Maurice Kip

Dag mijn lieve jongen,

Het is nu zaterdagmiddag, kwart over een.
Zit met mijn laptop op schoot en kijk op jouw site. Wat een verassende boodschap lees ik dan weer van een van je oud-leerlingen. Het is zo fijn te lezen dat ze jou gelukkig ook nog niet vergeten is.

Gisteren een lange dag gehad door een van jouw oude makkers, Arjan, een beetje te helpen bij het uitwerken van zijn scriptie voor het afstuderen. Fijn dat hij het zo ver heeft geschopt Maurice.
Natuurlijk hebben we ook veel over jou gepraat.
Arjan spreekt nog altijd met veel respect en plezier over jou. Ik had tussendoor, van 1 tot 3 uur, ook nog rapportenvergadering, maar hij heeft me even gehaald en gebracht en we zijn tot 8 uur bezig geweest.
Natuurlijk kregen we weer allerlei anekdotes die we nog niet kenden, te horen.

Verhalen over jullie avonturen van de vakantiereisjes met jullie groep naar Duitsland bijvoorbeeld. Was lachen gieren en brullen soms.
Jullie op de motor en Arjan met het busje van zijn vader.
Ook de waarde die jullie hechtten aan het sportleven werd weer uitvoerig besproken.
De sportschool was voor jullie " een way of life" , bleek weer duidelijk.
De zwarte band was echt meerdan een stukje textiel.

Natuurlijk hebben we ons ook weer afgevraagd waarom jij er al zo vroeg " tussenuit piepte" ,
We missen je nog altijd zo. Alles is zo anders geworden nu jij er niet meer bent.
Die conclusie kunnen we rustig weer trekken na weer bepaalde verhalen gehoord te hebben.

Denk op dit moment terug aan de voor ons " oude bekende zaterdagen". Druk, druk , druk!!!
Veel jonge mensen over de vloer. Gauw wat lekkers maken uit de diepvries van ma.
Pizzaatjes , spareribs, noem maar op.

Het is nu zo stil en daarom zo anders.
Nooit meer je spontane, bulderende lach. Van verre al te horen. Bij binnenkomst zat je al op de stoel terwijl de voordeur nog in het slot viel.

Het is nog steeds zaterdagmiddag. Het is nog steeds heel STIL in huis.

Aan die stilte zullen ma en ik nooit wennen Maurice.

Veel liefs van ons en van het kleine " sterretje".

Kus van van ma voor haar " Jan Lawaai". 

Wat bijzonder.. 7 jaar geleden en nog zijn er zoveel mensen die hun gevoelens in dit register uiten. Verdriet, mooie herinneringen, verhalen over het heden, van alles kom ik tegen.

Ook ik vergeet je niet. Ik denk regelmatig aan je. Aan je prachtige persoonlijkheid en aan de leuke lessen. En ook ik mis je nog steeds!

Desiré 

Dag mijn lieve jongen,

Zit met ma in de huiskamer nu. We hebben pas gegeten. Ma kijkt tv en ik wil gewoon maar even tegen jou praten.

Afgelopen week is Marjan nog even langs geweest.
Even weer bijgepraat. Marco woont nu definitief in Eindhoven en hun leven is nu ook veranderd.
Klimmen neemt een grote rol in binnen hun leven.
Er is een hoop veranderd in de loop der jaren.
Rick intussen vader geworden en getrouwd.
Vraag me zo vaak af hoe jouw leven zou zijn verlopen als je hier gebleven was. Maar weet natuurlijk ook dat het gewoon een onzinnige gedachte is. De wens is de vader van de gedachte? Laten we het daar maar op houden.

Buiten is het nu echt herfst. Bladeren van de bomen, storm, regen en vroeg donker en het gaat soms tekeer.
In mijn hoofd is het soms net als de herfst mijn lieve jongen. Zeker wat storm en tekeer gaan betreft. En ook vaak donker. Jij weet waardoor dat komt.

Heb je Johannes al ontmoet? Hoop dat hij daar zijn rust vindt.

Ik weet gewoon niet wat te zeggen, maar er is zoveel wat door mijn hoofd gaat.
Hoop maar dat je gedachten kunt lezen.
Een goed verstaander heeft maar half woord nodig toch?

Ik mis je zo verschrikkelijk mijn lieve jongen.
Waarom? Waarom...???

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Zit hier achter mijn pc en denk aan jou. Hoor ma bij de voordeur binnenkomen. Ze is weer naar jou op de begraafplaats geweest. Elke zaterdagmorgen maakt ze je graf schoon naast haar dagelijkse bezoekjes aan jou. Ze mist je als geen ander mijn jongen.
Weet je ook wel.

Gisteren was de crematie van Johannes. Was voor ons ook niet zo makkelijk. Dingen gaan altijd anders dan je denkt of hoopt. Fokke zal zijn adresje in assen erg missen.
Ik hoop dat je hem "daarboven" al hebt gezien. Mocht je daar wegwijs moeten worden gemaakt, dan zul je hem vast ook wel hebben opgevangen.

Vrijdagmorhen zijn Hendrik en Cissy bij ons wezen koffiedrinken. Ook jij werd natuurlijk weer genoemd en sommige anenecdotes zijn voor ons ook weer nieuw en doen ons als ouder goed.

De herfstvakantie is al weer voorbij hier. De dagen worden al weer korter. Zeker als morgen de zomertijd weer afloopt.
Is alles nog weer vroeger donker.
En het voelt voor ons zo "donker" Maurice. Jij weet waarom. Hoef ik jou niet te vertellen.

Veel liefs van mij en de "kleine ster".
Dikke kus van ma. 

Miss you all much . 

natuurlijk nooit vergeten!!
Kom net terug van 'n paar dagen München, leuke stad.
Nu weer thuis en "even bij jou langs"... Ook vandaag! 

Mooi om te lezen dat je nooit vergeten word en hoeveel indruk je nog steeds maakt.
Wat ik nog herinner in de klas als de dag van gister...

Het zingen van liedjes van Robbie Williams, en wie zong het hardst mee?

Dat je een keer boos werd en hard met je koffer op tafel sloeg waardoor de tafel door midden brak (ja iedereen moest lachen natuurlijk)

Dat je op de stoel ging staan, waardoor ik dacht: hij is daar véél te zwaar voor.

En dat alles, maar dan ook alles Engeland uitstraalde in uw lokaal.

Dat je naar mij toe kwam en fluisterde: Heb jij verkering met ... ? waardoor ik hard moest blozen.

Liefs. 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21 ste.
Ben nu op school en denk aan je. Doe ik zo vaak. Je bent nooit uit mijn gedachten.

Veel liefs en kus van ma 

Dag mijn lieve jongen,

Ik had niet verwacht dat er hier na de 21ste september zoveel reacties zouden staan.

Twee oud- leerlingen,Mustafa en Marco, je collega-vriendin of vriendin-collega(?)Wilma, je studievriendin Chantal en dan een oud-buurmeisje van jaren geleden.

Bij het lezen van al die berichten raak je als ouders ontzettend ontroerd.
Iedereen heeft jou op haar of zijn eigen wijze meegemaakt en beschrijft dit zo mooi.
Zo fijn dat ze jou nu na ruim zes jaar nog niet vergeten zijn. Dat blijkt wel uit hun verhalen.
Fijn helemaal,omdat ze de moeite nemen hun gevoelens, herinneringen of gedachten hier neer te zetten.Voor ons blijf je dan "helemaal leven".

Wat ook verrassend is de boodschap van Lilian Timmer.
Wel raar om inderdaad jou op deze plaats terug te vinden.
Natuurlijk kennen wij haar ook nog als kind, samen met haar broertje Engel Jan.
Was voor jullie als kind zo'n leuke tijd. Dat blijkt ook wel uit de manier waarop ze hier over deze periode spreekt. Ook de vader en moeder van de "Timmertjes" vond jij altijd leuk.

Ontzettend fijn dat alle vijf hier de moeite hebben genomen om hier hun berichtjes te plaatsen.

Ik weet dat deze site voor jou is bedoeld, maar ik wil deze mensen namens jou hartelijk bedanken voor hun reactie.

Als ouders is het in elk geval een steun in de rug.

We missen je nog elke dag mijn lieve jongen.

Altijd nog in ons hoofd: "Waarom, waarom JIJ??"

Kus van ma en ons "kleine ventje". 

Dag familie Kip,

Met stomheid geslagen bekijk ik deze pagina...

Vanmiddag schoot me zomaar, zonder enige aanleiding, een foto van Maurice en mij te binnen, genomen op een veldje in de straat waar we tijdens onze kindertijd woonden. We waren samen een iglo in de sneeuw aan het bouwen. Allebei een dikke winterjas, regenbroek en laarzen aan. Ik kan me nog herinneren dat ik vreselijk de slappe lach had om zijn kolderieke bui en op de foto is dat ook duidelijk terug te zien. We waren ongeveer 9 of 10 jaar oud... Direct daarna schoot me jullie familienaam weer te binnen. Ik besloot Maurice direct op internet op te zoeken, benieuwd hoe het hem de laatste jaren vergaan was. Wellicht vragen of hij de herinnering van die iglo in de sneeuw ook nog had. Dan is dit niet de pagina waar je verwacht uit te komen...

Wat verschrikkelijk! Ook al is het al een tijd geleden, toch wil ik jullie sterkte wensen met dit immense verdriet!

Hartelijke groet,

Lilian Timmer
Buurkind op de Eisenhowerlaan in Staphorst 

Beste familie Kip,

Nog steeds lees ik het register ter nagedachtenis van uw zoon en nog steeds lees ik het enorme verdriet en gemis in de berichten van u (en uw vrouw). Zoveel liefde en zoveel respect, ieder kind zou willen dat hij dit zou krijgen, bij leven en bij dood. Uw verdriet kan niemand wegnemen, het gemis zal altijd blijven, maar uw zoon heeft een diepe indruk achtergelaten bij heel veel mensen, ik hoop dat u dat een klein beetje troost geeft. Heel veel sterkte voor nu en in de toekomst,
warme groet,
Chantal 

Hey maurice,

vaak moet ik nog denken aan de keer dat jij mij de les uitstuurde. het was engels uurtje bij jou. jij stelde de vraag:
what did you eat last night?
ik antwoorde eerlijk met:
chicken tonight sir.

waarop jij kwaad reageerde en mij eruit stuurde. kan nog vaak lachen om deze les en zal 'm daarom niet snel vergeten. maurice, het gaat je goed.

Groet Marco 

Alweer jarig... al voor de 7e keer zonder jou... maar, het was ALWEER een mooie stralende dag! Dankjewel

Dikke knuf 

Lieve Maurice,

Weer een tijdje niets van me laten horen. Zit nu in mijn examen jaar en loop nu stage in groep 6. Het gaat er wild aan toe, maar dat is een goede ervaring, zoals je altijd zei "je leert het door het te ervaren en niet door alleen in boeken te lezen". Als ik even weer terug lees wat voor lieve dingen je vader allemaal zegt en ook de anderen dan springen de tranen weer in mijn ogen van verdriet, maar ook van blijdschap dat veel mensen jouw een warm plekje hebben gegeven in hun hart.

Lieve Maurice, zoveel gevoelens, zoveel vragen, waarom waarom waarom? Ik stop nu maar, want het word veels te emotioneel.

In gedachten leef je nog altijd voor me als mijn 1ste mentor van het klas V1B.

Groetjes, Mustafa 

Dag mijn lieve jongen,

Vandaag weer de 21ste.
Altijd speciale dag.
Anjo had al heel wat pogingen ondernomen om ons te bereiken, maar uiteindelijk lukte het, omdat we vanuit Wapenveld weer terug waren.

We hebben elkaar weer de nodige gegevens uitgewisseld. Wat een geweldige vrouw Maurice. Elke 21 ste spreken we haar. Nooit slaat ze over. Fijn dat ze zich gelukkig voelen in hun nieuwe huis. Jouw buxus meegenomen.
Zegt veel over jullie relatie.

We missen je iedere dag mijn jongen. Altijd in ons hart.

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Ben hier al even niet meer geweest. Als morgen voorbij is, ben ik al weer drie weken naar school geweest. Alles draait al weer op volle toeren.

Mis je enorm mis. Denk dat je wel weet waarom. Goed verstaander heeft maar half woord nodig. Gold zeker voor jou.

Gisteren was mijn vader jarig. Hij al 49 jaar overleden. Hij zou 92 zijn geworden. Hij is allanger dood dan hij geleefd heeft. Raar toch?
Volgende week is oma Kip jarig. Hoop dat haar graf dan eindelijk klaar is. Ze hebben het in ieder geval beloofd.Zou ook 92 geworden zijn.

Zoals we er hierover denken, moet je haar ook wel hebben ontmoet. Geeft ons in ieder geval wat troost mijn jongen.

Vandaag is Marjan en haar moeder met ma naar Fokke.
Ze zijn nu net weer op terugweg en Fokke vertelde dat ze het heel fijn hadden gehad.
Ze zijn naar Kees en Frans geweest, maar die heb jij niet persoonlijk gekend.

Zou zoveel willen zeggen mijn jongen, maar laat het hierbij.

Kus van ma. 

Dag mijn lieve jongen,

Gisteren is je grote vriend Anton Geesink overleden. Zag vandaag een foto van hem in de krant. Hij in zijn judopak.
Dacht natuurlijk direct aan jou. Je was ook zo'n grote "beer" in je judopak.
De zwarte band was je alles. Moest voor alles wijken. Was jou nog dierbaarder dan je schooldiploma. Ik als ouder begreep dat toen nooit natuurlijk, maar achteraf, toen je er niet meer was, zoveel te meer. De zwarte band symboliseert nu nog altijd je graf. Past helemaal bij jou toch?

Vandaag is Fokke jarig. Morgen viert hij zijn verjaardag. We zullen jou ook erg missen mijn jongen. Je weet waarom.
Waarom moet het leven soms zo moeilijk zijn?

Zit beetje in een dip. Dat merk je. Je weet ook waarom.

Kus van ma. 

"KOM TERUG"
ALS IK DIE WOORDEN EENS ZO ZACHT KON ZEGGEN
DAT NIEMAND ZE KON HOREN,
DAT NIEMAND ZELFS KON DENKEN
DAT IK ZE DACHT...
EN ALS IEMAND DAN TERUG ZOU ZEGGEN
OF DESNOODS ALLEEN MAAR TERUG ZOU DENKEN,
OP EEN OCHTEND:
"JA" 

Dag lieve jongen,

Vandaag al weer de 21ste. De tijd vliegt voorbij. Maar wat is tijd? heb me dit hier al zo vaak afgevraagd bij jou.

Ma komt nu weer thuis bij jou vandaan.Elke zaterdag komt ze je graf schoonmaken en de bloemen weer verzorgen.
Daarnaast laat ze geen dag voorbijgaan om je te bezoeken ook. Dat weet je ook wel.

Leuk om het vorig verhaal van Wilma over Liset te lezen.
Geeft ons als ouders toch weer beetje het gevoel dat je niet voor niets hebt geleefd.
Maar ja, als ouders hadden we je liever nog gehad natuurlijk.

Het leven is niet altijd makkelijk Maurice.
Je weet ook waarom wij wij niet lekker in ons vel zitten.
Kon je ons ook maar een beetje steunen. We missen je ook op dit punt zo.

Dag mijn lieve jongen,

Kus van ma. 

Hé kanjer,

Vandaag zomaar ineens naast je knip-oog vriendinnetje Liset in de trein.
Heel gezellig gekletst, ook over jou.
Welke indruk je op haar maakte, hoe een scherpe blik je had voor leerlingen die "even niet zo lekker zaten" en ook jouw uitvaart, de muziek...
Alle indrukken: ONUITWISBAAR uit ons geheugen...bijzonder!
Jammer dat je er niet bij was: dagje Amsterdam, varen met collega's. Leuk einde van de vakantie..
Initiatief van je collega Peter Schut, samen met een geslaagde leerling die aan de Amsterdamse gracht woont! Wat een heerlijk dagje! En je was er tòch wel bij bedenk ik me nu weer! In onze verhalen en gedachten.

Knuf van de juf

Wilma