Maurice Kip

Dag mijn lieve jongen,

Het is nu zaterdagmiddag, de laatste dag van het jaar 2011.
Tijd voor overpeinzing? Wordt wel vaak gezegd en ook vaak gedaan. Ik heb het gevoel dat ik het hele jaar bezig ben
met "overpeinzen", maar is voor mij vaker meer "peinzen over" denk ik. Overpeinzen en peinzen over, zal er veel verschil in zitten? Taalkundig wel, maar voor mij in de praktijk niet, denk ik. Alleen jij weet waarom, omdat ik er ook in dit geval vanuit ga dat je gedachten kunt lezen als ik deze woorden onder woorden tracht te brengen en jij de gevoelens die bij me aanwezig ben, zult aanvoelen, omdat ik weet dat ik hier niet alles kan zeggen wat ik voel. Wat een zin , nietwaar mijn jongen? Zou jij als taalkundige ook leuk vinden. Taalkundig klopt het helemaal en misschien ben ik ook de enige met jou die dit zal begrijpen. Meer is ook niet nodig. Deze woorden zijn ook alleen maar voor jou bestemd, al weet ik dat veel meer mensen dit soms lezen.
Die andere mensen mogen best weten dat ma en ik je nog elke dag missen en ze snappen dit misschien niet, omdat er een groot verschil in jaren ligt tussen 2004 en 2011. Maar de tijd heelt in dit geval voor ma en mij zeker niet alle wonden. Al is dit voor voor veel mensen een uitdrukking die vaak uit een vorm van gemak wordt gehanteerd. Dat begrijp ik ook wel natuurlijk, maar voor ieder mens heeft deze uitdrukking een ander gevoelswaarde.

Ik sluit deze oudejaarsmiddag af met een crematie. Ook rare gewaarwording. Adri Mostert, die jij ook goed hebt gekend, is overleden en wordt op deze trieste regenachtige dag gecremeerd. Ik las het in de krant en kreeg daarna ook een kaart. Ik hoop dat je haar daar "boven" ook weer tegenkomt om nog eens te praten over hier.

Wordt het voor jullie daar "overpeinzen"? Hoop het wel.
Ik hoop dat je "daar" geen tijd voor "peinzen over" hebt, omdat we dat hier al genoeg ervaren.

Goed "Uiteinde" Maurice. Of hoeft dit niet bij jou? Is dit overbodig? Gelukkig Nieuwjaar hoeft misschien ook niet, omdat "daar" bij jou niet in jaren gerekend wordt en alles tijdloos is? Voor ons een vraag, voor jou een weet.
Je hebt nu vast en zeker een grijnzende glimlach om je mond.

Dag mijn lieve jongen.
We houden van je.
Kus van ma. Mis je knuffel. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag is het tweede kerstdag. Het is totaal geen kerstsfeer buiten. Zag vanmiddag nog een kerstverhaal op tv waarbij ook Angels werd gezongen. Was toch wel erg apart. Werd niet door Robbie Williams gezongen.
Gisteren zijn we bij Fokke geweest en toen we daarheen gingen, zijn we eerst nog even bij jou langs geweest. Op je graf stonden weer veel bloemen , waaronder ook een aantal kerststukjes van vrienden hier uit de buurt en toen we vanmorgen weer even bij je waren, zagen we we ook een kerstbakje van Jelte en Gretha uit Deventer staan. Dat ontroert ons natuurlijk iedere keer. Fijn dat ze je nog altijd weten te vinden Maurice. Ook die anderen natuurlijk. Zo fijn ook dat ze je niet vergeten.

Marjan vergeet jou , maar ook ons zeker niet mijn jongen.

Vandaag zijn ma en ik thuis en doen het rustig aan.
Denk zo vaak aan vrede op aarde in verband met kerstmis..
Maar het is soms zo moeilijk om innerlijke vrede en rust te vinden . Helemaal met dit soort dagen.
Je weet hoe gezellig we het vroeger altijd hadden. Jij met je grote schort voor , lekker eten maken met ma. Je kon zo van de sfeer en zeker van het eten genieten. Natuurlijk missen we dit nog altijd heel erg. Je afwezigheid voelen we dan ook extra met dit soort dagen.

Ma en ik komen straks nog weer even bij je.
Even tot rust komen.
Op deze manier is het ook even een rustplaats voor ons. Voor jou letterlijk, maar voor voor ons een plaats waar we wat innerlijke rust opdoen of zal het onrust zijn? Laten we die vraag maar in het midden laten.

Ik mis je enorm mijn lieve jongen. Helemaal op dit soort dagen.
Ik realiseer me dat het nu al de de achtste kerstmis is die we zonder jou meemaken.
Hoe het ook gaat, er is en zonder jou altijd een bepaalde leegte.

Dag mijn lieve jongen.
Een extra kus van ma op deze speciale dag. 

Dag mijn lieve jongen,

Het is nu vrijdagmiddag geweest.
Het werk zit er definitief op.
Vanmiddag heb ik officieel afscheid genomen en het is goed geweest zo. We waren met zes mensen die afscheid namen en ik was met mijn 42 jaar aan dezelfde school nog net niet de koploper. Mevrouw Paasen had het tot 50 jaar gebracht.
Het was hier in Staphorst bij het voormalige Boerengerecht. Dat heet nu Stien. Heeft te maken met de schilderes Stien Eelsing die daar vroeger heeft gewoond en gewerkt.
Voor ma en mij was het fijn, maar ook erg emotioneel. Vooral omdat het zo anders is gegaan dan de bedoeling was. Maar ik heb met een heel goed gevoel afscheid kunnen nemen.Van de vaksectie had ik al afscheid genomen voor de grote vakantie.
In mijn afscheidsspeech heb ik ook jouw naam genoemd mijn jongen, omdat ik vind dat jij ook nog altijd genoemd mag worden.
Het is nu een echte afsluiting van een periode die op een maand na 44 jaar heeft geduurd.
Heb mijn hele leven tot dusver in en voor de schoolbanken doorgebracht.
Jammer dat dit jou niet is gegeven, terwijl je het toch allemaal zo goed voor elkaar had in je eigen vertrouwd lokaaltje.
Anjo belde de 21ste natuurlijk ook weer en toen hebben we het als bijna vanzelfsprekend gehad over het kerstontbijt in Lochem in school. Wat had je het daar altijd druk mee en dan al die speciale kerstspullen die je allemaal meesleepte voor de leerlingen.
Voor Anjo is deze viering sinds jij er niet meer bent, zo anders geworden, vertelde ze nog.
Ik snap precies wat ze daarmee bedoelde.
Heb ook vandaag mijn allerlaatste kerstcadeau gehad.
Toneelbon voor de schouwburg in Meppel. Dat is een leuk en praktisch cadeau Maurice.
Associeer dat dan zo maar weer met die voorstellingen van Bert Visscher waar je zo van kon genieten en in een deuk lag van het lachen. Twee keer ook (per ongeluk?) dezelfde voorstellingen gezien van hem.

Voor school is het nu vakantie.
Bij mijn school en bij jouw school.
Wij hebben nu altijd vakantie Maurice. Hoop in ieder geval dat het "daarboven" altijd vakantie is. Je hebt in die korte tijd dat je hier was, ook al hard genoeg gewerkt.Zowel in als buiten school.

Ga nu hier ook van mijn vakantie proberen te genieten, maar zonder jouw aanwezigheid hier zijn de vakanties zo anders geworden mijn jongen.

Kus en knuffel van ma.
Weet je nog dat we samen naar de schouwburg gingen? 

Dag mijnlieve jongen,

Het is vandaag weer de 21ste.
De winter begint nu officieel. De tijd vliegt gewoon voorbij.
Lief van Wilma om iets van zich te laten horen.Denk ook wel dat zij aan vakantie toe is.
Ma en ik waren inderdaad niet thuis toen Wilma heeft gebeld.
Gertjan was jarig en daar zijn we gisteravond geweest. Pas laat ontdekten we dat Wilma gebeld had en het was te laat om te reageren en vandaag zit ze op school.
We zullen vast contact hebben.

Vandaag al even bezig geweest met mijn toesraakje voor vrijdagmiddag. Dan echt officieel afscheid.
Bijna 44 jaar zitten er dan op.
Op 1 maand na.Weet zeker dat jij er ook bij bent mijn lieve jongen.Maar gewoon afwachten hoe alles zal lopen.

Voor nu heel veel liefs en extra kus van ma. Ze mist nog altijd je knuffels. Vooral in deze tijd. 

alweer de 21e morgen... wat gaat de tijd snel! Ik woon al ruim anderhalve maand niet meer in Laren. Voel me thuis hier in m'n nieuwe huis. Nog 2 dagen lessen en dan vakantie! Ga lekker een weekje naar de sneeuw. Erg aan toe na al die maanden van klussen.
En we gaan nog even vrolijk door hier hoor, 't is nog lang niet klaar. In het nieuwe jaar je lieve ouders hier uitnodigen. Hopelijk kunnen ze in de eerste week van 2012, dan ben ik ook gezellig thuis. Ga ze nu gelijk even bellen!
Dikke knuf van deze juf 

Dag mijn lieve jongen,

Het is bijna 12 uur en dat op zondagmorgen. Vandaag niet naar Fokke, omdat we vanmiddag een verjaardagsvisite hebben bij Jan van de Wetering. Hij wordt 75 jaar en geeft een feestje waarvoor hij ons en Fokke heeft uitgenodigd.Fokke komt zo met Jantje hier en dan gaan we samen naar Jan. Ik denk dat Fokke ook nog wel bij jou komt. Kan me niet voorstellen dat hij dit niet doet.
Nog een week en dan mijn officieel afscheid. Raar idee.
Zal me benieuwen hoe het afloopt.
Gisteren nog naar ziekenhuis geweest. Had mijn hoofd behoorlijk gestoten en uit voorzorg factor toegediend gekregen. Van kwart over 1 tot kwart voor 5 onder de pannen geweest in ziekenhuis.Dubbele portie factor gehad en scan van mijn hoofd gemaakt. Nog steeds wat hoofdpijn, maar het lijkt gunstig uit te pakken.

Morgen ook speciale dag. Je weet waarom. Ik hoop...

Ik hoop zo vaak ook dat jij...

Dag mijn lieve vent.
Ben nog altijd trots op je. Heb gisteren veel aan je gedacht toen ik in ziekenhuis op behandelbed en bij scan lag. Denk nog altijd aan die operatie in Zwolle in 2003 waar je toen zo geweldig voor me opkwam.

Liefs van me en dikke kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Natuurlijk vergeet ik je niet, ook al is het al weer een poosje geleden dat ik hier heb geschreven.

Er is al weer zoveel gebeurd. Wat dat betreft kan ik wel een boek schrijven.
Vorig weekend is Matthew bij ons geweest en heef twee nachten bij ons geslapen en hebben we op zaterdagavond samen Sinterklaas gevierd.
Je snapt natuurlijk wel hoe hij keek toen de Sint ook een grote zak bij de voordeur had neergezet. Was voor ma en mij natuurlijk geweldig feest dat hij op deze manier bij ons was. Hij heeft natuurlijk ook bij jou mooie bloemen gebracht.
Hij praat over jou alsof hij je jaren heeft gekend.
Praten over jou en horen over jou is nog altijd fijn mijn jongen. Waar het hart vol van is...

Deze week, 8 december, was het al weer twee jaar geleden dat oma Kip is overleden.

Ma had mooi bloemstuk voor haar gemaakt en ook een voor mijn vader natuurlijk.
Zo zorgt ze altijd ook voor jouw mooie bloemen en zal ze zeker ook weer iets moois bij jou neerzetten in deze tijd voor Kerstmis.
Vandaag is ze ook druk geweest bij Fokke om ook daar voor opa en oma iets moois te maken.
Ook voor tante Siene en Feike.
Ma heeft ook jouw kerstboompje dat je altijd op school in je lokaal had staan voor kerst, weer bij ons van de zolder gehaald en dat heeft ze weer neergezet op jouw kamer.Zo straal jij ook weer licht en warmte voor ons uit in deze letterlijk en figuurlijk ook nog vaak donkere tijd.

Toen we vanavond van Fokke terugkwamen, zijn ma en ik nog even langs gegaan bij een bijeenkomst ter gelegenheid van Wereldlichtjesdag in het Wilhelminapark in Meppel.
Elke tweede zondag in december is het Wereldlichtjesdag. Ik weet niet hoe lang dit al bestaat, maar ik weet dat het vorig jaar ook geweest is. Het is een bijeenkomst waarbij mensen een brug van licht bouwen om overleden kinderen te herdenken.
Het was heel indrukwekkend, maar ondanks de kou voelde het warm.

We hebben daar ook nog een collega van me ontmoet die twee jaar na jouw overlijden is verongelukt. Natuurlijk hebben we nog even met hem nagepraat, omdat we beiden voelen wat we missen. Hij was net als jij ook werkzaam in het onderwijs.

Zo lieve jongen, weer even bijgepraat. Zal me nu een beetje gaan richten op mijn definitieve afscheid op school. Het zal er eindelijk van komen. Zo jammer dat jij er geen getuige van kunt zijn. Raar dat ik wel op jouw afscheid was, waar jouw levenswerk zo abrupt eindigde.
Aan deze onnatuurlijke situatie zal ik nooit wennen.

Dag lieve jongen,

Kus van ma. 

Lieve Maurice,

Ben nu bezig met de huiswerkbegeleiding van
Non Scolae. Moest opeens aan je denken hoe jij met je leerlingen om ging. Daar kunnen nog veel mensen van leren. Soms hoop ik op een teken dat je ons nog even aangeeft, ik pas op jullie. Mis je lieve jongen.

Groet Anjo 

Hallo meneer Kip,

In 2004 kwam ik in de derde klas aan het van lutterveltplein. Er stond een tafel met uw foto en kaarsjes. Ik heb u nooit persoonlijk ontmoet, maar uit de verhalen die ik destijds over u heb gehoord van klasgenoten kan ik afleiden dat u een toffe kerel was. Waarom ik dit nu, een dikke zeven jaar later als derde jaars student schrijf weet ik eigenlijk niet. Maar soms krijg je op ''Waarom'' gewoon geen antwoord.

Rust zacht Maurice.

~Peter 

Vandaag nog even bij je geweest... 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste. Blijft een magisch getal voor ons. Net als 28, je leeftijd van toen.
Voor ons zul je altijd 28 blijven.
21 mei- 21 november is 6 maanden, dus half jaar.
Vandaag is het dus zeveneneenhalf jaar geleden dat je bij ons bent weggegaan. Ma en ik vragen ons nog dagelijks af waarom. We kunnen het nog niet snappen dat jij begraven bent, terwijl we soms oud-klasgenootjes of vrienden of kennissen rond zien lopen die al vader of moeder zijn. Of zaterdag zag ik iemand met wie jij vroeger had gewerkt in je vrije tijd of vakantie. Als ik bepaalde jonge mensen zie, denk ik ook altijd aan jou. Associaties met woorden vind ik altijd leuk, maar ik betrap me erop dat wanneer ik bepaalde jonge mensen zie, ik die ook met jou associeer.
Een andere associatie die ik altijd heb, is het zien van containers op vrachauto's en helemaal op treinen die hier dagelijks voor de deur over het spoor rijden.Als ik die bepaalde naam erop zie, denk ik altijd aan jou en je geploeter met zware zakken die je uit vrachtauto's moest halen en in die containers moest stouwen.
Je hebt me van een die naam toen genoemd. Die zal me altijd bijblijven. En jullie maar zakken gooien in een letterlijk bijna moordend tempo. Was je ook nog trots op, hielp anderen soms die het niet aankonden.
Als ik eraan terugdenk, lijkt het me gewoon een vorm van moderne(vrijwillige) slavenarbeid. Je was echt sterk Maurice. Denk er nu weer aan(=associatie) dat je me zo optilde en me letterlijk voor de gein buiten de deur zette. Je pakte me zo op, ik had niets meer in te brengen. Dat waren nog eens tijden mijn jongen. Het was pure vriendschap waarbij je je oude vader even wilde laten zien dat de rollen nu omgekeerd waren. Was later ook zo met het werk.
Eerst heb ik je als 12-13 jarige nog een jaar in de klas gehad.Je wilde dat zo graag. Denk er met liefde aan terug. Was voor beiden een heel speciale ervaring natuurlijk.
Had op dat moment echt niet door dat je later zelf voor de klas zou komen. Hoe je als leraar was, kunnen we hier gelukkig nog altijd lezen. Dat hebben we zelf nooit kunnen aanschouwen, maar uit je verhalen weten we dat je het een geweldige tijd hebt gevonden. Met zeker ups en downs. Waardeer nog altijd je enorme inzet tijdens je studie. Je wilde in zo kort mogelijke tijd je studie afgerond hebben. Ben je ook in geslaagd.
Als ik dan alles achteraf weer op een rijtje zet, denk ik als vader zo vaak: "Waarom heb je toch al die geestelijke en lichamelijke inspanningen moeten doen?
We weten allemaal dat je zo intensief hebt geleefd, maar het doet me zo'n pijn soms dat het jou in je studietijd letterlijk zoveel zweetdruppels heeft gekost. Ik weet dat je dat zelf niet zo hebt ervaren, maar als ouder ben je en blijf je mijn kind dat je het liefst in bescherming neemt, soms ook wel eens tegen jezelf.

Het is nog maar maandagmorgen.
De buurvrouw komt binnen voor kopje koffie. Ze doet me beetje bijkomen uit mijn gedachtenwereld over jou. Ben dan soms zo in gedachten verzonken dat ik denk dat er geen buitenwereld meer bestaat.
Die wereld met jou blijft altijd bestaan. Na zeveneneenhalf jaar ben je nog altijd "springlevend" voor me mijn lieve jongen.
We moeten vooruit en vooruit kijken, zeggen de mensen.
Zeveneneenhalf jaar zonder jou is ook vooruit toch?
Jij snapt wat ik bedoel gelukkig.
Ben blij dat ik het aan jou niet uit hoef te leggen.

Ik ga nu terug naar de andere wereld.De koffie staat klaar.

Dag mijn lieve jongen.
Ik hou van je en ik mis je nog elke dag. Gisteren, vandaag, morgen en ...

Knuffel en kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Bij het lezen van de boodschap van je maatje Jan springen bij mij de tranen een beetje in de ogen. Ma en ik hadden de nieuwe chocola al lang zien liggen op je graf en eigenlijk dachten we ook al een klein beetje dat het van hem was, maar het was ook al eens eerder gebeurd en toen bleek het achteraf van een ander. De tranen springen mij in de ogen als het om Angels gaat bij een ruig rockbandje en natuurlijk als het om de "oude MG" gaat die er waarschijnlijk als nieuw uitziet. De hele carosserie zie ik nog in gedachten bij ons op de zolderkamer liggen. Jij ermee naar Harm Kuiers hier in Staphorst. Toen was het ook al bij de spuiter.
Ik denk dat Jan er nu zo ongeveer wel al 10 jaar mee bezig is, maar hij lijkt vorderingen te maken.
Had het echt leuk voor jullie allebei gevonden om er samen de proefrit in te kunnen maken, maar vind het nog altijd fijn dat Jan jou beloofd heeft om de eerste officiele rit in de MG naar jou in Meppel te komen maken.
Weet zeker dat je trots zal zijn.
Blij dat je maatje altijd je maatje is gebleven. Zag laatst nog eens de foto jou en Jan waarbij jij als koningin en Jan als prins Bernard op stond.
Toneelspelen zit je toch in het bloed mijn jongen.
Gelukkig is ma ook weer gaan toneelspelen bij de voetbal en ook ik ben er weer bij betrokken. Had nooit gedacht dat we dit ooit weer zouden gaan doen, maar ik weet dat jij als geen ander zou willen dat we dit wel doen natuurlijk.
Maar schijn kan soms bedriegen Maurice. Je bent altijd bij ons wat er ook gebeurt.
Vanmorgen zijn Matthew en Francois bij ons geweest. Hij vindt het fijn voorgelezen te worden en ik heb dat natuurlijk graag gedaan. De titel van het boek is:"Je bent lief opa".
Hij en ik hebben samen genoten, dat zul jij kunnen begrijpen.
Hij zit natuurlijk vol van Sinterklaas. Jeugsentimenten naar jullie als kind komen dan zo gemakkelijk terug.
Vanmiddag met ma naar Emmeloord geweest. Staphorst moest daar voetballen. Tegen alle verwachting in ook nog gewonnen met 0-2.Van Emmeloord nog even via jou naar huis.
Nu weer thuis. Ma kijkt tv en ik schrijf je weer even.
Wil zo vaak schrijven, maar moet er zo vaak aan denken ook hier dat ik mijn doel niet voorbij schiet.
Jij begrijpt wat ik bedoel.

Dag mijn lieve jongen.
Zo maar een gedachteflits van je vader.

Kus van ma en ook van Matthew. 

Hé Maatje, zaterdag weer een mooi moment in Arnhem. Ik was samen met Annet naar een ruig rockbendje aan het luisteren en ...ja hoor... spelen ze Angels. Annet weet wat jij voor mij betekend hebt, paar weken geleden zijn we samen bij je geweest. Ze voelde het perfect aan. Donderdag gaat onze MG even terug naar de spuiter voor de laatste afwerking daarna kenteken aanvragen en dan richting Meppel zoals beloofd. Afsluiting van een periode, Maurice. Ik moet voorruit, maar nooit zonder jou in mijn hart...Mis je, maatje 

Dag mijn lieve jongen,

Deze week hier vakantie van de scholen. Gisteren dus niet naar Meppel geweest.
Moet er wel erg aan wennen dat ik eigenlijk voor altijd vakantie heb.
Daar dromen veel mensen van, maar moet bij mij nog komen.
Vandaag is Dity jarig. Daar gaan ma en ik straks naartoe.
Fijn te lezen dat je bij Wilma en Anjo nog altijd warm plekje inneemt. Dat wisten we wel natuurlijk, maar als ik dan lees over de verbouwing, snap ik wat ze bedoelen.
Met die verhalen kwam je vroeger thuis en waren we er nauwer bij betrokken.
Ook met Anjo op de 21ste gesproken natuurlijk en toen kwam de verbouwingsklus aan de orde ook. We hebben beloofd om keer te helpen bij Wilma. Zullen we zeker nakomen.
We wachten op signaal.

We komen straks nog even weer bij je. Altijd zo vreemd die gedachte dat jij daar ligt.
Weet natuurlijk dat het zo is, maar wil het niet weten mijn lieve jongen.
Rustplaats wordt het genoemd.
Hopelijk voor jou het geval, maar voor ma en mij altijd plaats van onrust.
Er zijn wel eens mensen die (zich af-)vragen wat we zoeken op de begraafplaats.
Voor mij 1 antwoord: "Alles en niets".
Dan hoop ik dat ze dat kunnen begrijpen of willen begrijpen.
Zit wel veel verschil in.
Het is maar goed dat ik het voor mezelf weet en aan anderen geen verantwoording hoef af te leggen.

Dag mijn lieve jongen. Zoals zo vaak: ik mis je en ik hou van je. Op mijn eigen manier.

Knuffel en kus van ma. 

alweer 21e... denk er nu aan nu ik hier ben.
Ook vandaag toch weer een Maurice-moment. Samen met o.a. Anjo en Ciska klussen in m'n nieuwe huis. En dan kan het niet missen: het gaat ook op enig moment weer over JOU! Hoe we samen, met anderen, bij Anjo toch het nodige geklust hebben. Mooie tijden, ondanks dat het toen voor mij geen leuke maanden waren door omstandigheden. Denk veel aan je als ik in Lochem aan het werk ben. Binnenkort je ouders eens vragen een dagje te helpen. Vinden ze vast heel fijn. Kon jij dat ook nog maar...
Dikke knuf! 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste.
What can I say?

In Lochem laatste vakantiedag en hier laatste schooldag.

Hou van je.
Mis je.

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Fijn dat er inderdaad nog steeds mensen zijn die jouw site hier levendig houden, zoals net door M wordt gezegd.
Ik weet niet zeker of deze M ook de M is die ik vermoed, maar denk het wel, omdat hij zegt dat hij voor zijn opleiding is geslaagd en intussen een auto heeft. Zo fijn te lezen hoe hij nog altijd warme herinneringen aan je ophaalt. Daaruit blijkt gelukkig dat je nog steeds "leeft". Het is inderdaad aangrijpend en herkenbaar als ik de tekst van het liedje lees.
Het eerste couplet komt het dichtste bij me, maar het wachten heeft in de loop van de jaren toch een ander soort gevoel gekregen. De tijd heeft bepaalde gevoelens een andere wending gegeven als ik het woord wachten lees in dit verband.
Natuurlijk wachten we nog altijd op je, maar zo kalm aan is het gewoon wachten tot we elkaar ergens anders zullen weerzien, geworden.Het gevoel van wachten tot je 's avonds zult thuiskomen is heel langzaam aan het veranderen. Het begint, nu ik dit zo schrijf, heel langzaam tot me door te dringen dat het een ander soort wachten is geworden. Wachten en niets meer kunnen verwachten, zo voelt het nu een beetje. De hoop die er jarenlang nog altijd beetje gloorde, is soms heel langzaam overgegaan in een soort berusting of misschien is het woord gewenning beter.Berusten zal ik eigenlijk nooit doen, omdat ik eigenlijk altijd het gevoel van wachten blijf houden.
Wat zo'n woord in zo'n zinnetje niet kan losmaken, toch?
Gelukkig liet je ons niet achter met veel vragen. Alleen de vraag "Waarom" blijft me nog altijd achtervolgen. En waarom jij?
Als ouder kun je nooit berusten in het feit dat je kind zo maar van de aardbodem verdwijnt. Helemaal, omdat je als mens voor ma en mij geen enkele vraag opriep na jouw overlijden.
Natuurlijk wel praktische vragen hoe dit alles heeft kunnen gebeuren etc, maar sommige daarvan zijn achteraf toch enigszins beantwoord.

Merk dat ik helemaal opga in mijn gevoelens en gedachten.
Zal ik mee stoppen.

Ook fijn te lezen van Chantal en haar zoon die naar Gelredome zijn geweest en Angels daar hebben horen meezingen uit duizenden kelen.Zo apart dat dit verhaal zo door kan gaan wat Angels betreft en helemaal met een moeder en een zoon die jou niet persoonlijk hebben gekend, maar toch aanvoelen of hebben begrepen hoe belangrijk dit liedje is geweest in en na jouw leven hier.
Fijn dat Chantal dit ooit een keer kenbaar heeft gemaakt, ook al kennen we haar niet persoonlijk. Ook nu weer dus en nu met haar verhaal over Angels.
Ma en ik putten wat moed uit reacties van mensen in jouw richting.
Ik weet dat er meer mensen zijn die deze site wel eens lezen, maar er niet op reageren.Dat begrijp ik best natuurlijk.
Afgelopen zaterdag waren ma en ik ook even op het voetbalveld en kwamen we aan de praat met een vrouw die we van het voetballen kennen. Op een gegeven ogenblik kwamen we aan de praat hoe het gaat enz. Zij had in haar leven ook al de nodige klappen gehad, maar het gesprek kwam ook op jou en toen vertelde ze ook dat ze af en toe deze site bezocht en ze een beetje aanvoelt hoe het kan voelen hoe ouders hun kind missen en "wachten" tot...
Inderdaad wachten tot wat?
Die vraag laten we nu maar even rusten mijn lieve jongen.

Ik moet weer overgaan tot de orde van de dag, zoals ze dat altijd mooi kunnen zeggen en ik weet dat ook wel.
Behalve op jou wacht ik nog op...
Jij weet wat ik bedoel.
Waarom zijn sommige dingen in het leven toch zo moeilijk, terwijl het toch stuk beter en makkelijker kan?

Ben nu elke dag thuis. Is wel wennen.Alleen op dinsdag ga ik nog naar school om mee te doen aan een project. Alleen is het toch anders geworden. Tijden veranderen. Denk in dit geval aan je sms'jes.
Life goes on my dear.
Miss you, forever.

Kus en knuffel van ma. 

Lieve meneer Kip,

Al weer een poosje niet langs geweest.. Wil je laten weten dat ik geslaagd ben voor mijn opleiding en ook een baan heb gekregen. Ik ben nu begeleider van sglvg'ers. Zwaar maar leuk werk.

Afgelopen dinsdag heb ik een auto ongeluk gehad. Ik moest aan u denken en bedenk maar weer hoe een ongeluk in een klein hoekje zit..

Soms komt u gewoon ineens voorbij, en schrijf ik een verhaaltje. Ik vind het mooi om te zien hoe het hier zo levendig wordt gehouden en hoeveel mensen u eigenlijk nog steeds bezoeken.

Uit het zicht, maar niet uit het hart..

Ik luister nueen liedje wat niet echt geheel op u slaat, maar gedeeltes wel denk ik voor uw ouders. :

Alle weken, denk ik aan je..
Elke avond, elke nacht..
Elke morgen als ik opsta,
En als ik toch maar weer naar bed ga..
Denk ik aan je en ik wacht..

Ik kan niet slapen,
Zonder te dromen..
Maar al mijn dromen,
Die nam je mee..
En zonder mij iets uit te leggen,
Liet jij me achter..
Met teveel vragen..
Hier heel alleen..


Dag lieve Maurice.. 

Gisterenavond, voor het eerst met mijn zoon van 11 naar een concert van Nick en Simon in het Gelredome. Vlak voor het concert begint: Angels.
30 duizend mensen zongen mee, ik keek naar mijn zoon, dacht aan u en uw vrouw en moest huilen.
Warme groet,
Chantal 

Miss you my dear friend... You know why...take care from up there still wish we could talk

Q