Sacup Kromosoeto

Sacup, Goede reis!

De herinneringen blijven in ons hart.

Kang Saï, Joe Ginem en Lando 

Van deze man heb ik zoveel geleerd, wijsheid meegekregen, doorzettingsvermogen...hij heeft ervoor gezorgd dat ik mijn propedeuse binnen een jaar haalde. Ik gedenk hem met een glimlach op mijn gezicht, rust zacht! Familie, vrienden heel veel sterkte met dit verlies! Vriendelijke groet Adriaan(oud wtb student) 

Beste meneer Kromosoeto,

Bedankt voor alle motivatie, geduld en wijze lessen.
Met name de laatste periode van mijn deeltijd studie had ik een "schop onder mijn hol" nodig en die heeft u mij gegeven!

Waar ik de motivatie miste om mijn afstudeerproject te starten en later ook af te ronden, had u die wel en dat motiveerde mij weer.

Wel heb ik al die tijd gedacht dat ik uw laatste afstudeerstudent was, maar ik lees nu dat u na uw pensioen nog andere studenten heeft begeleid.

Bedankt ook voor alle lessen wiskunde. De kreten "ja of ja" en "dat is het hele eieren eten" worden nog vaak aan teruggedacht en gebruik ik zelf ook regelmatig.

U was een geweldig mens! Rust zacht.

Ik wens alle familieleden en naasten heel veel sterkte met dit verlies.

Dennis Bartens
(Oud WTB-student Deeltijd) 

Pluk de dag! Wijze woorden van een hele slimme, lieve en betrokken collega! Altijd als het de kamer op kwam waar de secretaresses zaten, had hij een vriendelijk woord. Hij vroeg altijd geïnteresseerd hoe het met je ging en als je hulp nodig had dan stond hij altijd klaar. Ik wens alle familie heel veel sterkte bij dit grote verlies. 

Dag Sacup,

Ten eerste hartelijk bedankt voor alles.

Sacup heeft mij bijna 13 jaar geleden aangenomen, om als docent voor de afdeling werktuigbouwkunde te werken. Na jaren vertelde hij mij, dat die al zoveel vertrouwen in mij had, dat er geen tweede sollicitatiegesprek meer kwam.

Met Jac en later ook Jos heeft Sacup mij in de eerste jaren gesteund en geholpen om op de HR als docent mijn weg te vinden.

Zijn grootste hobby was om mij op de kast te jagen. Hij zei, dat zijn opdracht vervuld was, als ik een laag teflon ontwikkeld had, zodat ik dingen van mij af kon laten geleiden.

Als ik moeite had en zei, dat ik een probleem had, plaagde hij mij altijd: “Er zijn geen problemen alleen uitdagingen.”.
Wij moesten altijd lachen, als er een telefoontje van thuis kwam “De directie belt”.

Ik dacht altijd, dat een “aapje op de schouder hebben” een echt Nederlandse uitdrukking was. Sacup heeft die bij ons geïntroduceerd.
Aan het eind waren de aapjes ook vaak Bokito’s toen Sacup begon onze langstudeerders “weg” te werken.

Afgelopen herfst was Sacup bij de afstudeerzitting van zijn laatste student bij WTB. Hij heeft heel veel van zijn geduld in de student geïnvesteerd. Hij zei altijd, dat die ervan een “punthoofd” zou krijgen. Omdat Martine en Sacup geen examinatoren meer waren, waren Jos en ik de officiële beoordelaars hoewel zij beiden eigenlijk de meeste tijd in het afstuderen gestopt hadden. Jac was er op dit dag ook op Academieplein. Zo was het nog eens zoals enkele jaren terug in het WTB “souterrain” toen wij bij elkaar op de docentenkamer zaten. Een heel gezellige maar helaas verleden tijd.

Sacups sterkte was om altijd heel nuchter naar het leven te kijken en dingen een plek te geven. Hiervoor heb ik hem altijd bewonderd en ik probeer hem als mijn voorbeeld in moeilijke situaties te nemen. Verder had hij een ongelofelijke betrokkenheid en een groot hart voor iedereen. Hij vond het het leukst in de achtergrond te zijn en zette zich zelf altijd op de tweede plek.

Bedankt! Ik ben heel gelukkig en blij, dat ik een deel van Sacups weg mee mocht gaan en dat hij ook voor mij altijd een open oor en heel veel geduld had.

Veel liefs,
Andrea 

Beste Sacup, u was mijn leraar ruim 14 jaar geleden. Bij wiskunde op de hogeschool Rotterdam konden we nooit nee zeggen omdat u altijd ja of ja zei. Dit "grapje" is me altijd bij gebleven. Slimme vriendelijke man. Ik wens familie en vrienden veel sterkte met het verwerken van dit verlies. Gecondoleerd. 

Sterkte aan allen om dit grote verlies te verwerken. Uit de berichten die al geplaatst zijn kun je afleiden wat voor een goed mens is heen gegaan. Een rustige mentor die het beste in iedereen zag en dat er ook uit kreeg. Kromosoeto leeft voort in de harten van talloze engineers die hebben gestudeerd aan het HRO. Zo ook bij mij. Dank je wel meneer Kromosoeto. 

Beste familie Kromosoeto, wat ben ik geschrokken toen ik Sacup een paar weken geleden aan de telefoon kreeg nadat ik hem een uitnodiging voor mijn afscheid van de hogeschool had gestuurd. In de 4,5 jaar die ik met hem heb samengewerkt heb ik hem leren kennen als een heel aardige, bescheiden, positieve man met het hart op de juiste plek, met veel gevoel voor de studenten, de organisatie en de docenten. Hij heeft mij heel veel geleerd. Ik wens jullie alle sterkte bij het verwerken van dit grote verlies. Hannie Kopmels 

Lieve familie, vrienden, collega’s en (oud) studenten.

Heel veel sterkte met dit verlies, meneer Kromosoeto was een lieve man met een groot hart.

Ik heb alleen fijne herinneringen aan mijn tijd op de HRO, waar ik door meneer Kromosoeto ben begonnen. Van het intakegesprek tot de mentor gesprekken, het was altijd fijn en je kon altijd op hem rekenen. Als je even hulp nodig had was meneer Kromosoeto er voor je. Wiskunde lessen waren super, in een paar minuten stond het bord vol en dan stond hij te lachen.

Het was een mooi mens en we zullen hem missen!

Heel veel sterkte en ik hoop dat het leed iets verzacht in de wetenschap dat hij zoveel goeds heeft gedaan voor heel veel mensen. 

Beste familie Kromosoeto,

Gecondoleerd met jullie dierbare verlies.
Ik heb destijds meneer Kromosoeto tijdens mijn wtb-studie gekend als fijn en oprecht persoon. Zijn coaching, begeleiding en wijze lessen tijdens mijn studie zullen me altijd bij blijven. Dank daarvoor!
Veel sterkte.

V.Jaggoe
(Oud-wtb student) 

Lieve familie van Sacup,

Sacup was een ontzettend lieve zorgzame collega waar ik veel van heb geleerd als 'jonkie' in het WTB-team. Hart voor de studenten en een goede dosis relativeringsvermogen.
Hij kende elke student bij naam en wist hun verhaal. En ook voor collega's voelde hij aan, wij er even een spreekwoordelijke 'aai over de bol'nodig had. Liefs en sterkte met dit verlies, Myrthe 

Lieve familie Kromosoeto,

Dit verlies is niet in woorden uit te drukken.
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

In iedere traan van verdriet,
Glinstert een mooie herinnering.

Rust Zacht Sacup

Liefs
Tante Soeli Noehe en haar gezin 

Lieve Familie Kromosoeto,

Ik heb de eer gehad om meneer Kromosoeto te ontmoeten in 1996 tijdens mijn deeltijd opleiding HCT.Na mijn werk haastig naar de H&RO om colleges te volgen. Daar stond hij dan de rust zelve en zei altijd meneer Datadin doe rustig u bent optijd.
Jaren later in 2004 gestart met mijn deeltijd opleiding Werktuigbouwkunde. Meneer Kromosoeto wist na al die jaren en vele studenten nog steeds dat ik de gehaaste student was.
Meneer Datadin u bent niets veranderd. U ook niet zei ik lachend terug. Bij mijn diploma uitreiking zag ik dat hij net zo blij en trots was als de kersverse ingenieurs.

Ik ben blij dat u niet bent veranderd. Steun en toeverlaat voor menig student en docent. Een mooi mens is van ons heengegaan.

Gecondoleerd met dit enorme verlies. 

Een kort berichtje, afgelopen vrijdag : "Sacup is overleden". Schrik, verdriet, een brok in mijn keel. Het voelt nog zo kort geleden dat Sacup en ik kort na elkaar met pensioen gingen, vol met plannen en ideeën.
Het is nog minder dan een jaar geleden dat wij allebei "even bijsprongen" toen Werktuigbouw krap in de bemensing zat.
Nu ik nadenk over Sacup, komt inderdaad als eerste in mij op dat hij altijd bereid was om bij te springen :
- toen er niemand was om de leiding van Werktuigbouwkunde op zich te nemen, was hij bereid om dat "tijdelijk" te doen, al viel het hem af en toe best zwaar;
- als er geen docent was om een vak te geven : Sacup sprong bij, welk vak het ook was;
- als een collega met een vraag zat : je kon altijd aankloppen om raad of hulp.
Karakteristiek was ook de mildheid waarmee hij over studenten dacht en sprak, steeds bereid om hen te helpen, sommigen zelfs naar de eindstreep te "duwen", zonder daar verder veel woorden aan vuil te maken.
Ik voel mij vereerd dat ik zo lang met Sacup heb mogen werken.
Beste familie Kromosoeto, ik hoop dat jullie troost putten uit de gedachte, dat hij nu onder een "eeuwige klapperboom" mag zijn.
Jac Vermeulen (oud-collega) 

Beste familie Kromosoeto,

Ik heb meneer Kromosoeto gekend als een rustige en oprechte man.
Heb contact met hem gehad tijdens mijn studie tussen 2009 en 2011. Betrokken en in onze studiegroep gewaardeerd.

Veel sterkte met dit verlies

Met vriendelijke groet,

Cor de Leeuw
Oud-student Werktuigbouwkunde 

Beste familie van Sacup,

Sacup was een betrokken, vrolijke, rustige en vriendelijke collega. Hij stond altijd klaar met wijze raad en hulp. Tijdens de lunchpauzes kon hij altijd erg genieten van de lekkere broodjes en leuke gesprekken. Een zeer gewaardeerde collega is er niet meer.

Veel sterkte gewenst met dit grote verlies.

Judith Visser
Hogeschool Rotterdam 

Lieve Familie Kromosoeto,

Een hele lieve, aardige, fijne collega is heen gegaan. Sinds 2006 toen ik werd aangenomen bij de hogeschool, waar hij later (weer) opleidingsmanager werd heel veel met hem samengewerkt, veel van hem geleerd en vooral om alles te relativeren. Als plaatsgenoot reisden we af en toe samen naar het werk en hadden dan goede gesprekken. Wat mij is bijgebleven is zijn opmerking, als het weer ging over het niveau van de studenten en het beoordelen van het afstuderen, dan zei hij altijd "Wie zegt dat het geen goede engineer zal worden". Hij droomde ervan om na zijn pensioen onder de klapperbomen te kunnen liggen, hopelijk is dat toch nog gelukt. Sacup heeft een speciaal plekje in mijn hart en ik zal hem nooit vergeten en wat hij voor mij betekend heeft. Rust zacht Sacup.

Roelof Dijkstra
Docent Werktuigbouwkunde Hogeschool Rotterdam 

Lieve Rosanna, Greg, Quint, en overige familieleden,

Wat een ongelooflijke lieve en sympathieke man is Sacup geweest. Net als jullie zelf zijn trouwens.
Hij kwam over als een rustige, betrouwbare en bovenal goudeerlijke man, die er voor zijn familie was. Iemand waar je op kunt vertrouwen. Daar hebben jullie veel aan gehad denk ik.
Het zal dan ook een enorm gemis zijn, nu hij nu niet meer onder ons is, maar zijn gedachtengoed zal in jullie voortbestaan.

Wij wensen jullie alle kracht en sterkte toe om om te kunnen gaan met dit gemis.

John, Marianne, David, Rachel 

Lieve familie Kromosoeto,

Onze deelneming met het verlies van Sacup, wij herinneren hem als een man die erg sociaal, rustig en geduldig was.
Met name richting onze (ondeugende 😊) zoon.
Ook de leuke en grappige gesprekken welke er waren zullen we ons blijven herinneren.

Wij willen jullie heel veel sterkte en kracht wensen met dit intense verdriet.

Liefs,

Willem, Khem en Riën Nicolai 

Beste familie,
wat een verlies.

Meneer Kromososoetoe heeft me de laatste jaren van mijn studie er letterlijk doorheen gesleept.
Waar voor mij de motivatie er niet meer was, was meneer Kromosoeto met zijn motiverende woorden.
Meneer Kromosoeto, ik dank je hartelijk voor je geduld en dat je desondanks toch in me bleef geloven.
Uiteindelijk heeft hij persoonlijk het diploma aan mij overhandigd.

Heel veel sterkte aan de familie en kennissen.

Jim Douglas
Oud student WTB