Maurice Kip
12 juli 1975 - 21 mei 2004
NON SCOLAE SED VITAE DISCIMUS
Maurice Kip was als docent Engels werkzaam op het van Lutterveltplein en was op het Staring College een bekend en geliefd persoon die op geheel eigen wijze met leerlingen en docenten omging.
Dag mijn lieve jongen.
Vandaag is het 14 september. Het is de verjaardag van mijn vader. Ik realiseer me dat hij 99 jaar zou zijn geworden. Hij werd slechts 42 jaar en dus hij al langer overleden dan hij heeft geleefd. Ik weet nog dat ik toen zelf 14 was en dat de mensen zeiden hoe erg het was en helemaal bij zo'n jonge man. Als jongen van 14 voelde ik dat toen heel anders. Nu ik er weer over nadenk, weet ik dat jij nu ook 42 jaar zou zijn geweest als je nog geleefd had. Voor mij zou het nu ook nog jong zijn geweest zoals de mensen toen zeiden.
Dit wilde ik gewoon even aan je kwijt Maurice. Het speelt de hele middag al door mijn hoofd.
En ben jij een soort klankbord voor me. Ik vind het nog altijd jammer dat mijn vader zijn kleinkinderen nooit heeft gekend en ik vind het ook heel jammer dat jij en je broer deze opa nooit gekend hebben. Hij was voor mij een geweldige vader aan wie ik nog altijd met liefde en respect terugdenk. Net als aan jou natuurlijk.
Mocht je hem "daarboven"hebben leren kennen, dan begrijp je vast wat ik bedoel en dan weet ik ook wel dat jullie samen hebben gelachen.
Liefs en kus van ma.
Vandaag is het 14 september. Het is de verjaardag van mijn vader. Ik realiseer me dat hij 99 jaar zou zijn geworden. Hij werd slechts 42 jaar en dus hij al langer overleden dan hij heeft geleefd. Ik weet nog dat ik toen zelf 14 was en dat de mensen zeiden hoe erg het was en helemaal bij zo'n jonge man. Als jongen van 14 voelde ik dat toen heel anders. Nu ik er weer over nadenk, weet ik dat jij nu ook 42 jaar zou zijn geweest als je nog geleefd had. Voor mij zou het nu ook nog jong zijn geweest zoals de mensen toen zeiden.
Dit wilde ik gewoon even aan je kwijt Maurice. Het speelt de hele middag al door mijn hoofd.
En ben jij een soort klankbord voor me. Ik vind het nog altijd jammer dat mijn vader zijn kleinkinderen nooit heeft gekend en ik vind het ook heel jammer dat jij en je broer deze opa nooit gekend hebben. Hij was voor mij een geweldige vader aan wie ik nog altijd met liefde en respect terugdenk. Net als aan jou natuurlijk.
Mocht je hem "daarboven"hebben leren kennen, dan begrijp je vast wat ik bedoel en dan weet ik ook wel dat jullie samen hebben gelachen.
Liefs en kus van ma.
Op 14 september 2017
om 21:52 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 21:52 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag Maurice,
Waarom weet ik niet, maar ik las nog weer even over wat ik allemaal gezegd had hiervoor. Zo lees ik tot mijn verbazing dat ik heb geschreven: zware band in plaats van zwarte band.
Omdat ik weet hoe belangrijk deze band en sport voor jou waren, corrigeer ik het maar op deze manier. Kan het je goedkeuring wegdragen? Vast wel.
Dag mijn lieve jongen.
Waarom weet ik niet, maar ik las nog weer even over wat ik allemaal gezegd had hiervoor. Zo lees ik tot mijn verbazing dat ik heb geschreven: zware band in plaats van zwarte band.
Omdat ik weet hoe belangrijk deze band en sport voor jou waren, corrigeer ik het maar op deze manier. Kan het je goedkeuring wegdragen? Vast wel.
Dag mijn lieve jongen.
Op 21 augustus 2017
om 14:39 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 14:39 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Het is al weer een 21ste. Ik zie nu ook dat het al weer een maand geleden is dat ik hier iets aan je heb geschreven. Je weet dat dit niet betekent dat we niet aan je denken, maar om alles te vertellen hier zou niet goed zijn. We hebben het zeker ook druk met andere dingen. Ma en ik proberen te genieten van de activiteiten die ze bij onze voetbalclub ontplooien. In dit geval gaat het weer om de training en de voetbalwedstrijden van het eerste team die aan de competitie voorafgaan. Afgelopen zaterdag gingen we daarvoor zelfs al naar Den Bosch. We gaan dan met de supportersbus mee. Ik weet natuurlijk dat jijzelf weinig of niets met voetbal had, maar ma en ik weten dat je ons dit plezier graag gunt. Ik vraag me wel eens af hoe het kan dat jij niets met voetbal had, omdat ma en ik er wel gek op zijn. Jouw zware band vond je veel leuker en mooier dan het voetballen. Daar stopte jij je vrije tijd veel liever in. Samen met je twee andere vrienden en niet te vergeten je vriendin.
Theo, de vader van Marjan, is overleden Maurice. Ik hoop dat je hem hebt kunnen "begroeten". Natuurlijk weet ik ook niet hoe ik me dit moet voorstellen, maar het geeft me wat "houvast" met betrekking tot jou. Deze vorm van "houvast" geeft me ook de kracht om jou te berichten over dingen die met jou of ons te maken hebben. Er is wel eens iemand geweest die me vroeg of ik geloofde dat jij dit ook werkelijk zou lezen. Je snapt dat ik hier natuurlijk geen antwoord op kan geven, maar het is voor mij in ieder geval een manier om mezelf het gevoel te geven dat je nog altijd bij me bent, dat je er nog steeds bijhoort en het mij die "houvast"geeft die ik graag wil zodat ik je niet "kwijt" ben. Morgen wordt Theo gecremeerd. Het was voor ons altijd een heel aardige man en ik weet dat jij hem als mens ook altijd aardig vond en hem hebt gerespecteerd. Als hij "daar" bij jou komt of is, vang hem daar maar op. Dat zal Marjan zeker erg waarderen.
Ik ga nu met ma even naar jou toe in Meppel. Het water voor de bloemen verversen en alles weer wat netjes maken. Je weet dat ma dit graag voor je doet en het haar enige manier is om nog zoveel mogelijk voor je te betekenen.
Liefs, knuffel en kus van ma.
Het is al weer een 21ste. Ik zie nu ook dat het al weer een maand geleden is dat ik hier iets aan je heb geschreven. Je weet dat dit niet betekent dat we niet aan je denken, maar om alles te vertellen hier zou niet goed zijn. We hebben het zeker ook druk met andere dingen. Ma en ik proberen te genieten van de activiteiten die ze bij onze voetbalclub ontplooien. In dit geval gaat het weer om de training en de voetbalwedstrijden van het eerste team die aan de competitie voorafgaan. Afgelopen zaterdag gingen we daarvoor zelfs al naar Den Bosch. We gaan dan met de supportersbus mee. Ik weet natuurlijk dat jijzelf weinig of niets met voetbal had, maar ma en ik weten dat je ons dit plezier graag gunt. Ik vraag me wel eens af hoe het kan dat jij niets met voetbal had, omdat ma en ik er wel gek op zijn. Jouw zware band vond je veel leuker en mooier dan het voetballen. Daar stopte jij je vrije tijd veel liever in. Samen met je twee andere vrienden en niet te vergeten je vriendin.
Theo, de vader van Marjan, is overleden Maurice. Ik hoop dat je hem hebt kunnen "begroeten". Natuurlijk weet ik ook niet hoe ik me dit moet voorstellen, maar het geeft me wat "houvast" met betrekking tot jou. Deze vorm van "houvast" geeft me ook de kracht om jou te berichten over dingen die met jou of ons te maken hebben. Er is wel eens iemand geweest die me vroeg of ik geloofde dat jij dit ook werkelijk zou lezen. Je snapt dat ik hier natuurlijk geen antwoord op kan geven, maar het is voor mij in ieder geval een manier om mezelf het gevoel te geven dat je nog altijd bij me bent, dat je er nog steeds bijhoort en het mij die "houvast"geeft die ik graag wil zodat ik je niet "kwijt" ben. Morgen wordt Theo gecremeerd. Het was voor ons altijd een heel aardige man en ik weet dat jij hem als mens ook altijd aardig vond en hem hebt gerespecteerd. Als hij "daar" bij jou komt of is, vang hem daar maar op. Dat zal Marjan zeker erg waarderen.
Ik ga nu met ma even naar jou toe in Meppel. Het water voor de bloemen verversen en alles weer wat netjes maken. Je weet dat ma dit graag voor je doet en het haar enige manier is om nog zoveel mogelijk voor je te betekenen.
Liefs, knuffel en kus van ma.
Op 21 augustus 2017
om 14:33 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 14:33 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag weer de 21ste en dus even klein berichtje hier plaatsen, dacht ik bij mezelf. Ik had wat opmerkingen willen maken over verschillende dingen die te maken hebben met de gezondheid van mensen, maar ik werd ontzettend geraakt door het het berichtje van Robbert dat hij aan jou schreef. Natuurlijk denk je als ouders ook: "Waarom worden mooie bloemen het eerst geplukt?" Je weet dat de "waaromvraag" in mijn leven nog altijd de belangrijkste vraag is en dat vooral in betrekking tot jou. Natuurlijk weet ik wel dat er meerdere mensen mij kennen als de man met zijn "wie, wat, welke, waarom, hoe en waardoor"-vragen. Dat heeft vooral te maken met het vak dat we uitvoerden, maar ook best wel vanwege belangstelling voor personen of zaken. Maar in dit geval zal de "waarom-vraag" mij mijn hele leven achtervolgen.
Dit werd versterkt bij het lezen van het bericht van Robbert. Herinneringen die al weer een beetje vervaagd waren, komen opeens weer boven. Ik kijk nu even stilletjes naar de softbalknuppel die ma hier in de kamer heeft neergezet. Het is niet alleen "Henry" voor veel van je oud-leerlingen, maar zeker ook een symbool voor de liefde die je voor softbal had. Dat deed je graag met je leerlingen op school. Je zwarte band voor judo was voor jou persoonlijk het belangrijkste.
Als ouders is het ontzettend fijn te lezen dat iemand over jou zegt dat je "nog steeds geliefd bent op het Staring College", maar het allermooiste om te lezen voor ma en mij is dat Robbert over jou zegt dat je voor hem "14/15 geleden de meest populaire leraar in Achterhoek en omgeving" was. Ik denk nu vooral aan de leuke gesprekken die we samen wel eens voerden over de manier waarop je het leraarschap kon invullen. Dat jouw manier goed heeft uitgewerkt, blijkt wel uit het geweldige compliment dat Robbert je heeft gegeven. Natuurlijk besef ik dat woorden als van hem bij ons veel zwaarder zullen wegen dan in andere situaties en bij andere mensen, maar het maakt onze dag weer helemaal goed.
Ik had niet gedacht dat mijn berichtje van vandaag deze wending zou krijgen.
Knuffel en kus van ma.
Vandaag weer de 21ste en dus even klein berichtje hier plaatsen, dacht ik bij mezelf. Ik had wat opmerkingen willen maken over verschillende dingen die te maken hebben met de gezondheid van mensen, maar ik werd ontzettend geraakt door het het berichtje van Robbert dat hij aan jou schreef. Natuurlijk denk je als ouders ook: "Waarom worden mooie bloemen het eerst geplukt?" Je weet dat de "waaromvraag" in mijn leven nog altijd de belangrijkste vraag is en dat vooral in betrekking tot jou. Natuurlijk weet ik wel dat er meerdere mensen mij kennen als de man met zijn "wie, wat, welke, waarom, hoe en waardoor"-vragen. Dat heeft vooral te maken met het vak dat we uitvoerden, maar ook best wel vanwege belangstelling voor personen of zaken. Maar in dit geval zal de "waarom-vraag" mij mijn hele leven achtervolgen.
Dit werd versterkt bij het lezen van het bericht van Robbert. Herinneringen die al weer een beetje vervaagd waren, komen opeens weer boven. Ik kijk nu even stilletjes naar de softbalknuppel die ma hier in de kamer heeft neergezet. Het is niet alleen "Henry" voor veel van je oud-leerlingen, maar zeker ook een symbool voor de liefde die je voor softbal had. Dat deed je graag met je leerlingen op school. Je zwarte band voor judo was voor jou persoonlijk het belangrijkste.
Als ouders is het ontzettend fijn te lezen dat iemand over jou zegt dat je "nog steeds geliefd bent op het Staring College", maar het allermooiste om te lezen voor ma en mij is dat Robbert over jou zegt dat je voor hem "14/15 geleden de meest populaire leraar in Achterhoek en omgeving" was. Ik denk nu vooral aan de leuke gesprekken die we samen wel eens voerden over de manier waarop je het leraarschap kon invullen. Dat jouw manier goed heeft uitgewerkt, blijkt wel uit het geweldige compliment dat Robbert je heeft gegeven. Natuurlijk besef ik dat woorden als van hem bij ons veel zwaarder zullen wegen dan in andere situaties en bij andere mensen, maar het maakt onze dag weer helemaal goed.
Ik had niet gedacht dat mijn berichtje van vandaag deze wending zou krijgen.
Knuffel en kus van ma.
Op 21 juli 2017
om 13:24 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 13:24 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag Maurice,
Alweer zoveel jaren geleden dat ik op die middag het fatale nieuws te horen kreeg. Het was een ongeluk, een ongelukkig ongeval, een tragisch gebeurtenis. Deze week werd ik weer herinnerd door de tragische gebeurtenis van een speler van ajax ( die in 2004 amper 7 jaar oud was), hoe oneerlijk het leven kan zijn. Waarom juist die lieve, jonge, barmhartige, leuke mensen worden weggegerukt uit het leven is niet te begrijpen en niet te verklaren. Ik had je graag nu 13 jaar laten nog even de hand geschud, oude herinneringen opgehaald over de softbal avonturen, werkweken en zoveel meer. Ik, getrouwd inmiddels woonachtig in Loosdrecht, jij misschien ook wel getrouwd, nog steeds geliefd op het Staring College en net als 14/15 jaar geleden de meest populaire leraar in Achterhoek en omstreken. Ik heb bewondering voor je vader die je bijna elke dag nog update over de laatste nieuwtjes. Ik weet zeker dat je er iets van mee krijgt.
Rust zacht
Gr Robbert
Alweer zoveel jaren geleden dat ik op die middag het fatale nieuws te horen kreeg. Het was een ongeluk, een ongelukkig ongeval, een tragisch gebeurtenis. Deze week werd ik weer herinnerd door de tragische gebeurtenis van een speler van ajax ( die in 2004 amper 7 jaar oud was), hoe oneerlijk het leven kan zijn. Waarom juist die lieve, jonge, barmhartige, leuke mensen worden weggegerukt uit het leven is niet te begrijpen en niet te verklaren. Ik had je graag nu 13 jaar laten nog even de hand geschud, oude herinneringen opgehaald over de softbal avonturen, werkweken en zoveel meer. Ik, getrouwd inmiddels woonachtig in Loosdrecht, jij misschien ook wel getrouwd, nog steeds geliefd op het Staring College en net als 14/15 jaar geleden de meest populaire leraar in Achterhoek en omstreken. Ik heb bewondering voor je vader die je bijna elke dag nog update over de laatste nieuwtjes. Ik weet zeker dat je er iets van mee krijgt.
Rust zacht
Gr Robbert
Op 17 juli 2017
om 10:24 getekend door:
R.o.b.b.e.r.t. .V.r.u.g.t.e.v.e.e.n.
Dit is niet ok
om 10:24 getekend door:
R.o.b.b.e.r.t. .V.r.u.g.t.e.v.e.e.n.
Dag mijn lieve jongen,
Het is nu zaterdagavond en ik kijk weer even hier. Ik heb intussen gemerkt dat jouw naam ook op Facebook de ronde heeft gedaan. Ik heb het al vaker tegen je gezegd dat er op het gebied van de sociale media heel veel is veranderd. Ik denk dat het begrip "social media" niet eens genoemd werd toen jij er nog was. Van Facebook had niemand nog gehoord, maar het was fijn te horen dat jouw naam daar op positieve manier werd genoemd en ook de daarbij behorende reacties van mensen die jou allemaal op hun eigen wijze hebben meegemaakt.
Van Jouk en Trees kregen we ook een kaart met de tekst die hieronder staat. Toen ik dat las, was het ineens weer heel herkenbaar. Deze zinnetjes geven de kern van onze gevoelens als ouders op de juiste wijze aan.
Ik geef je van ma een dikke knuffel en kus.
Dag Maurice.
Het is nu zaterdagavond en ik kijk weer even hier. Ik heb intussen gemerkt dat jouw naam ook op Facebook de ronde heeft gedaan. Ik heb het al vaker tegen je gezegd dat er op het gebied van de sociale media heel veel is veranderd. Ik denk dat het begrip "social media" niet eens genoemd werd toen jij er nog was. Van Facebook had niemand nog gehoord, maar het was fijn te horen dat jouw naam daar op positieve manier werd genoemd en ook de daarbij behorende reacties van mensen die jou allemaal op hun eigen wijze hebben meegemaakt.
Van Jouk en Trees kregen we ook een kaart met de tekst die hieronder staat. Toen ik dat las, was het ineens weer heel herkenbaar. Deze zinnetjes geven de kern van onze gevoelens als ouders op de juiste wijze aan.
Ik geef je van ma een dikke knuffel en kus.
Dag Maurice.
Op 15 juli 2017
om 21:16 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 21:16 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Rouwen is alsof je
twee levens leidt.
In het ene doe je alsof
alles okee is
en in het andere
schreeuwt je hart in
stilte van de pijn.
In gedachten bij jullie.
twee levens leidt.
In het ene doe je alsof
alles okee is
en in het andere
schreeuwt je hart in
stilte van de pijn.
In gedachten bij jullie.
Op 12 juli 2017
om 21:49 getekend door:
T.r.e.e.s. .e.n. .J.o.u.k.
Dit is niet ok
om 21:49 getekend door:
T.r.e.e.s. .e.n. .J.o.u.k.
Dag mijn lieve jongen,
Tussen de visites door schrijf ik je hier even een berichtje. We hadden vandaag weer veel bezoek die hier zijn geweest, maar ook bij jou hebben ze bloemen gebracht en cadeautjes gebracht. We krijgen vanavond ook nog bezoek en het was fijn om over jou ook nog verhalen te horen.
Knuffel en kus van ma.
Tussen de visites door schrijf ik je hier even een berichtje. We hadden vandaag weer veel bezoek die hier zijn geweest, maar ook bij jou hebben ze bloemen gebracht en cadeautjes gebracht. We krijgen vanavond ook nog bezoek en het was fijn om over jou ook nog verhalen te horen.
Knuffel en kus van ma.
Op 12 juli 2017
om 19:35 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 19:35 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Even hier kijken voor de dag van morgen. Ik weet dat je school in Lochem al vakantie heeft, omdat Midden-Nederland als eerste aan de beurt is dit jaar.Ik werd hevig ontroerd door de beide berichtjes die hieronder staan. Herinneringen komen dan weer boven bij het lezen hiervan. Echt fijn dat mensen je niet vergeten. "Angels"zal zeker voor altijd bij veel mensen met jou verbonden zijn. En als Wilma opeens weer spreekt over de reisjes die je organiseerde, komen ook weer herinneringen boven. Wat haalde je je veel werk en ellende op je nek door zelf busbedrijven te regelen om leerlingen zo goedkoop mogelijk te kunnen laten reizen.Dat je dat niet bij iedereen in dank werd afgenomen, ontdekte je later. Geen oude koeien meer uit de sloot halen, zul je nu wel denken.
Morgen word je 42 jaar. Onvoorstelbaar gewoon. Voor ons zul je altijd 28 blijven. Veel oud-leerlingen van je hebben deze leeftijd nu ook al bereikt.
Het was fijn om van je oud-leerling te horen hoe ze zich herinnert hoe jij op jouw eigen manier door de gangen van de school liep.
Ik zie je nog vaak "wegrijden" op je motor richting Lochem op de morgen van 21 mei 2004. Waarom, waarom, waarom???
Die vraag zal ik mezelf altijd blijven stellen. Het enige zekere is dat ik nooit antwoord zal krijgen op deze vraag.
Dag mijn lieve jongen. Tot morgen.
Kus en knuffel van ma.
Even hier kijken voor de dag van morgen. Ik weet dat je school in Lochem al vakantie heeft, omdat Midden-Nederland als eerste aan de beurt is dit jaar.Ik werd hevig ontroerd door de beide berichtjes die hieronder staan. Herinneringen komen dan weer boven bij het lezen hiervan. Echt fijn dat mensen je niet vergeten. "Angels"zal zeker voor altijd bij veel mensen met jou verbonden zijn. En als Wilma opeens weer spreekt over de reisjes die je organiseerde, komen ook weer herinneringen boven. Wat haalde je je veel werk en ellende op je nek door zelf busbedrijven te regelen om leerlingen zo goedkoop mogelijk te kunnen laten reizen.Dat je dat niet bij iedereen in dank werd afgenomen, ontdekte je later. Geen oude koeien meer uit de sloot halen, zul je nu wel denken.
Morgen word je 42 jaar. Onvoorstelbaar gewoon. Voor ons zul je altijd 28 blijven. Veel oud-leerlingen van je hebben deze leeftijd nu ook al bereikt.
Het was fijn om van je oud-leerling te horen hoe ze zich herinnert hoe jij op jouw eigen manier door de gangen van de school liep.
Ik zie je nog vaak "wegrijden" op je motor richting Lochem op de morgen van 21 mei 2004. Waarom, waarom, waarom???
Die vraag zal ik mezelf altijd blijven stellen. Het enige zekere is dat ik nooit antwoord zal krijgen op deze vraag.
Dag mijn lieve jongen. Tot morgen.
Kus en knuffel van ma.
Op 11 juli 2017
om 13:56 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 13:56 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Vandaag is het 16 jaar geleden dat Herman Brood uit het leven sprong. Ik weet die dag me nog wel te herinneren: we zaten in de bus naar huis vanuit volgens mij Hellendoorn. De KIPTRIP: een dagje pretpark met ontzettend veel leerlingen, onder aanvoering van jou.
De dag erna, 12 juli, was jouw verjaardag. Maar helaas vieren we die ook al 13 jaar niet meer zoals we dat zouden willen. Natuurlijk denken ontzettend veel mensen op 12 juli aan jou en aan je ouders en broer. Dat "denken aan" stopt NOOIT!
Eigenlijk is het al vakantie, maar ik ben nog wat op school aan het werk en als ik over mijn schouder kijk, hangt daar de tekst van Angels op een groot bord, blauw met gouden letters en onderaan foto's van jou met o.a. Jan. Hoe zou het er nu allemaal uit gezien hebben hier als die ene dag in mei niet het noodlot zou hebben toegeslagen...
Always and forever in our hearts...
De dag erna, 12 juli, was jouw verjaardag. Maar helaas vieren we die ook al 13 jaar niet meer zoals we dat zouden willen. Natuurlijk denken ontzettend veel mensen op 12 juli aan jou en aan je ouders en broer. Dat "denken aan" stopt NOOIT!
Eigenlijk is het al vakantie, maar ik ben nog wat op school aan het werk en als ik over mijn schouder kijk, hangt daar de tekst van Angels op een groot bord, blauw met gouden letters en onderaan foto's van jou met o.a. Jan. Hoe zou het er nu allemaal uit gezien hebben hier als die ene dag in mei niet het noodlot zou hebben toegeslagen...
Always and forever in our hearts...
Op 11 juli 2017
om 11:41 getekend door:
w.i.l.m.a.
Dit is niet ok
om 11:41 getekend door:
w.i.l.m.a.
Dag meneer Kip,
Ik heb het boek van Francien gekregen van mijn moeder, omdat ik heel benieuwd was wat ze heeft geschreven over 'mijn oude school',
'kippevel' toen ik wat stukjes over jou las ;)
Wat een indruk maakte jou overlijden op mij en ik vergeet nooit meer hoe je door de gang van de school liep..
Als Robbie op de radio komt met Angels groet ik je toch weer even :)
Liefs.
Ik heb het boek van Francien gekregen van mijn moeder, omdat ik heel benieuwd was wat ze heeft geschreven over 'mijn oude school',
'kippevel' toen ik wat stukjes over jou las ;)
Wat een indruk maakte jou overlijden op mij en ik vergeet nooit meer hoe je door de gang van de school liep..
Als Robbie op de radio komt met Angels groet ik je toch weer even :)
Liefs.
Op 7 juli 2017
om 10:20 getekend door:
O.u.d. .l.e.e.r.l.i.n.g.,.
Dit is niet ok
om 10:20 getekend door:
O.u.d. .l.e.e.r.l.i.n.g.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag weer de 21ste. Al weer een maand verder. Het is prachtig mooi weer en ik zit weer lekker in de tuin met de laptop op schoot. Op Facebook, waarvan jij geen weet hebt gehad, lazen we dat Cisca was geslaagd en de je kleine "meid" Esther haar propedeuse Engels aan Windesheim heeft gehaald. Wat zul je dit laatste leuk vinden. Ik weet ook zeker dat je Cisca ook van harte had gegund. Helaas heb jij haar niet meer persoonlijk meegemaakt, maar over jou heeft ze zeker veel gehoord en wij hebben allemaal het gevoel dat jullie elkaar gewoon goed gekend hebben. Wat kan het toch vreemd lopen allemaal.
Vandaag zullen we bovenstaande nog wel bespreken via de telefoon. Want op dat gebied verzaakt je lieve vriendin nooit.
Ik geef je dikke knuffel en kus van ma.
Vandaag weer de 21ste. Al weer een maand verder. Het is prachtig mooi weer en ik zit weer lekker in de tuin met de laptop op schoot. Op Facebook, waarvan jij geen weet hebt gehad, lazen we dat Cisca was geslaagd en de je kleine "meid" Esther haar propedeuse Engels aan Windesheim heeft gehaald. Wat zul je dit laatste leuk vinden. Ik weet ook zeker dat je Cisca ook van harte had gegund. Helaas heb jij haar niet meer persoonlijk meegemaakt, maar over jou heeft ze zeker veel gehoord en wij hebben allemaal het gevoel dat jullie elkaar gewoon goed gekend hebben. Wat kan het toch vreemd lopen allemaal.
Vandaag zullen we bovenstaande nog wel bespreken via de telefoon. Want op dat gebied verzaakt je lieve vriendin nooit.
Ik geef je dikke knuffel en kus van ma.
Op 21 juni 2017
om 13:54 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 13:54 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag is het een zeer warme zondag.Ik zit hier met de laptop op mijn schoot achter in de tuin. Vandaag zijn we met zijn drieën naar Fokke geweest en we hebben daar ook heerlijk buiten gezeten.We kregen net telefoon van veilige aankomst en dus zijn ma en ik weer gerust. Omdat het zo heet was, hebben we net nog even mooie bloemen gebracht van je oom en daar van de andere bloemen het water ververst. Ook stond er weer een "verrassing"in de vorm van een mooi bloemstukje op je graf. Het was van je collega Jelte en zijn vrouw Gretha uit Deventer. Voor ons erg fijn dat ze jou nog altijd herdenken en je een bloemstukje brengen. En dat na zoveel jaar.
Ik weet zeker dat jij het ook super vindt.
Dat de school in Lochem af en toe nog een rol speelt, bleek vorige week toen we van je vriendin Tineke een mooie kaart kregen met o.a. de mededeling dat zij de tweede correctie moest doen voor het eindexamen Engels van het Staring College.Zij kon het niet laten bij het telefonisch contact dat ze daarbij had om naar jou te vragen. De collega met wie ze sprak kende jou inderdaad en ze hebben het daarbij natuurlijk nog even over jou gehad. Ma en ik waren erg blij met dit kaartje met een mooie foto van haar gezin. Ook viel het woord "Transformers"Dat komt jou natuurlijk wel bekend voor.
Een poosje geleden kreeg ma het volgend berichtje van een goede vriendin. Omdat het zo herkenbaar is, plaats ik het hier.
Geruisloos zweeft de vlinder
Aanwezig in kleuren
Ongrijpbaar, speels en toch dichtbij
Om verder te gaan
Waarheen, waarom
Vlinder,zweef naar het oneindige licht
En dans op de golven
Van de eeuwigheid
Eens zullen we weer bij elkaar zijn.
Liefs, kus en knuffel van ma.
Vandaag is het een zeer warme zondag.Ik zit hier met de laptop op mijn schoot achter in de tuin. Vandaag zijn we met zijn drieën naar Fokke geweest en we hebben daar ook heerlijk buiten gezeten.We kregen net telefoon van veilige aankomst en dus zijn ma en ik weer gerust. Omdat het zo heet was, hebben we net nog even mooie bloemen gebracht van je oom en daar van de andere bloemen het water ververst. Ook stond er weer een "verrassing"in de vorm van een mooi bloemstukje op je graf. Het was van je collega Jelte en zijn vrouw Gretha uit Deventer. Voor ons erg fijn dat ze jou nog altijd herdenken en je een bloemstukje brengen. En dat na zoveel jaar.
Ik weet zeker dat jij het ook super vindt.
Dat de school in Lochem af en toe nog een rol speelt, bleek vorige week toen we van je vriendin Tineke een mooie kaart kregen met o.a. de mededeling dat zij de tweede correctie moest doen voor het eindexamen Engels van het Staring College.Zij kon het niet laten bij het telefonisch contact dat ze daarbij had om naar jou te vragen. De collega met wie ze sprak kende jou inderdaad en ze hebben het daarbij natuurlijk nog even over jou gehad. Ma en ik waren erg blij met dit kaartje met een mooie foto van haar gezin. Ook viel het woord "Transformers"Dat komt jou natuurlijk wel bekend voor.
Een poosje geleden kreeg ma het volgend berichtje van een goede vriendin. Omdat het zo herkenbaar is, plaats ik het hier.
Geruisloos zweeft de vlinder
Aanwezig in kleuren
Ongrijpbaar, speels en toch dichtbij
Om verder te gaan
Waarheen, waarom
Vlinder,zweef naar het oneindige licht
En dans op de golven
Van de eeuwigheid
Eens zullen we weer bij elkaar zijn.
Liefs, kus en knuffel van ma.
Op 18 juni 2017
om 21:38 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 21:38 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vandaag is het weer een zeer speciale dag. Vrijdag na Hemelvaart dus.Dat voelt voor ons nog altijd heel speciaal.Het is ook precies 13 jaar geleden dat je begraven bent en ook vandaag is het warm weer. Dat was toen ook op de dag van je begrafenis. Veel leerlingen van je die er toen ook bij waren, zijn nu ongeveer van de leeftijd die jij hebt bereikt, realiseer ik me nu.
Hoe snel kan alles gaan. We blijven aan je denken lieve Maurice.
Knuffel en kus van ma.
Vandaag is het weer een zeer speciale dag. Vrijdag na Hemelvaart dus.Dat voelt voor ons nog altijd heel speciaal.Het is ook precies 13 jaar geleden dat je begraven bent en ook vandaag is het warm weer. Dat was toen ook op de dag van je begrafenis. Veel leerlingen van je die er toen ook bij waren, zijn nu ongeveer van de leeftijd die jij hebt bereikt, realiseer ik me nu.
Hoe snel kan alles gaan. We blijven aan je denken lieve Maurice.
Knuffel en kus van ma.
Op 26 mei 2017
om 16:15 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 16:15 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Vanmorgen moest ik mijn berichtje al heel snel afbreken, omdat we al vroeg bezoek kregen. En dat van één van je beste vrienden van het viertal met wie je zo'n innige band had. Hij is intussen vader van drie lieve meisjes geworden en echtgenoot van lieve vrouw en moeder. Zo fijn dat je niet vergeten wordt deze dag. Na hun binnenkomst verscheen in de loop van de morgen weer veel bezoek en konden we samen lekker in de tuin zitten vanwege het mooie weer. Ma zorgde weer koffie met wat lekkers en tussen de middag lekker soep en broodjes. Zo pas gingen de laatsten weg en heb ik even tijd om je berichtje af te maken. Maar ik denk dat er zo weer nieuw bezoek komt. We zullen zien. Tijdens het bezoek ook telefoon van je vriendin uit Borculo waarbij jij ook weer aan de orde kwam natuurlijk. Wederom weer herinneringen opgehaald. Eerst met ma en toen met mij. Ik zag op Facebook van ma net ook al berichtje van je vriendin Wilma die jou op prachtige manier met mooie foto herdenkt. Vreemd toch dat jij geen idee hebt wat Facebook is. Ik denk dat je , jou kennende, het heel druk had gehad op Facebook en je waarschijnlijk veel vrienden zou hebben. Mijn verhaal over het voetbal waaraan ik vanmorgen was begonnen, laat ik maar voor wat het is. Ik stop nu eerst, omdat er kans is dat ik zo weer onverwacht moet afbreken, omdat weer bezoek komt.
Heel veel liefs. Kus en knuffel van ma.
Vanmorgen moest ik mijn berichtje al heel snel afbreken, omdat we al vroeg bezoek kregen. En dat van één van je beste vrienden van het viertal met wie je zo'n innige band had. Hij is intussen vader van drie lieve meisjes geworden en echtgenoot van lieve vrouw en moeder. Zo fijn dat je niet vergeten wordt deze dag. Na hun binnenkomst verscheen in de loop van de morgen weer veel bezoek en konden we samen lekker in de tuin zitten vanwege het mooie weer. Ma zorgde weer koffie met wat lekkers en tussen de middag lekker soep en broodjes. Zo pas gingen de laatsten weg en heb ik even tijd om je berichtje af te maken. Maar ik denk dat er zo weer nieuw bezoek komt. We zullen zien. Tijdens het bezoek ook telefoon van je vriendin uit Borculo waarbij jij ook weer aan de orde kwam natuurlijk. Wederom weer herinneringen opgehaald. Eerst met ma en toen met mij. Ik zag op Facebook van ma net ook al berichtje van je vriendin Wilma die jou op prachtige manier met mooie foto herdenkt. Vreemd toch dat jij geen idee hebt wat Facebook is. Ik denk dat je , jou kennende, het heel druk had gehad op Facebook en je waarschijnlijk veel vrienden zou hebben. Mijn verhaal over het voetbal waaraan ik vanmorgen was begonnen, laat ik maar voor wat het is. Ik stop nu eerst, omdat er kans is dat ik zo weer onverwacht moet afbreken, omdat weer bezoek komt.
Heel veel liefs. Kus en knuffel van ma.
Op 21 mei 2017
om 15:05 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 15:05 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Lieve mensen,
We zijn in gedachten bij jullie.
Warme groet,
Trees en Jouk
We zijn in gedachten bij jullie.
Warme groet,
Trees en Jouk
Op 21 mei 2017
om 10:54 getekend door:
T.r.e.e.s. .e.n. .J.o.u.k.
Dit is niet ok
om 10:54 getekend door:
T.r.e.e.s. .e.n. .J.o.u.k.
Goedemorgen mijn lieve jongen,
Vandaag is het nu weer echt 21 mei en 13 jaar geleden dat we 's avonds bericht kregen dat je niet meer bij ons thuis zou komen. Hoe dit ons leven op de kop heeft gezet, begrijp je intussen wel. Natuurlijk proberen we de draad van ons leven weer op te pakken en doen we maar vaak alsof er niets aan de hand is of is geweest. Maar in ons hart ben je er altijd bij. Dat was ook gisteren zo toen we met onze voetbalclub de bekerfinale in een geweldige ambiance wonnen in en van Genemuiden. Na afloop was het natuurlijk één groot feest. Er waren wel een paar duizend mensen aanwezig. Staphorst was met acht bussen present en natuurlijk ook veel auto's. Later in de avond was het natuurlijk groot feest in de voetbalkantine hier.
Ik breek nu eerst even af, omdat het eerste bezoek al binnenkomt.
Vandaag is het nu weer echt 21 mei en 13 jaar geleden dat we 's avonds bericht kregen dat je niet meer bij ons thuis zou komen. Hoe dit ons leven op de kop heeft gezet, begrijp je intussen wel. Natuurlijk proberen we de draad van ons leven weer op te pakken en doen we maar vaak alsof er niets aan de hand is of is geweest. Maar in ons hart ben je er altijd bij. Dat was ook gisteren zo toen we met onze voetbalclub de bekerfinale in een geweldige ambiance wonnen in en van Genemuiden. Na afloop was het natuurlijk één groot feest. Er waren wel een paar duizend mensen aanwezig. Staphorst was met acht bussen present en natuurlijk ook veel auto's. Later in de avond was het natuurlijk groot feest in de voetbalkantine hier.
Ik breek nu eerst even af, omdat het eerste bezoek al binnenkomt.
Op 21 mei 2017
om 10:00 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 10:00 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Het is vandaag 19 mei en over twee dagen is het dus al weer 21 mei. Dan is het 13 jaar geleden dat het vreselijke bericht kwam. Vanaf dat moment is ons leven op slag veranderd en moesten we verder zonder jouw aanwezigheid hier. Lichamelijk mag je dan afwezig zijn, maar geestelijk ben je nog altijd bij ons. Daarvan is dit schrijven eigenlijk ook een gevolg, realiseer ik me op dit moment gewoon even.
Ma en ik komen net uit Meppel en hebben het op je graf wat "opgeruimd" en het weer netjes gemaakt voor komende zondag. Want dan zullen er zeker weer mensen komen om jou te herdenken. Dat doen sommigen door je bloemen te brengen en anderen bijvoorbeeld door ons kaarten te sturen waaruit blijkt dat ze jou nog niet vergeten zijn en ons willen steunen. Deze week kwamen er al weer wat kaarten binnen en ook vandaag was het weer raak. Ook was er een kaart bij van een collega van Lochem die o.a. schreef dat ze nog vaak aan je denkt en nog meer dingen die ons steun geven. Maar waar ik het meest door ontroerd werd, was de opmerking dat ze schreef: "Maar de herinneringen aan jullie Maurice blijven.En dat zijn vrolijke herinneringen.Het was een fantastische leraar, zo zie ik ze niet meer. Zo betrokken bij de kinderen."
Als ik dit zo lees, raak ik gewoon ontzettend ontroerd door deze fijne woorden. Het is ook de reden dat ik opeens voelde je dit nu te moeten schrijven. Deze zinnen maken me trots als vader, maar ook zeer verdrietig natuurlijk, omdat de waarom-vraag dan gewoon weer bij me bovenkomt. Dit wilde ik gewoon even aan je kwijt. Als ik op je kamer ben, waar weinig veranderd is en een enkele keer nog dvd's van je oud-leerlingen bewonder, wordt heel duidelijk bevestigd dat je op onderwijsgebied je tijd ver vooruit was. Wat zou je genoten hebben van de nieuwste leermiddelen die de laatste jaren tot beschikking van leerlingen en leerkrachten zijn gekomen.Je simpele mobieltjes liggen hier nog altijd als bewijs van de vooruitgang op elektronisch gebied. Ik denk dat ze "hierboven" ook wel digitale borden zullen hebben, zodat je weet waarover ik het heb. Ik had je ze zo graag gegund. Ik schrijf dit allemaal naar aanleiding van één kaart.
Natuurlijk zijn alle kaarten of andere vormen van medeleven heel belangrijk voor ons, maar de opmerking over je leraarschap pakte me gewoon.
Ik zou je zoveel dingen willen zeggen en schrijven.
Voor vandaag is dit goed mijn lieve jongen.
Heel veel liefs van ons en een dikke knuffel en kus van ma.
Het is vandaag 19 mei en over twee dagen is het dus al weer 21 mei. Dan is het 13 jaar geleden dat het vreselijke bericht kwam. Vanaf dat moment is ons leven op slag veranderd en moesten we verder zonder jouw aanwezigheid hier. Lichamelijk mag je dan afwezig zijn, maar geestelijk ben je nog altijd bij ons. Daarvan is dit schrijven eigenlijk ook een gevolg, realiseer ik me op dit moment gewoon even.
Ma en ik komen net uit Meppel en hebben het op je graf wat "opgeruimd" en het weer netjes gemaakt voor komende zondag. Want dan zullen er zeker weer mensen komen om jou te herdenken. Dat doen sommigen door je bloemen te brengen en anderen bijvoorbeeld door ons kaarten te sturen waaruit blijkt dat ze jou nog niet vergeten zijn en ons willen steunen. Deze week kwamen er al weer wat kaarten binnen en ook vandaag was het weer raak. Ook was er een kaart bij van een collega van Lochem die o.a. schreef dat ze nog vaak aan je denkt en nog meer dingen die ons steun geven. Maar waar ik het meest door ontroerd werd, was de opmerking dat ze schreef: "Maar de herinneringen aan jullie Maurice blijven.En dat zijn vrolijke herinneringen.Het was een fantastische leraar, zo zie ik ze niet meer. Zo betrokken bij de kinderen."
Als ik dit zo lees, raak ik gewoon ontzettend ontroerd door deze fijne woorden. Het is ook de reden dat ik opeens voelde je dit nu te moeten schrijven. Deze zinnen maken me trots als vader, maar ook zeer verdrietig natuurlijk, omdat de waarom-vraag dan gewoon weer bij me bovenkomt. Dit wilde ik gewoon even aan je kwijt. Als ik op je kamer ben, waar weinig veranderd is en een enkele keer nog dvd's van je oud-leerlingen bewonder, wordt heel duidelijk bevestigd dat je op onderwijsgebied je tijd ver vooruit was. Wat zou je genoten hebben van de nieuwste leermiddelen die de laatste jaren tot beschikking van leerlingen en leerkrachten zijn gekomen.Je simpele mobieltjes liggen hier nog altijd als bewijs van de vooruitgang op elektronisch gebied. Ik denk dat ze "hierboven" ook wel digitale borden zullen hebben, zodat je weet waarover ik het heb. Ik had je ze zo graag gegund. Ik schrijf dit allemaal naar aanleiding van één kaart.
Natuurlijk zijn alle kaarten of andere vormen van medeleven heel belangrijk voor ons, maar de opmerking over je leraarschap pakte me gewoon.
Ik zou je zoveel dingen willen zeggen en schrijven.
Voor vandaag is dit goed mijn lieve jongen.
Heel veel liefs van ons en een dikke knuffel en kus van ma.
Op 19 mei 2017
om 18:12 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 18:12 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Goedemiddag mijn lieve jongen,
Vandaag weer een 21ste. Nog een maand verder is het ook weer een jaar verder.Je begrijpt het vast.
Onze "bloem, zonnetje en sterretje" heeft ons afgelopen maandag weer verlaten. Het is nu weer een symbolisch "lichtje"geworden, maar het was natuurlijk erg fijn om hem een aantal weken lichamelijk bij ons te hebben. Nu maar weer vooruit kijken dus. En niet te veel verstandelijk benaderen.
Volgende week zijn er weer veel schoolvakanties, maar daar hebben we allebei eigenlijk niets meer mee te maken en is het meer symbolisch. Ik zou hier zoveel over kunnen en willen zeggen, maar dan is het meer gevoelsmatig en ik weet dat ik daar niet veel mee opschiet.Verstandelijk benaderen heeft ook hier weinig zin.
Alles wat ik hier aan je schrijf berust eigenlijk puur op emoties. Je bent altijd bij ma en mij aanwezig. Voor veel buitenstaanders is het meer een kwestie van tijd die gewoon verder gaat en het is het dagelijkse leven dat mensen bezighoudt. Iedereen met zijn eigen beslommeringen. Dat is ook logisch natuurlijk, maar er zijn zo vaak momenten dat ik je zo mis en je iets zou willen vragen.
Maar ook zonder die vragen mis ik je gewoon. Je aanwezigheid en je gezelligheid, waarvan jezelf altijd zei dat je die bracht, mis ik zo.
Ma en ik weten nu wat die gezelligheid ook voor ons betekent en heeft betekend.
Lieve jongen, ik geef je van ma een dikke knuffel en kus die ze van jou zo mist.
Dag Maurice.
Vandaag weer een 21ste. Nog een maand verder is het ook weer een jaar verder.Je begrijpt het vast.
Onze "bloem, zonnetje en sterretje" heeft ons afgelopen maandag weer verlaten. Het is nu weer een symbolisch "lichtje"geworden, maar het was natuurlijk erg fijn om hem een aantal weken lichamelijk bij ons te hebben. Nu maar weer vooruit kijken dus. En niet te veel verstandelijk benaderen.
Volgende week zijn er weer veel schoolvakanties, maar daar hebben we allebei eigenlijk niets meer mee te maken en is het meer symbolisch. Ik zou hier zoveel over kunnen en willen zeggen, maar dan is het meer gevoelsmatig en ik weet dat ik daar niet veel mee opschiet.Verstandelijk benaderen heeft ook hier weinig zin.
Alles wat ik hier aan je schrijf berust eigenlijk puur op emoties. Je bent altijd bij ma en mij aanwezig. Voor veel buitenstaanders is het meer een kwestie van tijd die gewoon verder gaat en het is het dagelijkse leven dat mensen bezighoudt. Iedereen met zijn eigen beslommeringen. Dat is ook logisch natuurlijk, maar er zijn zo vaak momenten dat ik je zo mis en je iets zou willen vragen.
Maar ook zonder die vragen mis ik je gewoon. Je aanwezigheid en je gezelligheid, waarvan jezelf altijd zei dat je die bracht, mis ik zo.
Ma en ik weten nu wat die gezelligheid ook voor ons betekent en heeft betekend.
Lieve jongen, ik geef je van ma een dikke knuffel en kus die ze van jou zo mist.
Dag Maurice.
Op 21 april 2017
om 12:55 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 12:55 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dag mijn lieve jongen,
Het is intussen al april. Het voorjaar begint zijn vormen aan te nemen. Bomen in bloei. Onze "bloem"verblijft nog steeds hier en verschaft ons natuurlijk wat vreugde in het leven. Dat hoef ik je gelukkig niet uit te leggen. Regelmatig gaan we even naar het zwembad in Meppel waar hij zo van geniet. Straks weer even.
Al schrijf ik je niet zo vaak, vergeten doen we je niet. Vanuit het zwembad is een bezoekje aan je een kleine moeite.
Dag mijn lieve jongen.
Kus van ma.
Het is intussen al april. Het voorjaar begint zijn vormen aan te nemen. Bomen in bloei. Onze "bloem"verblijft nog steeds hier en verschaft ons natuurlijk wat vreugde in het leven. Dat hoef ik je gelukkig niet uit te leggen. Regelmatig gaan we even naar het zwembad in Meppel waar hij zo van geniet. Straks weer even.
Al schrijf ik je niet zo vaak, vergeten doen we je niet. Vanuit het zwembad is een bezoekje aan je een kleine moeite.
Dag mijn lieve jongen.
Kus van ma.
Op 6 april 2017
om 13:10 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit is niet ok
om 13:10 getekend door:
J.e. .v.a.d.e.r.,.
Dit register is aangemaakt door:
Staring College
op 23 mei 2004
en blijft zichtbaar tot:
1 januari 2026
Contact met beheerder >
Staring College
op 23 mei 2004
en blijft zichtbaar tot:
1 januari 2026
Contact met beheerder >
Contact met Staring College:
Voor dit register is het helaas niet mogelijk een boekje te maken.
Hou me op de hoogte
Wilt u op de hoogte gehouden worden als er nieuwe (nationale) registers geopend worden? Condoleance.nl biedt verschillende mogelijkheden om op de hoogte te blijven, zoals e-mail, Twitter en SMS.