knuffel van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag een heel fijne dag gehad. Tenminste tot nu toe.
Ma en ik hebben bezoek gehad van je oud-collega Herman en zijn vrouw Hanny.
Wat wij gezamenlijk hebben , ben jij natuurlijk. Het is zo fijn om met deze mensen herinneringen over jou op te halen Maurice. Hij was voor jou als een "tweede vader". We hebben het over ons gezamenlijk groot "kind" gehad.
Natuurlijk kwam het sigarenverhaal op school weer ter sprake en meer van dergelijke anecdotes. Deze dingen houden jou helemaal zo "levend" bij ma en mij. Natuurlijk kwam de school en de begrafenis ook aan de orde.
Wat is en blijft het toch raar dat deze twee lieve mensen ons bezoeken, terwijl jij er niet meer bent en jouw dood eigenlijk de aanleiding is voor dit bezoek.
Natuurlijk hebben we vaker contact, maar voor ma en mij zijn Herman en zijn vrouw Hanny zo waardevol.

Moet altijd denken aan de prachtige toespraak die Herman tijdens jouw uitvaart sprak met zijn prachtige, duidelijke stem.

Natuurlijk kwamen daar ook een paar anecdotes terug. Vooral de honkbalknuppel en je "brute" kracht kwamen aan de orde.

In dit verband is het toch ook zo fijn te lezen in het vorige stukje hoe een oud-leerling van jou nog eens beschrijft wat er gebeurde tijdens de herdenking van jou op school. Dat was nog voor de begrafenis.
De muziek speelde daarin ook een grote rol en zal het blijkbaar ook altijd blijven spelen.

Ook Herman zat het, onafhankelijk van het vorig berichtje,nog te vertellen.
Na schooltijd, als je nog zat te werken voor school, draaide je keihard in je lokaal de liedjes van Robbie Williams.
Herman kwam dan vaak even binnen met het verzoek of je het een ietsje rustiger kon doen. Je gaf eerst nog extra volume bij om daarna aan het verzoek te voldoen.

Hanny en Herman hebben mooie bloemen op je graf gezet. Ma en ik waren erbij. Hanny met ma in de auto erheen en ik met Herman. Samen hebben we nog fijne herinneringen opgehaald.

Het voelde gewoon heel erg "fijn" om samen met je "grote vriend" met sigaartje aan en met zijn lieve vrouw bij jou aan het graf te staan.
We hebben echt tegen elkaar gezegd dat jij dit bezoek heel erg op prijs zou stellen. Ik denk dat je misschien wel een traanje hebt gelaten bij het zien van dit tafereel.

We hebben ons samen afgevraagd waarom jou dit moest overkomen, maar het was ook fijn te horen dat de conclusie is dat je toch niet voor niets hebt geleefd.
Dit blijft een schrale troost, maar een fijne en warme herinnering.

Zo, dat is eruit. Wilde je het gewoon even zeggen mijn jongen.
We hebben beloofd dat we binnenkort naar Lochem zullen gaan voor tegenbezoek. Zullen we zeker en met graagte doen.

Dag mijn lieve jongen.

Kus en knuffel van ma. 

Lieve Maurice,
Als ik het mooie liedje van Robbie Williams hoor op de radio, dan zet ik het geluid automatisch harder.
Met het idee dat jij het goed kunt horen. Dit liedje zal ik nooit kunnen negeren.
Het is een persoonlijk gevoel wat ik dan voel, en omdat ik weet dat zoveel meer mensen hetzelfde gevoel hebben.
Dan zie nog precies voor me hoe wij(leerlingen)op de grond en tafels zaten in de aula van school om jou te gedenken.

Ik kan me nog herinneren dat wij een wens moesten doen in een papiertje voor jou.
En dat papiertje moest je opblazen zodat dat op de een of andere manier in de lucht schoot.
Doordat iedereen emotioneel was, werdt het een rommelig geheel waar ik met mijn klasgenootjes wel om moesten lachen.
Maar het was een mooi gebaar.

Ook al is het ondertussen vrij lang geleden, zulke momenten vergeet je nooit meer.

Liefs mij. 

Dag mijn lieve jongen,

Ma is nu even bij jou om je mooie lelies te brengen die ze gisteren van Fokke heeft meegekregen. Hij denkt altijd aan je. Heeft in zijn huis nog altijd een speciaal hoekje voor je ingericht en hij zal ook nooit vergeten om bloemen voor je mee te geven.

Wat een vreselijke dingen zijn er allemaal gebeurd dit weekend in Noorwegen. Veel ouders van kinderen die hun leven helemaal kapot zien zijn gemaakt. En alle anderen die een dierbare hebben verloren.
Nu is het wereldnieuws en alle aandacht is erop gericht. Veel solidariteit onder de mensen, maar alles ebt straks weer weg en neemt het gewone leven zijn plaats straks weer in.
Maar dan begint het lijden van zoveel mensen juist. Dierbaren die voor altijd worden gemist en waardoor? Dit verlies en de oorzaak van dit verlies is voor die mensen nauwelijks te dragen.
Deze mensen zijn al bij voorbaat veroordeeld mijn lieve jongen.
Ze hebben ook allemaal "levenslang".

Zarerdag was het het kleine sterretje nog even bij ons. We hebben natuurlijk genoten. Hij was gevallen op fijn grind en zijn aangezicht was lelijk geschaafd. Maar dat zal wel weer weggaan, maar voor het kleine ventje was het natuurlijk kinderleed.

Je vriendin heeft de storm op de Waddeneilanden doorstaan. Zij was zaterdag jarig en heb nog even gebeld. Zou jij zeker ook gedaan hebben. Doe ik het maar even voor jou. laten we daar maar van uitgaan.

Er is hier al een week van de vakantie voorbij. Lochem begint al aan zijn vierde vakantieweek. Niet te geloven gewoon. Je zou gisteren denken dat het herfstvakantie was.

Ga nu even krant lezen en straks met ma het koffiedinken vervolgen.

Dag mijn jongen. Zou je zo graag zo veel meer willen zeggen, maar kan hier niet.
Ik hou van je. Ik mis je enorm.

Dikke knuffel en extra kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Is en blijft een speciaal getal voor ons.
Meestal zeg ik dat je vriendin uit Borculo nog zal bellen, maar dat is net gebeurd.We hebben ruim een uur aan de telefoon gehangen en natuurlijk weer vele dingen opgehaald. Zij heeft al haar derde week vakantie en hier is het de eerste week. Ze gaan samen naar Vlieland zaterdag. Natuurlijk is er veel de revue gepasseerd.Maar ook je verjaardag van vorige week kwam weer even ter sprake. Het was heel gezellig toen Anjo en Cisca er waren. We hadden ook het gevoel dat je er een beetje bij was vanwege de ontspannen sfeer. Maar natuurlijk misten we jou deze dag enorm.

Vandaag weer een begrafenis gehad. Een collega van me was overleden. Ik weet niet of jij hem gekend hebt, want hij was werkzaam bij de technische dienst. Hij weet wel wat er met jou is gebeurd, omdat we er samen vaak over gesproken hebben. Hij had vorig jaar een zoon als militair in Afghnistan waar hij zich bezorgd om maakte.
Je begrijpt dat het allemaal droevig en emotioneel was.
Omdat hij bij jou op de begraafplaats begraven is, heb ik na afloop nog een poos alleen op het bankje bij jou op het pleintje gezeten. Ma heeft me daar vandaan gehaald.

Als er een "boven" bestaat, zal hij daar zeker ook zijn.Hij was een goed mens Maurice. Ook altijd bereid om andere mensen te helpen.

Ga nu maar niet op "hierboven" in. Het zou me allemaal verward kunnen doen raken.Het geeft me in ieder geval beetje houvast, waardoor ik in staat ben met jou te communiceren.

Een speciale vorm van communiceren is toch ook wel het vorige stuk dat Chantal hier op de het register heeft geplaatst.Heel apart Maurice.
Eerlijk gezegd dacht ik in eerste instantie bij het lezen van de naam Chantal aan jouw oud-studievriendin Chantal uit Groningen. Maar dit blijkt niet het geval te zijn.
Het doet mij persoonlijk heel veel dat ik dergelijke reacties op jouw site hier aantref. Het geeft me eerlijk gezegd best een beetje troost, omdat haar woorden ook "warmte" uitstralen.
Ik kan me voorstellen dat in dit geval "Angels" haar een beetje overrompeld heeft.
Ik heb het al vaker gezegd dat ik voor jouw overlijden nog nooit van Robbie Williams gehoord had. En jij zat er zo vol van. Angels heeft op jou en je leerlingen grote uitwerking gehad. Dat weet nu bijna iedereen die jou heeft gekend.
Voor sommigen is het gewoon geen toeval meer wanneer "Angels" opeens te horen is op totaal onverwachte plaatsen en totaal onverwachte situaties.

Ik vind het daarom heel "fijn" te lezen dat "deze Chantal" glimlachend aan jou moet denken bij het schallen van dit lied door haar huis.

Ma en ik draaien thuis nooit meer muziek eigenlijk, maar af en toe draai ik Angels of Feel op de computer, omdat ik weet dat jij er zo van genoot en we het op jouw begrafenis hebben gedraaid met alle uitwerking vandien.
Als ik soms alleen was in mijn lokaal met het nieuwe electronische bord, liet ik na schooltijd "Angels" ook wel eens heel hard klinken. Dan kon ik dat op mijn manier heel goed en fijn associeren met jou en jouw lokaal waar je zoveel en zo graag in het echt met hen liedjes van Robbie Williams zong.

Werd net onderbroken in dit schrijven. Roel Palthe belde vanuit Frankrijk.Mijn concentatie voor dit schrijven even weg nu en sluit daarom af.

Ma en ik komen nu nog even bij je.
Heel veel liefs van mij en dikke knuffel en kus van ma. 

hallo beste familie Kip,

Ik volg dit register al vanaf de dag dat het geopend is en heb ook al eerder gereageerd. De liefde, het enorme gemis en het respect, het raakt mij iedere keer weer. Wij kennen elkaar helemaal niet maar soms is dat ook niet nodig om te kunnen "voelen". Mijn oudste zoon van 10 jaar heeft zijn eerste mp4 speler gekregen. Welke muziek gaan we daar op zetten, vroeg mijn man aan hem, u gelooft het niet maar hij kwam meteen, zonder dat ik wist dat hij het nummer uberhaupt kende, met "Angels" aan zetten. Nu hoor ik de hele dag dit nummer door het huis en het laat me glimlachend aan uw zoon denken!
Heel veel succes verder met alles waar u mee bezig bent.
Warme groet,
Chantal 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag de eerste vakantiedag. Eigenlijk heb ik nu voor altijd vakantie, maar kan nog niet aan wennen. Zeg er voorlopig ook nog maar niets over.
Ben nu een beetje bezig bepaalde documenten op te ruimen en kwam daarbij ook dingen van jou tegen.
Heb van jou ook 2 mappen naar 1 gebracht. Heb naar enkele documenten heel snel en summier gekeken.Maakte me anders te emotioneel.

Weet je wat ik ook tegenkwam? Ik wil het je gewoon vertellen: je geboortekaartje.
Dat kaartje zit helemaal als eerste in de map en vormt het begin van je nog bestaand "archief".

Met grote vreugde en dankbaarheid geven wij u kennis van de geboorte van ons zoontje en broertje

MAURICE WILLEM OTTO

We noemen hem MAURICE.

Wat toch een tegenstelling met dit register mijn jongen.
Het is toch zo oneerlijk, blijf ik steeds zeggen.

Dat kleine kuikentje aan de buitenkant van het kaartje beloofde zoiets moois. Je was voor ma en mij ook echt iets of iemand "MOOIS"

Het enige wat we nog willen of kunnen doen is vasthouden aan al dat "MOOIS" maar ... 

Dag mijn lieve jongen,

Zal nu even niet mijn plicht verzaken en je vertellen dat het laatste bezoek dat "voor jou is gekomen", een half uur geleden de deur uit is gegaan.
Vanmorgen waren Otto en Truus als eersten hier al vroeg van ver gekomen voor de koffie. Daarna Fokke en Irmgard en snel daarna Anjo en Cisca. Heerlijk gezellig buiten in de tuin gezeten en natuurlijk werd ook jouw naam genoemd.Anjo vertelde weer eens voor ons nieuwe schoolanecdotes. Voor ons als ouders zo fijn om te horen en het houdt jou "levend" Maurice.

Fijn dat Anjo en Cisca het voor jou vertrouwde huis hebben verkocht, omdat ik weet dat jij het ook zo fijn voor hen vindt.
Zo'n vriendin was waardevol voor jou en nu voor ma en mij.
Dat was echte vriendschap tussen jullie Maurice. We zijn voor deze twee vrouwen zo blij dat ze nu echt helemaal heerlijk kunnen gaan genieten van hun nieuwe huis.

We hebben samen lekker gegeten. Helemaal in jouw stijl natuurlijk. Is ma wel toevertrouwd,dat weet je.

Ook Marjan natuurlijk geweest en Hendrik en Cissy. Kon ook niet missen natuurlijk.Ook buurvrouw Geesje, die jij niet persoonlijk hebt gekend,kwam nog even langs om ons sterkte te wensen. Je had het vast heel goed met haar kunnen vinden. Dat weet ik wel zeker.
Vanavond Jack, Dity, Klaasje en ook Albert en Anita.
Heel wat afgepraat.

Ook telefoontjes gekregen en kaarten. Zou je nog zoveel willen vertellen mijn lieve jongen, maar gaat nu gewoon even niet. het is nu al bijna 24 uur. Wil nog even rustig zitten en nog even afsluiten op jouw 36e verjaardag. Klinkt zo onwezenlijk.

Maak "boven"ook maar een feestje met familie en vrienden.
Zal je vast wel lukken als je die mogelijkheid daar hebt.

Je bent en blijft altijd dicht bij ons.

Veel liefs van je "oude" vader.
Dikke knuffel en extra verjaardagskus van je moeder en ook van het kleine "sterretje". 

Hi my dear,

A thousand words can't say what1s on my mind.

Forever in our hearts.

Q 

lIEVE HARM EN HENNIE,
12 JULI,
DE GEBOORTEDAG VEN JULLIE LIEVE ZOON MAURICE.
EEN DAG VAN VELE HERINNERINGEN.
IN GEDACHTEN ZIJN WE BIJ JULLIE.

JOUK EN TREES. 

(bijna) elke dag wel even aan je denken... Vandaag zat ik met ons maatje Jan wat te mijmeren over jou in de tuin van m'n toekomstige huis. Ook over dat je weer jarig zou zijn... Zie hier dat je vader ook weer een memoire heeft geschreven. Er zijn ook zoveel momenten en gebeurtenissen die ons aan jou doet denken! Gelukkig zijn al die herinneringen onuitwisbaar gebleken. Zo zullen we je dus NOOIT vergeten kanjer.
Wat geweldig dat "the underground" een eigen plekje heeft. Weet nog zo goed dat je er mee bezig was. Kwam je in de werkplaats bij de TOA's weer eens even knutselen. Mooie tijden! 

Dag mijn lieve jongen,

Je zult wel denken: " Mijn vader laat me hier een beetje in de steek. Vanaf 21 juni niets meer van hem gehoord."

Heb misschien niets meer van me laten horen, maar je bent er niet minder om in mijn gedachten geweest mijn jongen.
In mijn hoofd is het door zoveel oorzaken soms zo hectisch dat ik denk dat het verstandig is om even niets te zeggen. Alleen jij weet wat ik bedoel. Tenminste, daar ga ik maar vanuit.
Anders zou ik roman op roman kunnen schrijven denk ik.

De vorige keer schreef ik dat je vriendin Anjo had gebeld. Stom toevallig is dat vandaag ook weer gebeurd en ze had groot nieuws dat ze ons morgen gaat vertellen. Ze heeft wel tipje van de sluier gelicht gelukkig. Morgen komt ze vanwege je verjaardag. Superfijn vinden ma en ik dat natuurlijk.

Het is en blijft zo' n rare gewaarwording. Dat van je verjaardag bedoel ik. In mijn gedachten ben je nog altijd dat kind van 28 dat nog thuis bij zijn ouders woonde. Natuurlijk was je voor de buitenwereld al een volwassen man die voor de klas stond. Die school, dat was je leven.

36 jaar zul je morgen worden. Kan het me niet voorstellen. Er is al zoveel gebeurd in de jaren dat jij er niet meer bent.

Afgelopen zaterdag, twee weken geleden, hadden we een heel leuk verjaardagsfeest bij Cissy en Hendrik in de tuin. Cissy werd toen 50 jaar en ze hadden in hun grote tent een heerlijk eten geregeld. Wil je geloven Maurice dat ik in dergelijke situaties een heel apart gevoel krijg? Feestelijke gelegenheden waar jij anders zou zijn geweest, worden nu, omdat jij er niet meer bent, door ma en mij bezocht.
Natuurlijk waren ook Marjan, Marco en Rick daar. Rick die vader is geworden en Marco die nu definitief in Eindhoven werkt en woont.
Ik zat eigenlijk ook op de ouders van deze drie vrienden te wachten op dat feest, maar realiseerde me opeens dat die er natuurlijk niet kwamen. Dat wij er mochten zijn, had een heel andere reden.
In de garage van Hendrik zag ik jouw " Undergroundbord" met verlichting. Het was een sieraad uit jouw lokaal aan het Lutteveldplein. Het heeft een heel mooi plekje gekregen Maurice, maar je moet me geloven dat ik in gedachten stilletjes heb gehuild. Gelukkig zei Hendrik dat hij dit bord daar nooit zou weghalen. Het feest kon toen helemaal niet meer stuk.

Gisteren en vandaag bij Fokke geweest. Gisteren vanwege de zondag en vandaag vanwege een begrafenis van een tante van ma.
Een begrafenis roept altijd bepaalde associaties op natuurlijk. gelukkig kan een ander je gedachten niet lezen, Een enkeling zal het kunnen raden.

Ben weer aardig bezig geloof ik.
Al die andere dingen in mijn hoofd zal ik je telepathisch overbrengen.

Ik weet niet hoe de dag van morgen zal zijn. Natuurlijk komen er weer verschillende mensen.
Fijn voor ma e mij. Vandaag al weer kaartjes binnen ook.
Het blijft een vreemde ervaring voor ouders om jouw verjaardag te vieren (herdenken) waarvan jij NOOIT meer persoonlijk deel van zult uitmaken.
Het woord " NOOIT" gaat nooit uit mijn brein.
Heb het er vaker over gehad.

Dag mijn lieve jongen.
Heel veel liefs van mij. Mis je enorm. Helemaal morgen. NOOIT meer dat " lawaai" van jou.

Dikke knuffel en kus van ma.